Τον σκόπελο των δύο προτάσεων μομφής η κυβέρνηση Μακρόν τον απέφυγε. Σε όλα τα χρόνια της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας, άλλωστε, μόνο μία κυβέρνηση, η πρώτη κυβέρνηση Πομπιντού, έχασε την εμπιστοσύνη της Εθνοσυνέλευσης, στις 5 Οκτωβρίου του 1962. Χρειάζονται 289 ψήφοι, σε σύνολο 577 εδρών, για να πέσει η κυβέρνηση και η République en Marche, το κόμμα του γάλλου προέδρου, κυριαρχεί στην Εθνοσυνέλευση με 312 βουλευτές. Ηταν όμως η πρώτη φορά από το 1980 που μια γαλλική κυβέρνηση μπαίνει στο στόχαστρο δύο προτάσεων μομφής ταυτόχρονα: μία από τους Ρεπουμπλικανούς και μία από την Αριστερά, και δη μια πρωτόγνωρη συμμαχία Σοσιαλιστών, Κομμουνιστών και Ανυπότακτων. Η συνεδρίαση ήταν θυελλώδης. Και το μόνο βέβαιο είναι πως η ελπίδα του προέδρου της Εθνοσυνέλευσης, του Φρανσουά ντε Ρουζί, μαζί με τις ψηφοφορίες επί των προτάσεων μομφής «να κλείσει η υπόθεση», δεν θα γίνει πραγματικότητα. Η «υπόθεση Μπεναλά», ή «υπόθεση Μακρόν Μπεναλά», όπως την παρουσιάζει εν χορώ η αντιπολίτευση, (Ακρο)Δεξιά και (Ακρο)Αριστερά, έχει ήδη αφήσει ορατά ίχνη στην προεδρική θητεία του Εμανουέλ Μακρόν.
Καθημερινά, άλλωστε, γίνονται και νέες αποκαλύψεις. Η εισαγγελία του Παρισιού ανακοίνωσε προχθές ότι ξεκίνησε νέα έρευνα, στο πλαίσιο της υπόθεσης Μπεναλά, για ένα νέο περιστατικό βιαιοπραγιών που διαπράχθηκαν ανήμερα την Πρωτομαγιά στο Παρίσι, αυτή τη φορά στον Βοτανικό Κήπο, λίγες ώρες πριν από τα σοβαρά επεισόδια στην πλατεία Κοντρσκάρπ για τα οποία ήδη κατηγορούνταν ο Αλεξάντρ Μπεναλά. Και χθες, η «Figaro» αποκάλυψε πως ο έμπιστος «σύμβουλος ασφαλείας» του γάλλου προέδρου μετέβη δις στην Εθνοσυνέλευση, στις 16 και στις 17 Μαΐου, στη διάρκεια των δύο εβδομάδων αργίας με την οποία τον τιμώρησε αρχικά το Ελιζέ, πριν αποκαλύψει η «Monde», στις 18 Ιουλίου, τις βιαιοπραγίες του εις βάρος διαδηλωτών την Πρωτομαγιά –αλλά και την αντιποίηση αρχής στην οποία είχε προχωρήσει, φορώντας αστυνομικό κράνος. Γιατί το σκάνδαλο δεν είναι οι αυθαιρεσίες του Μπεναλά. Το σκάνδαλο είναι πως οι αυθαιρεσίες του δεν αποκαλύφθηκαν από τον πρόεδρο Μακρόν: αντιθέτως, δόθηκε η εντύπωση πως υπήρξε μια συντονισμένη επιχείρηση συγκάλυψης. Ο γάλλος πρόεδρος περίμενε την 20ή Ιουλίου για να αποπέμψει τον νεαρό και ακόμη τέσσερις ημέρες για να σπάσει τη σιωπή του και να δηλώσει «ο μόνος υπεύθυνος είμαι εγώ!».
«Η δημοκρατία λειτούργησε» επέμεινε χθες εντός της Εθνοσυνέλευσης ο πρωθυπουργός, Εντουάρ Φιλίπ, καταγγέλλοντας την αντιπολίτευση για πολιτική εκμετάλλευση μιας υπόθεσης «ατομικών σφαλμάτων» που «δεν λέει τίποτα για την προεδρία της δημοκρατίας». «Οι απόπειρες αμφισβήτησης του προέδρου δεν έχουν άλλα κίνητρα παρά μόνο πολιτικά» δήλωσε καταχειροκροτούμενος από τους βουλευτές της πλειοψηφίας. Ηταν κάπως αλλόκοτα πάντως χθες τα χειροκροτήματα εντός της Εθνοσυνέλευσης. Οι βουλευτές της Ανυπότακτης Γαλλίας του Ζαν Λικ Μελανσόν χειροκρότησαν ξανά και ξανά τον εισηγητή της πρότασης μομφής της Δεξιάς, και επικεφαλής της κοινοβουλευτικής της ομάδας, Κριστιάν Ζακόμπ. Ο τελευταίος ανταπέδωσε χειροκροτώντας τον Μελανσόν στο τέλος της ομιλίας του –και ας είχε αυτός μόλις διακηρύξει πως «δεν έχουμε ακόμα πάψει να εκθρονίζουμε μονάρχες». Οι Ανυπότακτοι υπερψήφισαν και τις δύο προτάσεις μομφής –το ίδιο και η Ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν. Τελικά, η πρόταση μομφής της Δεξιάς συγκέντρωσε 143 ψήφους και η πρόταση μομφής της Αριστεράς 74.
Η επιτροπή έρευνας της Γερουσίας ωστόσο θα συνεχίσει το έργο της τον Σεπτέμβριο, δεν αποκλείει μάλιστα το ενδεχόμενο να καλέσει σε ακρόαση τον βασικό πρωταγωνιστή της υπόθεσης, τον Αλεξάντρ Μπεναλά. Και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως είναι αρκετοί οι Γάλλοι που συμμερίζονται την απογοήτευση του Ραφαέλε Σιμόνε: «Αναλαμβάνοντας την εξουσία», έγραφε χθες στη «Le Monde» ο ιταλός συγγραφέας, «ο Μακρόν υποσχέθηκε ούτε λίγο ούτε πολύ έναν “νέο κόσμο”. Τι φρούδα που ήταν αυτή η υπόσχεση!».
