Οπως γνωρίζουν όσοι διήλθαν απ’ αυτά έστω και ξώφαλτσα, εάν κομμουνιστεί ένα μυαλό, δύσκολα επανέρχεται στα καλά του. Η διαδικασία αφήνει ζημιές, βλάβες που πολύ επίπονα επιδιορθώνονται. Συχνά ποτέ. Χαρακτηριστικές εμπλοκές που παραμένουν συνήθως είναι: κρυψίνοια, ακύρωση κριτηρίων, διπλά μέτρα και σταθμά, μεσιανισμός και μόνιμη συνωμοσιολογία, που είναι και το πιο βαρύ σύμπτωμα. Οτιδήποτε μη συμφέρον ένα τέτοιο μυαλό το ερμηνεύει αμέσως ως προβοκάτσια. Οτιδήποτε κάνει ζημιά στην εικόνα του κόμματος είναι ανυπερθέτως προβοκάτσια. Ανιαρή επαλήθευση, κάποιος σύμβουλος (τον πληρώνουμε κι αυτόν) του κ. Παπαδημούλη που έγραψε στο Twitter, με αφορμή τη φρικαλέα πυρκαγιά, για έναν τηλεοπτικό σταθμό πως αφού έστειλε τόσο γρήγορα δημοσιογράφους στην περιοχή της φωτιάς, άρα έβαλε τη φωτιά ο ίδιος ο σταθμός.

Ιδιοφυής συλλογισμός. Οποιος τυγχάνει ικανός, ταχύς, αποτελεσματικός, οξυδερκής κι επαγγελματίας, είναι ύποπτος, ου μην και ένοχος. Προφανώς ο σύμβουλος θα είναι κατά της αριστείας και επιπλέον λειτούργησαν εντός του τα ρεφλέξ της μπουγάδας εγκεφάλου που υπέστη: η πυρκαγιά δεν μας συμφέρει κομματικά, άρα πρόκειται για συνωμοσία, για απόπειρα ανατροπής, για υπονόμευση, για αφορμή και υλικό προπαγανδιστικής μεγαλοποίησης απ’ τον τηλεοπτικό σταθμό που την έβαλε επίτηδες, με μια λέξη δηλαδή: είναι προβοκάτσια. Η λέξη ερμηνεύει όλα τα φαινόμενα, φυσικά, σύμμετρα, ασύμμετρα και χωρίς μέτρο: πυρκαγιές, πλημμύρες, θύελλες, ανεμοστρόβιλους και σεισμούς. Ο σεισμός είναι μάλλον η επόμενη προβοκάτσια που θα προκαλέσουν οι αντιδραστικοί εις βάρος της προόδου. Μόνο πόσα ρίχτερ θα είναι δεν ξέρουμε.

Ενδέχεται βέβαια να έβαλαν τη φωτιά και οι Μακεδονομάχοι ή τίποτα ακροδεξιοί, τα εθνίκια κατά Καρανίκα, για να υπονομεύσουν το μεγαλειώδες έργο της κυβέρνησης και κυρίως να υποσκάψουν τη φιέστα στο Καστελλόριζο –η οποία τώρα κανονικά πρέπει να γίνει στο Μάτι (του κυκλώνα). Είναι πλέον το ιδανικό σκηνικό, ο χώρος που προσιδιάζει απολύτως. Λαμπρά ταιριάζουν όλα.

Αλλά είναι απορίας άξιον πώς ο σύμβουλος δεν έγραψε στο επόμενο Twitter του, που μάλλον θα ήθελε να το κάνει και δεν ξέρουμε γιατί το απέφυγε, ότι όλοι αυτοί οι δυστυχείς που κάηκαν ζωντανοί, πνίγηκαν, έσκασαν, πέθαναν, το έκαναν επίτηδες, αυτοχειριάστηκαν ομαδικά με έναν μόνο σκοπό: να κάνουν ζημιά στην κυβέρνηση. Ηταν καμικάζι της αντίδρασης και πραγματοποίησαν ομαδικές επιθέσεις αυτοκτονίας ύστερα από συνωμοσία, η οποία μάλιστα ενδέχεται να είναι και διεθνής, με μόνο στόχο τον σοσιαλισμό που τόσο φροντίζει για τα αδύναμα στρώματα, ιδίως της Κινέτας.

Γι’ αυτό οι κυβερνητικοί πάσκισαν να ελέγξουν όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης –αν τα είχαν καταφέρει α λα Μαδούρο ή α λα Σοβιετία, τώρα δεν θα μάθαινε σχεδόν κανείς πως έγινε πυρκαγιά στην Αττική. Ή θα το μαθαίναμε ύστερα από κανένα εξάμηνο και θα αναφέρονταν κάνα δυο νεκροί, κι αυτοί με το ζόρι. Υπάρχει το προηγούμενο του Τσερνόμπιλ, και όχι μόνο: στα ωραία χρόνια έπεφτε επιβατικό αεροπλάνο και ο λαός το μάθαινε έπειτα από κάποια χρόνια –εξάλλου ποιος λόγος υπάρχει να ταράζεται ο κόσμος και να βλέπει τέτοιες φριχτές εικόνες, οι οποίες εξ ορισμού αποκλείονται απ’ τον σοσιαλιστικό Παράδεισο; Γι’ αυτό και η σύζυγος είπε πως πήραν την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία. Διότι αυτό θα πει εξουσία: καίγονται εκατό άτομα, γίνεται μπάρμπεκιου μια ολόκληρη περιοχή της Αττικής και ο λαός, για να μη στενοχωριέται, δεν το μαθαίνει ποτέ. Αν το μάθει, απλώς δεν κατέχεις την εξουσία.

Αν το προεκτείνουμε, με την ίδια λογική του συμβούλου, το κόμμα του θα έβαλε τις φωτιές της Ηλείας το 2007 για να τις εκμεταλλευτεί ώστε να ανατρέψει την τότε κυβέρνηση –αλλά όχι: εδώ έρχεται αυτό που είπαμε, τα διπλά κριτήρια. Οι επιλεκτικοί θάνατοι. Οι καλές και κακές πυρκαγιές. (Η της Marfin πού ανήκει;) Και πού είναι, άραγε, εκείνοι που έκαναν διαδήλωση όταν κάηκαν τρεις φοιτητές απ’ την ψησταριά; Τώρα, με εκατό καμένους, δεν θα διαδηλώσουν; Οχι, φυσικά. (Εδώ δεν το κάνουν για τον έναν καμένο, τον μεγάλο, θα το κάνουν για ασήμαντους;) Εξάλλου προϋπάρχουν τα διπλά μέτρα και σταθμά. Βασικός μηχανισμός ανάλογων, διπύρηνων εγκεφάλων. (Αν είναι και android, δεν το ξέρουμε).

Και ουδείς παραιτείται διότι δεν έχει καμιά σημασία το πόσοι είναι οι καμένοι, αλλά η Ιδέα. Είναι δηλαδή και οι αφανισμένοι στο Μάτι απλές παράπλευρες απώλειες μέχρι να φτάσουμε στο ανώτατο στάδιο του σοσιαλισμού, που πλησιάζει ολοταχώς, ταχύτερα κι απ’ τη φωτιά. Συνεπώς είναι κάτι φυσικό. Και τρεις τάξεις νηπίων να είχαν καεί, ουδείς θα παραιτούνταν –καταρχήν διότι πάντα φταίνε οι άλλοι. Ποιοι; Σίγουρα κάποιοι: ο ιμπεριαλισμός, το κεφάλαιο, οι Μακεδονομάχοι, ο ΠΑΟΚ, η διεθνής αντίδραση ή οι ρώσοι πράκτορες. Κάποιοι απ’ αυτούς βυσσοδόμησαν και έβαλαν τη φωτιά, αν δεν την έβαλε το εν λόγω κανάλι για να παραγάγει ειδήσεις και προπαγάνδα. Υπάρχει συνωμοσία στη μέση. Προβοκάτσια.

Κι αυτός ο άνθρωπος (και ανάλογοι ορθοφρονούντες) που σκέφτεται έτσι είναι σύμβουλος μεγαλοστελέχους της κυβέρνησης. Αναλύει εμβριθώς την πραγματικότητα (όπως διαπιστώσατε) και μετά συμβουλεύει –κάτι σαν εκδοχή του Καρανίκα. Και με τόσες και τέτοιες πολύτιμες συμβουλές πώς να μην πάει ο λαός μπροστά, προς το Κόκκινο Λιμανάκι; Εξάλλου, τυχαία το λένε Κόκκινο; Οχι, είναι, πλέον, ιδεολογική ονομασία.

Δεν μας έφτανε εκείνος ο πομπώδης Πολύδωρ και ο «στρατηγός άνεμος», τώρα ίσως εμφανιστεί ο αέρας και σαν στρατάρχης. (Να τον κάνουμε και αρχηγό ΓΕΕΘΑ). Διότι η απάντηση τελικά στις πυρκαγιές είναι η αερολογία. Η προβοκάτσια βέβαια ισχύει πάντα, είναι για όλα τα δεινά –αλλά να έχει βάλει τη φωτιά και ο ίδιος ο τηλεοπτικός σταθμός; Για να το πεις, μάλλον θα είσαι προχωρημένη περίπτωση. Αλλά πρέπει στη συνωμοσία να συμμετείχε και η θάλασσα, αφού έπνιξε κι αυτή ουκ ολίγους, σε συνεννόηση βέβαια μαζί τους.