Το καλύτερο «μνημόσυνο» για όσα παιδιά – μάχιμους πυροσβέστες χάσαμε εδώ και χρόνια είναι να θωρακίσουμε επιτέλους το Σώμα με την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή. Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε άμεσα σύγχρονα οχήματα. Τα περισσότερα είναι γερασμένα, και κάποια φτάνουν ακόμα και τα 40 χρόνια. Η μεγάλη πλειονότητα των πυροσβεστικών αυτοκινήτων αυτή τη στιγμή είναι ηλικίας από 15 έως και 40 ετών. Παράλληλα εξακολουθεί να υπάρχει έντονο πρόβλημα με τα ελαστικά, καθώς σε όποιο όχημα φθείρονται δεν υπάρχει δυνατότητα καν να αλλάξουν αμέσως, διότι πρέπει να γίνει πανελλήνιος διαγωνισμός για όλα τα ελαστικά. Η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα. Δυστυχώς τα πράγματα ως προς τις υλικοτεχνικές υποδομές και τις ελλείψεις ακόμα και στον ατομικό εξοπλισμό παραμένουν όπως και πέρυσι. Δεν έχουν αλλάξει πολλά. Το μόνο θετικό είναι ότι έγινε ανανέωση στους κινητήρες των αεροσκαφών Καναντέρ που εστάλησαν για επισκευή στις ΗΠΑ και ότι έχει ενοικιασθεί φέτος άλλο ένα ελικόπτερο. Οσον αφορά τον αριθμό των εναέριων μέσων, το ζήτημα δεν είναι η υπάρχουσα δύναμη, αλλά το πόσα μπορούν να διατεθούν σε καθημερινή βάση για κατάσβεση.
Η δύναμη κρούσης είναι τα Καναντέρ και κυρίως ο τύπος 415 που είναι και τα πιο σύγχρονα, της δεκαετίας του ’90. Οσον αφορά τα αεροσκάφη τύπου Πεζετέλ, είναι και αυτά παλιά και το κυριότερο είναι ότι έχουν περιορισμένες δυνατότητες. Είναι περισσότερο ψεκαστικά. Είναι για το πρώτο χτύπημα. Ενα άλλο μείον σε αυτόν τον τύπο των μέσων είναι ότι για τον ανεφοδιασμό τους χρειάζεται να πάνε σε αεροπλάνο, ενώ τα Καναντέρ εφοδιάζονται στη θάλασσα. Το χειρότερο στα μέσα είτε αφορούν οχήματα είτε τα εναέρια είναι ότι κάθε χρόνος μετρά αρνητικά στην επιχειρησιακή τους δυνατότητα. Ο στόλος δεν ανανεώνεται, γερνάει. Και μπαίνει εύκολα off.
Ο αρχιπύραρχος Γιάννης Σταμούλης είναι πρόεδρος της Ενωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος