Αναζήτηση
Με φρίκη οι πυροσβέστες περιγράφουν την κόλαση στο Μάτι: «Είδαμε αυτοκίνητα να λιώνουν, βρήκαμε μέταλλο σε μορφή υγρού. Ηταν ασύλληπτες οι θερμοκρασίες». Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση έστηνε επικοινωνιακά σόου με απίστευτες δικαιολογίες, προσπαθώντας με συνεντεύξεις – παρωδία να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και να κάνει μπαλάκι τις ευθύνες. Δύο διαφορετικοί κόσμοι χωρίς κανένα σημείο επαφής σε αυτήν την εθνική τραγωδία.
Και αυτή η φονική πυρκαγιά ανέδειξε τις μόνιμες πληγές της δασοπυρόσβεσης, τα συσσωρευμένα προβλήματα δεκαετιών, την έλλειψη συντονισμού, τα μεγάλα κενά στον επιχειρησιακό σχεδιασμό και κυρίως τις ελλείψεις σε τεχνικά μέσα, ακόμα και στον βασικό ατομικό εξοπλισμό, για την προστασία της ζωής των πυροσβεστών.
«Ξυπόλητοι», με φθαρμένες ακατάλληλες μπότες, με ληγμένες μάσκες, με εξοπλισμό που θα μπορούσε να αποτελέσει πια μουσειακό είδος. Επιβιβάζονται σε γερασμένα οχήματα που αγκομαχούν στους χωματόδρομους, πολλά από τα οποία θα μπορούσαν να ήταν αντίκες. Ακόμα όμως και αυτά που θεωρούνται πιο καινούρια –με ηλικία μεγαλύτερη της δεκαετίας –παραμένουν καθηλωμένα αναγκαστικά στα συνεργεία επειδή δεν υπάρχουν κονδύλια για ανταλλακτικά. Οι πυροσβέστες αναγκάζονται να πηγαίνουν στα μέτωπα της φωτιάς, σε δύσβατες περιοχές, με υπηρεσιακά οχήματα με φθαρμένα ελαστικά ρισκάροντας την ίδια τους τη ζωή.
ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ. Οι έλληνες πυροσβέστες δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τις ακραίες καιρικές συνθήκες και τους εμπρησμούς, αλλά βρίσκονται αντιμέτωποι και με τη δυσλειτουργία του κρατικού μηχανισμού και τους πετσοκομμένους προϋπολογισμούς.
Χαρακτηριστικό του απαρχαιωμένου εξοπλισμού αποτελούν, όπως επανειλημμένως έχουν καταγγείλει οι συνδικαλιστές, τα υποδήματα που τους παρέχει η πολιτεία. Οι πυροσβεστικές μπότες με υψηλές προδιαγραφές είναι ελάχιστες και στην πλειονότητά τους αναγκάζονται να προσεγγίσουν τις πυρκαγιές με άρβυλα του Ελληνικού Στρατού, τα οποία δεν είναι κατάλληλα καθώς είναι κατασκευασμένα για χώμα και όχι για υψηλές θερμοκρασίες.
Οι ελλείψεις σε ατομικό εξοπλισμό και μέσα ήταν ο βασικός λόγος που ο συνδικαλιστής πυρονόμος Χαράλαμπος Αμανατίδης είχε πολύ εύστοχα επισημάνει ότι «το Πυροσβεστικό Σώμα λειτουργεί με το φιλότιμο των πυροσβεστών».
Ολες αυτές τις μέρες ο συνδικαλιστής πυροσβέστης Γιάννης Σταμούλης βρισκόταν στο Μάτι. «Εμείς οι πυροσβέστες προσπαθούμε μέσα σε αυτήν την οικονομική ασφυξία να ανταποκριθούμε όσο καλύτερα γίνεται. Εχουμε οχήματα που ακόμα επιχειρούν και φθάνουν τα 40 χρόνια λειτουργίας. Οι μεγάλες πυρκαγιές, ακόμα και εμπρησμοί πάντα θα υπάρχουν, το ζήτημα είναι πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν ώστε να περιοριστούν όσο το δυνατόν οι καταστροφές» είχε δηλώσει.
ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ. Και μια παγκόσμια… πρωτοτυπία: οι έλληνες πυροσβέστες είναι εργαζόμενοι που αντί να πληρώνονται για τα εξαντλητικά ωράρια χειμώνα – καλοκαίρι, πληρώνουν και από την τσέπη τους, αγοράζοντας ατομικό εξοπλισμό. Ειδικές αντιπυρικές κουκούλες, μάσκες και άλλα απαραίτητα για την ασφάλειά τους υλικά. Βάζουν ακόμα και… ρεφενέ για την αντικατάσταση φθαρμένων ελαστικών, κι αυτό γιατί ένα φθαρμένο ελαστικό την ώρα της κατάσβεσης της φωτιάς μπορεί να στοιχίσει ανθρώπινες ζωές. Σε αρκετές περιπτώσεις με δικά τους έξοδα οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι κάνουν παραγγελίες από το Διαδίκτυο για εξοπλισμό.
Οι πυροσβέστες έχουν να αντιμετωπίσουν και την άνιση και μη ορθολογική κατανομή του υπάρχοντος ανθρώπινου δυναμικού. Υπάρχουν υπηρεσίες με πλεονάζον προσωπικό και άλλες με δραματικές ελλείψεις.
Η ΟΜΑΔΑ – ΦΑΝΤΑΣΜΑ. Η καταστροφή στο Μάτι, όπου απελπισμένοι πολίτες εγκλωβισμένοι από την πύρινη λαίλαπα αναζητούσαν μάταια δρόμο διαφυγής, ανασύρει στη μνήμη των περισσοτέρων τη δράση της ειδικής ομάδας δικυκλιστών της Πυροσβεστικής. Πρόκειται για τους… Ζητάδες της Πυροσβεστικής με τις 110 μοτοσικλέτες cross των 250 κυβικών. Η ομάδα είχε σχεδιαστεί κυρίως για το Λεκανοπέδιο, όπου είναι ελάχιστες πια οι αμιγείς δασικές περιοχές, και αποστολή της ήταν οι περιπολίες για τον έγκαιρο εντοπισμό της φωτιάς.
Στην περίπτωση, δε, στο Μάτι θα ήταν σημαντική η συμβολή της στην έγκαιρη προειδοποίηση των κατοίκων, τους οποίους θα μπορούσαν να κατευθύνουν σε ασφαλή σημεία. Οπως επισημαίνει συνδικαλιστής, θα είχαν φθάσει μέσα σε λίγα λεπτά και θα είχαν ξεσηκώσει τον κόσμο. Και το κυριότερο θα μπορούσαν να είχαν ανοίξει μια χαραμάδα σωτηρίας, καθοδηγώντας τον κόσμο σε εξόδους διαφυγής.
Την ομάδα αυτή που συγκροτήθηκε το 2010 και επαναδραστηριοποιήθηκε με νέο σχεδιασμό το 2013, τελικά την «κατάπιαν» οι περικοπές. Οι μοτοσικλέτες, τις οποίες είχε δωρίσει στην Πυροσβεστική η Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών, καθηλώθηκαν στα συνεργεία λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Οι μοτοσικλετιστές σκόρπισαν και απορροφήθηκαν σε άλλες υπηρεσίες. Η ομάδα παροπλίστηκε και ουσιαστικά αδρανοποιήθηκε από το 2017. Τώρα πια χρησιμοποιείται μόνο στις παρελάσεις.
