Μολονότι είναι άκομψο να ανοίγει κάποιος την κουβέντα για την ηλικία των γυναικών, εδώ πια δεν υπάρχει αμφιβολία: τα κορίτσια μας μεγάλωσαν για τα καλά!
Δεν εννοώ ότι μεγάλωσαν ως υποψήφιες νύφες και τάχα υπάρχει ο κίνδυνος να μείνουν στο… ράφι, αλλά ότι ενηλικιώθηκαν από πάσης πλευράς και αφού οι νεαρότερες κατέκτησαν έναν σκασμό από μετάλλια στις κατηγορίες των Νεανίδων και των Νέων Γυναικών και έλαβαν τη φυσιολογική προαγωγή τους, τώρα ιδού η Βαρκελώνη, ιδού και το πήδημα!
Η Εθνική Γυναικών του γουότερ πόλο, η οποία απόψε (κόντρα στην Ολλανδία) θα διεκδικήσει το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, αποτελεί ένα αμάλγαμα που συνδυάζει όλα τα απαραίτητα θετικά συστατικά: εμπειρία, ενθουσιασμό, ταλέντο, σπουδαία τερματοφύλακα, εξαιρετική φυσική κατάσταση, πλουραλισμό στο παιχνίδι της (που τεκμαίρεται κιόλας από την ταυτόχρονη συμμετοχή της Ασημάκη και της Ξενάκη στην επτάδα), δυνατότητα να ανοίγει κόντρες, ικανότητα στις αλλαγές στην άμυνα, μεγάλο κίνητρο, ασίγαστο πάθος και τσαμπουκά!
Α, για να μην το ξεχάσω: διαθέτει κιόλας έναν καπάτσο προπονητή, τον Γιώργο Μορφέση, ο οποίος έχει συμβληθεί με όλες τις μεγάλες στιγμές των (θηλυκών) εθνικών ομάδων και επέστρεψε στον προμαχώνα του πριν από δύο χρόνια για να συνεχίσει το έργο του με πίστη και με αφοσίωση.
Η ελληνική ομάδα έστειλε το μήνυμα του δυναμικού come back της στις 24 του περασμένου Μαρτίου στην Ποντεβέδρα της Γαλικίας, όπου κατέκτησε το παρθενικό Europa Cup και έβαλε τέλος σε μια άνυδρη εξαετία. Τέσσερις μήνες αργότερα αποδείχθηκε ότι αυτή η επιτυχία αφενός δεν ήταν τυχαία και αφετέρου χαρτογράφησε τα ύδατα της πισίνας Πικορνέλ στη Βαρκελώνη!
Θα ‘χει το χάζι του πάντως ο αποψινός τελικός, διότι απέναντι στην ελληνική ομάδα θα βρεθεί ως ασίσταντ κόουτς της ολλανδικής ομάδας ο Βαγγέλης Δεδούσης που είναι υποχρεωμένος να κάνει την (ελληνική) καρδιά του πέτρα!