Το κείμενο θα μπορούσε να είχε τίτλο «Καλοκαίρι 2015 reloaded». Δέκα μέρες μετά την τραγωδία έχει στηθεί στο Διαδίκτυο, στα σόσιαλ μίντια, στην κοινωνία, στις ζωές και τις ψυχές μας ένας καινούργιος «εμφύλιος». Ακριβώς όπως και τότε. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θέλουν, ξέρουν και μπορούν να διαχειρισθούν τα λάθη τους, τις ανεπάρκειές τους, τα ελλείμματά τους, τις αποτυχίες τους, τα τερατώδη ψέματά τους. Ο διχασμός. Η αναγωγή της ανικανότητάς τους σε μία σφαίρα μεσσιανικής ηθικής στην οποία, εξ ορισμού, αυτοί είναι οι καλοί, οι άμεμπτοι, οι αίροντες τις αμαρτίες της χώρας. Και όποιος δεν είναι μαζί τους δεν είναι μόνο δικός τους εχθρός αλλά εχθρός της ανθρωπότητας. Αποκομμένοι από τον παλμό της κοινωνίας και την κοινή λογική μοιάζουν καθηλωμένοι σε ένα πολύ πρώιμο στάδιο αντίληψης όπου η πραγματικότητα πρέπει να προσαρμόζεται στα θέλω τους και όχι το αντίθετο. Και αν δεν προσαρμοσθεί, αλίμονό της.
Αν το ’15 υπήρχε μια υποτυπώδης επίφαση διαστρεβλωμένου εθνικού δίκιου, τώρα υπάρχει ένας μπετοναρισμένος αμοραλισμός. Αγνοώντας τη μισή αλήθεια, έχουν εξαπολυθεί σε μια απόπειρα πλύσης κομματικών εγκεφάλων. Νομίζουν πως, επαναλαμβάνοντας ότι οι οικιστικές αυθαιρεσίες των προηγούμενων είναι η μοναδική αιτία της εκατόμβης, θα το επιβάλουν ως μη αμφισβητούμενο γεγονός και θα γλιτώσουν από τις ευθύνες τους. (Αυτοί που έστηναν ανθρώπινα τείχη για να εμποδίσουν κατεδαφίσεις αυθαιρέτων). Και έχουν εξαπολύσει έναν ντοπαρισμένο στρατό τρολ που επιτίθεται, βρίζει, απειλεί, διαπομπεύει όποιον υπερασπίζεται το αυτονόητο. Δηλαδή, ότι, ανεξαρτήτως από πού ξεκινάει το πρόβλημα, τελειώνει στο ότι οι άνθρωποι κάηκαν αβοήθητοι.
Αυτός ο κανιβαλιστικός χορός έχει στηθεί πάνω σε απανθρακωμένες σορούς. Δεν έχω «ξανασυναντήσει» ούτε στη λογοτεχνία ούτε στο θέατρο χαρακτήρες που να χλευάζουν νεκρά παιδιά και να ειρωνεύονται όσους πήγαν προχθές στο Σύνταγμα να τιμήσουν τη μνήμη τους. Και φοβάμαι ότι όσο οι ποινικές ευθύνες θα γίνονται όλο και πιο ορατές, αυτός ο «εμφύλιος» θα πάει μέχρι τέλους.
Τελευταία Νέα