Παράλυση: είναι αυτό ακριβώς που χαρακτηρίζει τη Γαλλία από τη στιγμή που εμφανίστηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της «Μοντ» ένα βίντεο στο οποίο εικονίζεται ο αναπληρωτής επικεφαλής της ασφάλειας του Εμανουέλ Μακρόν να χτυπά έναν διαδηλωτή στις διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς. Το βίντεο δημοσιοποιήθηκε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης. Και από τότε ο γάλλος πρόεδρος βρίσκεται στη δίνη ενός σκανδάλου που μαζί με αυτόν έχει ρουφήξει σχεδόν ολόκληρη τη ζωή της χώρας.
Κατ’ αρχάς έχει παραλύσει ο ίδιος ο Μακρόν, ο οποίος μέχρι τώρα επιμένει να σιωπά –«θα μιλήσει όταν κρίνει ότι είναι ωφέλιμο» λένε πηγές της γαλλικής προεδρίας. Αλλά έχει παραλύσει και η γαλλική Εθνοσυνέλευση, η οποία ανέβαλε τη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση για να αφιερωθεί στη διερεύνηση μιας υπόθεσης που έκανε τους πάντες να ξεχάσουν τον πρόσφατο θρίαμβο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας. Και τους έκανε να τον ξεχάσουν για μια σειρά από λόγους.
Ενας λόγος είναι ότι ο Αλεξάντρ Μπεναλά δεν χτύπησε απλώς τον διαδηλωτή-έλληνα πολίτη που σύμφωνα με πληροφορίες φέρεται να είχε πλαστά χαρτιά μαζί του. Τον χτύπησε φορώντας κράνος της γαλλικής αστυνομίας. Αλλά εάν ο σωματοφύλακας χτύπησε σαν κεραυνός και τον Μακρόν είναι επειδή επιχειρήθηκε να αποσιωπηθεί η πράξη του. Η τιμωρία που του επιβλήθηκε αρχικά ήταν να τεθεί για δεκαπέντε ημέρες σε διαθεσιμότητα, ενώ η απόλυση δεν ήρθε παρά την περασμένη Παρασκευή, δηλαδή δύο ημέρες μετά τη δημοσιοποίηση του βίντεο.
Ηταν μόλις τότε που η υπόθεση πήρε τον δρόμο της Δικαιοσύνης για να ασκηθεί στον Μπεναλά (καθώς και στον Βενσάν Κραζ, έφεδρο της χωροφυλακής που εργαζόταν για το κόμμα του Μακρόν) δίωξη για άσκηση βίας, για παρέμβαση κατά την άσκηση του καθήκοντος δημόσιων λειτουργών, αλλά και για το γεγονός ότι έφερε διακριτικά της αστυνομίας, για κλεπταποδοχή εικόνων του συστήματος βιντεοεπιτήρησης και αποδοχή της παραβίασης του επαγγελματικού απορρήτου. Τρεις ανώτεροι αξιωματικοί της αστυνομίας, που ήδη ετέθησαν σε διαθεσιμότητα διότι παρέδωσαν στον Μπεναλά το επίμαχο απόσπασμα του βίντεο, αντιμετωπίζουν επίσης δίωξη για «κατάχρηση συστήματος βιντεοεπιτήρησης» και «παραβίαση του επαγγελματικού απορρήτου».
Ο ίδιος ο Μπεναλά εμφανίστηκε να δηλώνει, μέσω των δικηγόρων του, ότι δεν είχε καμία πρόθεση να ανακατευτεί στο έργο της αστυνομίας αλλά ότι αποφάσισε να προσφέρει ένα χέρι βοηθείας, ένα βαρύ χέρι βοηθείας, όπως αποδείχθηκε, επειδή θεώρησε ότι οι εκπρόσωποι των δυνάμεων της τάξης είχαν έρθει σε δυσχερή θέση. Δήλωσε επίσης έκπληκτος από τη διάσταση που πήρε η υπόθεση –στο κάτω κάτω «δεν προκάλεσε κανέναν τραυματισμό». Κατήγγειλε ακόμη «τα μέσα ενημέρωσης και την πολιτική εκμετάλλευση». Οπως είπε, «αυτή η προσωπική πρωτοβουλία χρησιμοποιείται ξεκάθαρα σήμερα για την υπονόμευση της Προεδρίας της Δημοκρατίας, με όρους αντίθετους προς κάθε λογική» συμπληρώνει.
Κατά τα άλλα, η γαλλική κοινή γνώμη παρακολουθεί έκπληκτη τους εμπλεκομένους να ρίχνουν ο ένας το μπαλάκι στον άλλον. «Δεν είναι αρμοδιότητα του υπουργού να το κάνει (…) Θεωρώ ότι είναι ευθύνη των υπηρεσιών που βρίσκονται πιο κοντά στην υπόθεση να συλλέξουν τα στοιχεία που επιτρέπουν τη διαβίβαση σήματος βάσει του άρθρου 40» δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράρ Κολόμπ που κλήθηκε από την αρμόδια επιτροπή της Εθνοσυνέλευσης και κατέθεσε ότι ενημέρωσε αμέσως το Μέγαρο των Ηλυσίων για το περιεχόμενο του βίντεο και ότι η ευθύνη για ό,τι ακολούθησε ανήκει εξ ολοκλήρου στο Ελιζέ αλλά και προσωπικά στον αρχηγό της αστυνομίας του Παρισιού. Αυτός είναι ο Μισέλ Ντελπούς και πέρασε στην αντεπίθεση. «Αυτά τα πράγματα», υποστήριξε κατά την ακρόασή του στην Εθνοσυνέλευση, «γίνονται από προσωπικές παρεκκλίσεις, απαράδεκτες, απολύτως καταδικαστέες και οφείλονται σε μια κακώς εννοούμενη αλληλεγγύη».

Το μεγάλο ψάρι

Η αντιπολίτευση πάντως θέλει να φτάσει στο μεγάλο ψάρι. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον Εμανουέλ Μακρόν, για τον οποίο πολλοί βουλευτές ζητούν να εμφανιστεί αυτοπροσώπως στην αρμόδια επιτροπή και να καταθέσει για όσα γνωρίζει και – κυρίως – όσα έκανε ή δεν έκανε για την υπόθεση. Ο ίδιος προς το παρόν, πέρα από την επιμονή στη σιωπή που έχει σπάσει μόνο μέσω κύκλων, διέταξε την αναδιοργάνωση του γραφείου του. Αλλά αυτό φαίνεται πια να είναι λίγο, πολύ λίγο.