Δύσκολες μέρες. Πολύ δύσκολες. Με μια μόνιμη εντύπωση πως περνούν οι ώρες, αλλά όχι και οι στιγμές. Πως έχει σταματήσει ο χρόνος. Πως δεν μπορεί το μυαλό να πάει παρακάτω.
Πώς μπορεί να γίνει αλλιώς όμως; Η μητέρα που έχασε τα παιδιά και τον σύζυγό της. Ο πατέρας που ψάχνει τα δίδυμα κοριτσάκια του ελπίζοντας σε ένα θαύμα. Οι οικογένειες που, μην έχοντας διέξοδο από την πύρινη λαίλαπα, αποφάσισαν να φύγουν μαζί, αγκαλιασμένες. Το δράμα που κρύβεται πίσω από κάθε καμένη πόρτα, οι ιστορίες που έρχονται στο φως η μία μετά την άλλη προκαλώντας ανατριχίλα.
Δεν μπορεί να συμβαίνει. Δεν μπορεί να μας βρήκε τέτοιο κακό. Δεν μπορεί να μη σταματά αυτή η θλιβερή καταμέτρηση νεκρών και αγνοουμένων. Δεν μπορεί μέσα σε ένα απόγευμα να σημαδεύτηκε με αυτόν τον τρόπο ένα ολόκληρο έθνος.
Πραγματικά, είναι πολύ δύσκολο να αποσπάσει την προσοχή σου οτιδήποτε άλλο. Οπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, ακόμη και ένας τελικός Ευρώπης σαν αυτόν που εξασφάλισαν χθες τα χρυσά κορίτσια της ελληνικής υδατοσφαίρισης, επικρατώντας της πανίσχυρης Ισπανίας μέσα στη Βαρκελώνη. Μια τεράστια αθλητική επιτυχία από μια ομάδα που έχει όλο το μέλλον μπροστά της. Το πανηγύρισαν για λίγο, αλλά δεν ξέχασαν. «Αφιερωμένο στους αδικοχαμένους Ελληνες και σε όλους τους ανθρώπους που παλεύουν κάθε μέρα στην τραγωδία που βρήκε τη χώρα μας» έγραψε η Ελευθερία Πλευρίτου στα social media λίγο μετά τη νίκη επί της Ισπανίας και την πρόκριση της εθνικής ομάδας πόλο στον τελικό. Η αθλήτρια του Ολυμπιακού, που προφανώς δεν είπε τίποτε άλλο παρά αυτό που σκέφτονται όλα τα μέλη της ομάδας, αυτό που συζητούν μεταξύ τους.
«Παίξαμε με καλή στρατηγική, όμως πρώτα απ’ όλα παίξαμε με καρδιά λόγω όσων συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Αν αυτή η νίκη μπορεί να κάνει τους ανθρώπους στην Ελλάδα λίγο πιο χαρούμενους, θα μας κάνει κι εμάς» πρόσθεσε ο ομοσπονδιακός τεχνικός Γιώργος Μορφέσης. «Θέλαμε πολύ αυτήν τη νίκη λόγω της κατάστασης στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Αφιερώνουμε αυτήν τη νίκη στα θύματα των πυρκαγιών πίσω στην πατρίδα. Αυτή η νίκη σήμερα ήταν γι’ εκείνους» πρόσθεσε η Αλεξάνδρα Ασημάκη. Ολοι συντονισμένοι στο ίδιο μήκος κύματος. Οχι για το «πρέπει», αλλά γιατί έτσι ακριβώς το νιώθουν. Δεν χρειάζεται κάποιος να τους ρωτήσει. Το ξέρει. Το νιώθει. Το καταλαβαίνει. Είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει τούτες τις ώρες σε όλους μας.