Μάλλον «φαινόμενο» των τελευταίων χρόνων, πολύ όμως χαρακτηριστικό για να μείνει ασχολίαστο, ιδίως το φετινό καλοκαίρι, που έχει πάρει επιδημικές διαστάσεις –ας είναι καλά οι πυρκαγιές με τις τεράστιες καταστροφές (τι επιεικής όρος η λέξη «καταστροφές» όταν μιλούμε για ανθρώπινες ζωές). Αρχίζει να εκδηλώνεται δειλά το φαινόμενο αυτό γύρω στα τέλη Μαΐου, για να γίνει αμεσότερα απτό μέσα στον Ιούνιο και να φτάσει στο αποκορύφωμά του ενώ ο Ιούλιος έχει αρχίσει να εκπνέει.
Συγγενείς, φίλοι και γνωστοί όλων μας, ενώ έμοιαζαν βαθύτατα προβληματισμένοι τους δύο πρώτους καλοκαιρινούς μήνες αν θα υπήρχε περιθώριο τον μήνα Αύγουστο για διακοπές μιας έστω εβδομάδας, είτε γιατί τα οικονομικά τους προβλήματα είναι τόσο μεγάλα ώστε δεν υπήρχε κανένα περιθώριο για μια ακόμη και ολιγοήμερη απόδραση είτε γιατί δικοί τους άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα υγείας έκαναν κάτι περισσότερο από απαραίτητη τη συνεχή παρουσία τους κοντά τους, το τέλος Ιουλίου σαν να βάζει σε μια «τάξη» τα πράγματα και το αδύνατο γίνεται κατορθωτό και μάλιστα χωρίς καμιά προοπτική να υπάρξει ένα δυσάρεστο ενδεχόμενο.
Σαν να «συνεννοήθηκαν» μεταξύ τους τα οικονομικά προβλήματα με τους αρρώστους και αποφάσισαν να παροπλιστούν, για όσο χρονικό διάστημα θα χρειαστεί στον «προβληματισμένο» των μηνών Ιουνίου και Ιουλίου «να γεμίσει τις μπαταρίες» του (αν ήμασταν λίγο πιο πονηροί θα έπρεπε να μας υποψιάζει πάντα ως προς την ειλικρίνειά του όποιος χρησιμοποιεί τους κοινούς τόπους προκειμένου να περιγράψει την κατάστασή του). Κακά τα ψέματα, ακόμη κι όταν έδειχναν προβληματισμένοι ήταν «για τα μάτια του κόσμου». Οι ίδιοι δεν σκέφτονταν παρά μόνο τις διακοπές του μηνός Αυγούστου, οργανώνονταν με την προοπτική αυτή οτιδήποτε κι αν προέκυπτε στο μεταξύ, διαφορετικά δεν θα άκουγες δυο – τρεις μέρες πριν, ανθρώπους που τους πίστευες σοβαρούς ότι τόσο τους έχει επηρεάσει η καταστροφή στο Μάτι και η απώλεια ανθρώπινων ζωών ώστε αν και είχανε σκεφτεί να μη μετακινηθούν, τελικά πολύ ανόρεχτα αποφάσισαν να φύγουν για διακοπές.
Τελευταία Νέα