Θα πρέπει να συνηθίσουμε στην ιδέα πως από εδώ και στο εξής τα καλοκαίρια θα βλέπουμε περισσότερα παιχνίδια ελληνικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις από όσα το φθινόπωρο. Το καλοκαίρι παίρνουν μέρος στα προκριματικά πέντε ελληνικές ομάδες –στους ομίλους τα τελευταία χρόνια φτάνουν το πολύ δύο, ενώ στις 16 του Τσάμπιονς Λιγκ ή στις 32 του Γιουρόπα Λιγκ φτάνει μία και αν. Φέτος, έτσι όπως έχει γίνει το καλαντάρι της UEFA, μέχρι το τέλος Αυγούστου θα έχουμε συνεχώς παιχνίδια για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και του Γιουρόπα Λιγκ και η ελπίδα μας είναι να παρακολουθούμε μέχρι το τέλος του καλοκαιριού παιχνίδια ελληνικών ομάδων γιατί, αν αυτό συμβεί, θα έχουν παλέψει όλες, όσο μπορούν, για να φτάσουν στον σκοπό τους που είναι η είσοδος στους ομίλους. Εκτός αυτού και οι πέντε θα έχουν και σοβαρό οικονομικό όφελος: με το νέο σύστημα της UEFA κάθε πρόκριση καλοπληρώνεται κι όποιος την κατακτά βάζει στο ταμείο του χρήματα, σοβαρά χρήματα, καλοκαιριάτικα. Στην UEFA λεφτά υπάρχουν –ας είναι καλά τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Δεν έχουμε να κάνουμε με προεκλογικό σύνθημα, αλλά με μια ευχάριστη πραγματικότητα.
Ηττες
Χιμπς
Εχω ήδη γράψει ότι ο ΠΑΟΚ καλό θα ήταν να ξεχάσει τι έγινε στο πρώτο ματς. Για διαφορετικούς λόγους αυτό ισχύει και για τον Αστέρα και για τον Ατρόμητο. Η αποστολή του Ατρομήτου και του Αστέρα μοιάζει ίδια, μολονότι έκαναν ολότελα διαφορετικά ματς την περασμένη Πέμπτη. Ο Ατρόμητος στη Λευκορωσία έκανε μια καταστροφική εμφάνιση στην Μπρεστ χάνοντας με 4-0 μέχρι το 70′, αλλά μετά ανασυντάχθηκε, βρήκε λύσεις, κατάφερε να κρατήσει την μπάλα και να πιέσει τους αδύναμους Λευκορώσους ώστε να μετατρέψει τελικά το βαρύ 4-0 σε 4-3: πλέον έχει μπροστά του ενενήντα λεπτά για να ολοκληρώσει μια ανατροπή, που είναι του χεριού του –αποκλείεται άλλωστε να αγωνιστεί χειρότερα. Ο Αστέρας έχασε με σκορ ανάλογο στο Εδιμβούργο (το 2-3 ελάχιστα διαφέρει από το 3-4), αλλά ηττήθηκε με τελείως διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι Περιστεριώτες: η ήττα του διαμορφώθηκε στις καθυστερήσεις του ματς κι αφού είχε μείνει με δέκα παίκτες, μετά την ανόητη αποβολή του Πασσαλίδη. Η ομάδα της Τρίπολης πλήρωσε ακριβά έναν σχεδόν ακατανόητο εκνευρισμό που τη χαρακτήρισε στο δεύτερο ημίχρονο –ακατανόητο γιατί στο πρώτο ημίχρονο είχε προηγηθεί με 2-0 ελέγχοντας απόλυτα το ματς. Οι Χιμπς, που αποδοκιμάστηκαν από τους οπαδούς τους στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, ξύπνησαν στην επανάληψη και με όπλο το πείσμα τους γύρισαν ένα χαμένο ματς.
Μεθοδικά
Η αποστολή του Αστέρα θα είναι την Πέμπτη δυσκολότερη από αυτήν του Ατρομήτου, αλλά ο τρόπος για να έρθει η πρόκριση μοιάζει ίδιος: αν οι δύο ελληνικές ομάδες δεν δεχθούν γκολ, αν δηλαδή θυμηθούν την περσινή τους εξαιρετική αμυντική δουλειά, θα καταφέρουν να προκριθούν, αφού η επίθεσή τους έδειξε να λειτουργεί καλά. Ο Αστέρας στο Εδιμβούργο προηγήθηκε με 0-2 στο πρώτο ημίχρονο, ψάχνοντας μεθοδικά και με συμμετοχή πολλών παικτών στις αντεπιθέσεις το γκολ: δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι και τα δυο του γκολ (που ήταν και πανέμορφα) τα σημείωσε ο Κυριακόπουλος, που σε αυτό το παιχνίδι αγωνίστηκε ως αριστερός μπακ. Ο Ατρόμητος από τη μεριά του στην επίθεσή του βασίστηκε για να αναπτερώσει τις ελπίδες του: αυτή τη φορά όσα λάθη έγιναν στην άμυνα (και ήταν πολλά), τα διόρθωσε στο τέλος η ψυχραιμία και η ποιότητα των κυνηγών του. Ο Μανούσος εκμεταλλεύτηκε το πρώτο λάθος της άμυνας των Λευκορώσων για να σκοράρει, η συνεχόμενη πίεση έφερε τη φάση του αυτογκόλ με το οποίο ο Ατρόμητος μείωσε σε 4-2, κι ένα καταπληκτικό σουτ του άφαντου στο ματς, αλλά ικανότατου νεαρού Ευθύμη Κουλούρη διαμόρφωσε το τελικό 4-3. Παρά την ήττα τους οι δύο ελληνικές ομάδες έχουν ελπίδες πρόκρισης αρκεί να μη δεχτούν γκολ: η περίπτωση του ΠΑΟΚ είναι ολότελα διαφορετική –αυτός για να προκριθεί πρέπει να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες των Ελβετών στην άμυνα και να σκοράρει. Οφείλει να κυνηγήσει τη νίκη, γιατί όταν αυτό δεν το κάνει, συνήθως μπερδεύεται.
Εξαρτάται
Η ενδεκάδα του ΠΑΟΚ αποτελείται κατά 10/11 από παίκτες που ήταν στην ομάδα και πέρυσι: αυτό σημαίνει ότι η ομάδα κουβαλάει αρκετές από τις περσινές αρετές, αλλά και κάμποσες από τις περσινές αδυναμίες. Πέρυσι ο ΠΑΟΚ στα ματς που προσπάθησε να κρατήσει το μηδέν έμπλεξε μόνος του. Είχε κερδίσει με 3-1 την Εστερσουντ στην Τούμπα, ήθελε για να προκριθεί να μη δεχτεί γκολ στη Σουηδία, δέχτηκε το πρώτο στο 75′ και κατάρρευσε. Δέχτηκε γκολ μακριά από την Τούμπα στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ μολονότι η πρόθεσή του ήταν να παίξει άμυνα και αντεπιθέσεις. Μπερδεύτηκε προσπαθώντας να περιορίσει την ΑΕΚ, ακόμα και στο ματς της Τούμπας, στο οποίο κρίθηκε το πρωτάθλημα: αντίθετα στον τελικό του Κυπέλλου, όταν έπαιξε επιθετικά και είχε τον έλεγχο του αγώνα από την αρχή, κέρδισε εύκολα. Στο πρώτο ματς στην Τούμπα κόντρα στη Βασιλεία, ο ΠΑΟΚ έκανε ένα άψογο παιχνίδι και πλήρωσε υπερβολικά μία και μόνο καταραμένη στιγμή: το γκολ που δέχτηκε από τον Αγέτι μετέτρεψε το υπέροχο 2-0 στο ρευστό 2-1. Ο σκοπός του ΠΑΟΚ πρέπει να είναι να μην παίξει παθητικά, να μην αφήσει τους Ελβετούς να ψάξουν μια νίκη στις λεπτομέρειες. Οσο πιο πολύ ποδόσφαιρο παιχτεί τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες του ΠΑΟΚ, αρκεί να παίξει. Οπως ξέρει, γιατί από αυτόν και μόνο εξαρτάται…
