Η πρόσφατη εθνική τραγωδία των πολλών νεκρών από τις πυρκαγιές αγγίζει όχι μόνο τις οικογένειες των θυμάτων αλλά συγκλονίζει ολόκληρη τη χώρα. Είναι απαράδεκτο σε αστικό ιστό και σε μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα μιας ευρωπαϊκής χώρας να καίγονται άνθρωποι αγκαλιασμένοι. Υπάρχει πάντα μια μόνιμη αναφορά «στα μη ελεγχόμενα φυσικά φαινόμενα» και «στους σκοτεινούς κύκλους που δήθεν επιβουλεύονται την κυβέρνηση» που εξοργίζει και επιπλέον συνιστά πλήρη ασέβεια και ύβρη απέναντι στα θύματα.
Η Ελλάδα δυστυχώς έχει μετατραπεί σε μια χώρα που θαρρείς πως βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με ανθρώπους να χάνονται σε πυρκαγιές, σε νεροποντές, από το κοινό έγκλημα, αλλά και καθημερινά σε ένα οδικό δίκτυο κυρίως λόγω της έλλειψης υποδομών και κρατικής προστασίας και μέριμνας.
Η μόνη προφανής ασυμμετρία αυτή τη στιγμή είναι η ανικανότητα να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα από τη μια και οι επιδόσεις με επικοινωνιακά παιχνίδια από την άλλη.
Ανύπαρκτοι οι κανόνες ασφαλείας. Παντελής έλλειψη σχεδίων διαχείρισης κρίσεων, απουσία συντονισμού, κακές υποδομές και ανεπαρκής η στελέχωση του κρατικού μηχανισμού με ειδικούς και επιστημονικό προσωπικό, πυροσβέστες, δασικούς και υπαλλήλους υγιεινής φροντίδας και περίθαλψης.
Η Ελλάδα σήμερα έχει τον μεγαλύτερο αριθμό νεκρών σε καιρό ειρήνης από οποιαδήποτε άλλη πολιτισμένη χώρα.
Καλύτερα να σιωπά κανείς. Τούτη την ώρα είναι απαραίτητος ένας γόνιμος και δημιουργικός προβληματισμός για τα πώς και τα γιατί αυτής της εθνικής τραγωδίας και συγχρόνως απόδοση κάθε είδους ευθυνών με καθαρή τη ματιά και ευθύνη απέναντι στους πολίτες, κυρίως απέναντι στους νέους και τις νέες της πατρίδος μας που θα αποτρέψει στο μέλλον τα ίδια εγκληματικά λάθη.
Μια σε βάθος εξέταση των ευθυνών σαφώς έχει να κάνει με τις διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού κράτους.
Οφείλουμε όλοι ως υπεύθυνοι πολίτες να δρούμε διορθωτικά απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό, παιδευτικά στους πολίτες της χώρας και αυστηρά ελεγκτικά απέναντι στους εκπροσώπους της κρατικής εξουσίας.
Είναι μάλλον απίθανο δυστυχώς να περιμένει κανείς σήμερα ότι θα μπορούσε να εκφραστεί στοιχειώδης ευθιξία ώστε να αναληφθούν πολιτικές ευθύνες κάθε είδους.
Ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο.
Ο καθηγητής Οδυσσέας – Ιωάννης Ζώρας είναι πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης
