Η εθνική τραγωδία στο Μάτι έδειξε με τον πιο επώδυνο τρόπο ότι έπειτα από 8 χρόνια Μνημονίων ο μεγάλος ασθενής στη χώρα μας είναι ο κρατικός μηχανισμός. Οτι το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό αλλά καθαρά πολιτικό. Και ότι η ελληνική οικονομία χρεοκόπησε το 2010, όπως ακριβώς κάηκε μια ολόκληρη περιοχή και δεκάδες ανθρώπινες ζωές στο Μάτι της Αττικής το 2018, εξαιτίας όσων έκανε και κυρίως όσων δεν έκανε το πολιτικό προσωπικό που κυβερνά αυτόν τον τόπο.
Δεν είναι ειρωνεία της τύχης το γεγονός ότι η καταστροφή στο Μάτι κατέκαψε ολοσχερώς το πανηγυρικό σκηνικό που έστηνε η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την υποτιθέμενη έξοδο από τα Μνημόνια. Επρόκειτο για ένα “ατύχημα” που αναμενόταν να συμβεί. Για να επιβεβαιώσει ότι, παρά τα Μνημόνια, τις άγριες θυσίες του ελληνικού λαού και τις παχυλές και ανέξοδες υποσχέσεις, η Ελλάδα όχι μόνο δεν βλέπει την έξοδο αλλά βρίσκεται ακόμη βαθιά μέσα στο τούνελ.
Οι μισθοί κόπηκαν, οι φόροι εκτινάχθηκαν, το έλλειμμα του δημοσίου τομέα περιορίστηκε, αλλά ο κρατικός μηχανισμός παρέμεινε επικίνδυνα ανεπαρκής. Υποστελεχωμένες και χωρίς οργάνωση υπηρεσίες, προσωπικό χωρίς γνώσεις και δεξιότητες, καμία αξιολόγηση, έλλειψη υποδομών και μια Διοίκηση ανήμπορη να δώσει κατευθύνσεις εξαρτημένη πλήρως από τα φιρμάνια της πολιτικής ηγεσίας συνθέτουν τις βασικές πλευρές της κακοδαιμονίας του ελληνικού Δημοσίου. Ενός κρατικού μηχανισμού ο οποίος τις περισσότερες φορές στάθηκε τροχοπέδη στην εφαρμογή θετικών μεταρρυθμίσεων των Μνημονίων και οι οποίες αν είχαν υλοποιηθεί θα είχε αλλάξει η εικόνα τόσο των δημοσίων υπηρεσιών όσο και της χώρας. Από πού να ξεκινήσει και πού να σταματήσει κανείς. Από το Εθνικό Κτηματολόγιο που έχει γίνει γεφύρι της Αρτας, από τη μηχανοργάνωση του ΕΦΚΑ που παραμένει ακόμη στα χαρτιά ή από την επένδυση του Ελληνικού που έμπλεξε στα πολιτικά γρανάζια του ΣΥΡΙΖΑ; Για να μη μιλήσουμε για την περίφημη υπόθεση (μνημονιακή υποχρέωση) της επιλογής γενικών γραμματέων των υπουργείων όπου η σημερινή κυβέρνηση έχει ήδη πάρει κίτρινη κάρτα από τους δανειστές καθώς επιχειρεί αποκλειστικά με κομματικά κριτήρια και όχι αξιοκρατικά να τοποθετήσει τα δικά της στελέχη σε θέσεις κρίσιμες για τη λειτουργία του Δημοσίου για να περνάει η κομματική γραμμή και τα ρουσφέτια.
Η αλήθεια είναι ότι η ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού μεγάλωσε τα τελευταία χρόνια. Η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο δεν προχώρησε σε βαθιές τομές στο Δημόσιο για να μη δυσαρεστήσει τη μεγάλη δεξαμενή των ψηφοφόρων της που εργάζεται σ’ αυτό, αλλά στην προσπάθειά της να δείξει ότι επιτυγχάνει υπερπλεονάσματα στον προϋπολογισμό για να κάνει ψηφοθηρική πολιτική με διανομή επιδομάτων έκοψε κρίσιμες λειτουργικές και άλλες δαπάνες προς τους δημόσιους φορείς. Είναι χαρακτηριστική η εικόνα των δαπανών του προϋπολογισμού τα τελευταία χρόνια οι οποίες εμφανίζονται να υστερούν από τους στόχους αφού δεν εκταμιεύονται για να δημιουργείται τεχνητά πρωτογενές πλεόνασμα. Αστυνομικά και πυροσβεστικά αυτοκίνητα χωρίς ανταλλακτικά, νοσοκομεία χωρίς υλικά είναι μερικές μόνο από τις εικόνες της καθημερινότητάς που ζούμε όλοι μας και υποδηλώνουν πόσο ανυπεράσπιστος είναι ο έλληνας πολίτης από την ανυπαρξία ενός οργανωμένου κράτους.
Τελευταία Νέα