Μεγαλύτερη σημασία από ένα λάθος που κάνουμε είναι ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούμε να το διορθώσουμε. Στοιχειώδης εμπειρία ζωής. Απαραίτητη προϋπόθεση, βέβαια, να έχουμε αναγνωρίσει το λάθος μας. Για να μην το διορθώσουμε με ένα καινούργιο που θα μας μπλοκάρει μέσα στον φαύλο κύκλο του. Δηλαδή, ό,τι ακριβώς δεν έκανε η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός σχετικά με τις πυρκαγιές. Αν το πρώτο λάθος είναι ότι δεν μπήκε άμεσα σε εφαρμογή ένα σχέδιο αντιμετώπισης του κινδύνου, το δεύτερο ήταν ότι οι αρμόδιοι –του Αλέξη Τσίπρα συμπεριλαμβανομένου –προσπάθησαν να το διορθώσουν με εκείνη τη σε ζωντανή σύνδεση σύσκεψη – παρωδία (όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων) το βράδυ της 23ης Ιουλίου. Για άλλη μία φορά, το μέλημά τους ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα επικοινωνούσαν τη διαχείριση της τραγωδίας, ενώ μέχρι τότε δεν υπήρχε καν διαχείριση. Και κάπως έτσι άρχισαν να συσσωρεύονται τα λάθη απότοκα ιδεοληψίας και εμμονών. Στην ουσία, ο ίδιος ακριβώς τρόπος με τον οποίο οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν αντιμετωπίσει όλες τις κρίσιμες καταστάσεις. Επινόηση και στοχοποίηση αντιπάλων (ακόμη και μεταξύ των θυμάτων), ξεσκόνισμα μιας διάτρητης ηθικής και μεταφορά των δικών τους ευθυνών σε έναν αόριστο ταξικό εχθρό.
Το πιο πρόσφατο λάθος είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Πρωθυπουργός, μία εβδομάδα μετά την πυρκαγιά, επισκέφθηκε την περιοχή. Και αναρωτιέμαι πώς δεν τον συμβούλευσε κάποιος το αυτονόητο. Οτι, δηλαδή, το να ερχόταν αντιμέτωπος με τη δυσαρέσκεια κάποιων κατοίκων θα ήταν καλύτερο για το προφίλ του από αυτά τα «αυθόρμητα» στιγμιότυπα που μόνο τη φωνή του φωτογράφου για το πώς να στηθεί δεν ακούς.
Εικονικά παρών και ουσιαστικά απών από την τραγωδία ο Αλέξης Τσίπρας, μέσα από τις φωτογραφίες που παραπέμπουν σε διαφήμιση βιοτεχνίας πουκαμίσων, με κάνει να σκέφτομαι ότι αυτή η συσσώρευση λαθών δικαιώνει την περίφημη φράση «Ηταν χειρότερο από έγκλημα, ήταν λάθος». Που, τελικά, στρέφεται εναντίον αυτού που το έκανε.
Τελευταία Νέα