Ο Πρωθυπουργός δεν είναι προϊόν

Με τον κόσμο να καίγεται (στην κυριολεξία), κάπου είναι σόλοικο να κάτσεις ν’ ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο. Με το ΠΑΟΚ – Βασιλεία. Με τη θλάση του Τσιγκρίνσκι, που προκάλεσε προβληματισμό στην ΑΕΚ. Με τις μεταγραφές του Ολυμπιακού. Με το 3-5-2 του Δώνη. Είναι κι ο χωρίς σακάκι και με σηκωμένα τα μανίκια Αλέξης, που δεν σ’ αφήνει να ησυχάσεις. Ο επίμονος Αλέξης. Που δεν κωλώνει με τίποτα. Που δεν τον σταματάνε ούτε οι πυρκαγιές. Να κάνει τη δουλειά του. Τη μόνη δουλειά που ξέρει να κάνει. Να πουλάει τον εαυτό του. Τη φάτσα του. Να μην τον σταματάει τίποτα. Στην άγρα εντυπώσεων και ψήφων. Ακόμα και σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές. Να επιδιώκει διά της παρουσίας του να βγάλει κέρδος. Να μπαίνει (διά της τηλεοράσεως) μέσα στο σπίτι σου. Για να σου πει «Εγώ είμαι εδώ». Και σιγά που θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Να τον δουν, οι ψηφοφόροι – πελάτες, να υποδύεται τον ρόλο του ανησυχούντος Πρωθυπουργού.

Δημοφιλία

Που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει. Και τη Μακεδονία και τις φωτιές. Και να τον ακούνε να μιλάει για «ασύμμετρο φαινόμενο». Που ανάθεμα κι αν ο ίδιος ξέρει τι σημαίνει. Αυτό του είπαν να πει, αυτό είπε. Οπως τα κανάλια έδωσαν το «παρών», στις πυρκαγιές προς χάριν της θεαματικότητας, έτσι κι ο Πρωθυπουργός έπεσε με μούτρα, προς χάριν της δημοφιλίας. Ο Αλέξης Τσίπρας δηλαδή, γιατί πήγε σε σύσκεψη στο Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής, στο Χαλάνδρι; Ποιος ήταν ο λόγος της επίσκεψής του, μαζί με την κουστωδία του; Πήγε για να πει ή για να ακούσει; Τι μπορεί να είχε να πει σε πυροσβέστες για τον τρόπο κατάσβεσης μιας πυρκαγιάς; Κι αν πήγε για ν’ ακούσει, θεωρεί ότι οι πυροσβέστες δεν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν εκείνη την ώρα, από το να τον ενημερώνουν; Πρόσφερε κάτι η παρουσία του; Βοήθησε σε κάτι τους επικεφαλείς του Κέντρου Επιχειρήσεων; Αποκόμισαν κάτι οι τηλεθεατές που τον άκουσαν να μιλάει;

Οτι «η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου»; Οτι «είναι μια δύσκολη νύχτα, για την Αττική, μια δύσκολη νύχτα για την Ελλάδα»; Είπε κανείς ότι η νύχτα θα ήταν εύκολη; Τόνισε ότι «πάνω από εξακόσιοι άνδρες και γυναίκες της Πυροσβεστικής και πάνω από τριακόσια οχήματα επιχειρούν». Δηλαδή πήγε ο Αλέξης στο Κέντρο Επιχειρήσεων για να κάνει ρεπορτάζ; Αυτή είναι δουλειά των δημοσιογράφων, δεν είναι του Πρωθυπουργού. Δηλαδή επέστρεψε άρον άρον ο Αλέξης από τη Βοσνία για να μας διαφωτίσει από ποιες κατευθύνσεις φυσάει ο άνεμος; Οτι «τα μέτωπα της πυρκαγιάς είναι τρία»; Κι ότι «γίνεται συντονισμένη επιχείρηση από Πυροσβεστική, Αστυνομία, Λιμενικό και Στρατό»; Κι έδωσε μάλιστα και οδηγίες προς τους ναυτιλλομένους, ότι «δεν προέχει τούτη την ώρα η περιουσία, το σπίτι, το αυτοκίνητο, αλλά η ανθρώπινη ζωή».

Για να ανακαλύψει στη συνέχεια την πυρίτιδα: «Οι περιουσίες, όλα όσα έχουν υλική αξία, ξαναγίνονται. Οι ανθρώπινες ζωές είναι που δεν μπορούνε να ξαναγυρίσουνε». Και να καταλήξει, «τώρα είναι η ώρα της μάχης με τις φλόγες». Δουλειά του Πρωθυπουργού δεν είναι να λέει τα αυτονόητα. Δουλειά του Πρωθυπουργού δεν είναι να μεταφέρει πληροφορίες. Δουλειά του Πρωθυπουργού δεν είναι να ποζάρει στην κάμερα, χωρίς σακάκι και με σηκωμένα τα μανίκια. Δουλειά του Πρωθυπουργού δεν είναι να λέει το ποίημα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Το να βάζεις και να βγάζεις τη γραβάτα στο Ζάππειο γίνεται. Το να βγάζεις το σακάκι και να σηκώνεις τα μανίκια έξω από το Κέντρο Επιχειρήσεων, όταν ο κόσμος καίγεται, είναι βαρύ. Το Πρωθυπουργός – ρεπόρτερ είναι κακός ρόλος. Ο Πρωθυπουργός δεν είναι προϊόν. Που έχει ανάγκη προβολής και διαφήμισης. Που κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες πρέπει να προωθηθεί. Ο Πρωθυπουργός κάτω απ’ αυτές τις συγκεκριμένες συνθήκες οφείλει να λέει λίγα λόγια και καλά.