Στην κορύφωση του αυτοσαρκασμού και του καμουφλαρισμένου κυνισμού του ο παλαίμαχος πιλότος της Φόρμουλα 1 Ντέιμον Χιλ είχε πει πως «έπειτα από μια ήττα οι μόνοι που σε θυμούνται είναι η γυναίκα σου και ο σκύλος σου» κι αυτή είναι όντως μια σοφή ατάκα.
Δεδομένου ότι καμιά από τις 13 πολίστριες της Εθνικής δεν είναι παντρεμένη, τότε –εφόσον ισχύει η αφοριστική άποψη του Χιλ –ελπίζω ότι οι περισσότερες έχουν σκύλο για να τις θυμάται και να τις παρηγορεί μετά την ήττα στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος!
Και κλάμα οι κυρίες, λοιπόν, όπως έλεγε κάποτε ο Χάρρυ Κλυνν! Με το που ακούσθηκε η κόρνα της λήξης του τελικού στην πισίνα Μπερνάτ Πικορνέλ της Βαρκελώνης, οι εικόνες που εκτυλίχθηκαν στα πέριξ του ελληνικού πάγκου παρέπεμπαν σε σκηνικό αρχαίας ελληνικής τραγωδίας: την ώρα που τα κορίτσια σκούπιζαν τα νερά από τα κορμιά τους, ένιωθαν πως με τις ίδιες πετσέτες έπρεπε να σκουπίσουν και τα δάκρυα από τα μάτια τους!
Δεύτερες στην Ευρώπη, πρώτες πριν από τέσσερις μήνες στο νεοπαγές Europa Cup, δυο μετάλλια μέσα σε τέσσερις μήνες, επιστροφή στην ελίτ έπειτα από έξι άγονα χρόνια, αλλά αντί να χαίρονται και να απολαμβάνουν την επιτυχία τους, αυτές ήταν στενοχωρημένες, απογοητευμένες και κλαμένες, χώρια που ένιωθαν κιόλας ένοχες και υπόλογες ενώπιον του ελληνικού λαού, εξού και η συγγνώμη την οποία ζήτησε η Ελευθερία Πλευρίτου!
Δυστυχώς στην προκειμένη περίπτωση, η τελευταία εντύπωση είναι το… κατακάθι που ξέμεινε στο φλιτζάνι το οποίο προηγουμένως ήταν γεμάτο από το νέκταρ. Τα τέσσερα γκολ που σκόραρε η (κουρασμένη και άδεια από ενέργεια μετά τους αγώνες με τη Ρωσία και την Ισπανία) ελληνική ομάδα αποδείχθηκαν πολύ λίγα για να την κρατήσουν ζωντανή κι ας δέχθηκε μόλις έξι… Δεν πειράζει, κοριτσάρες μου, σας αγαπάμε έστω κι αν… αποτύχατε!
