Αποχρώσεις
Η αντιπαραβολή της γλώσσας των υπουργών της ελληνικής κυβερνώσας Αριστεράς με αυτήν τού –κατά τους «FT» –μεγάλου κονσιλιέρε της αμερικανικής διπλωματίας χρησιμεύει μόνο στον βαθμό που οι λέξεις που επιλέγει κάποιος για να εκφράσει τις ιδέες του αποκαλύπτουν περισσότερα για εκείνον από όσα ο ίδιος φαντάζεται. Αρα, εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Τι μαρτυρά για τη συριζαϊκή προσέγγιση στην εξωτερική πολιτική το γλωσσικό τους ύφος; Σύμφωνα με παράγοντες της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «το ύφος είναι ενδεικτικό των χαρακτήρων των κυβερνώντων». Ή, όπως το θέτουν πιο σύντομα, «ο ιός Πολάκη μεταδίδεται και σε άλλα πρόσωπα». «Τα κόμματα που κατηγορούν ως κότες από τη Μεταπολίτευση κι έπειτα έφτιαξαν οδούς επικοινωνίας και πληροφόρησης για τα εξωτερικά θέματα που ήταν σφραγισμένες, παραμερίζοντας τις διαφορές τους» επισημαίνουν οι ίδιες πηγές. Με δυο λόγια, στη ΝΔ πιστεύουν ότι αν κάτι δεν κατανοούν στην κυβέρνηση για την εξωτερική πολιτική είναι πως «πρόκειται για έναν τομέα πολιτικής που τίποτα δεν είναι άσπρο ή μαύρο, έχει αποχρώσεις».
