Σχόλια διθυραμβικά. Υμνοι για τα γκολ. Τον βαθμό ετοιμότητας. Τις προοπτικές που ανοίγονται στην ΑΕΚ με βάση τα όσα έδειξε στο φιλικό με τη Γαλατάσαραϊ. Είναι όμως έτσι; Και σε τι βαθμό είναι δυνατή η ΑΕΚ μία εβδομάδα πριν από τις επίσημες ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις;
Συνήθως το καλοκαίρι βλέπουμε την εικόνα ωραιοποιημένη. Διαπιστώνουμε ότι τα συν είναι περισσότερα από τα πλην, αλλά θα πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι στην τελική αποτίμηση.
Τι μας παρουσίασε, λοιπόν, η ΑΕΚ το βράδυ της Τρίτης στο Μαρούσι; Οντως, παρακολουθήσαμε ένα σύνολο που έτρεξε αρκετά, γοήτευσε με την άνεσή του στο σκοράρισμα και έβγαλε αρκετούς πρωταγωνιστές. Ο κόσμος χειροκρότησε, ανανέωσε τη ζεστή του σχέση με την πρωταθλήτρια και όλα καλά. Τα πάντα βαδίζουν στον σωστό δρόμο, όπως αρέσκεται να λέει η πλειοψηφία και δεν υπάρχει λόγος να διαφωνήσουμε. Ωστόσο, ο Μαρίνος Ουζουνίδης γνωρίζει καλύτερα παντός άλλου ότι υπάρχουν και ζητήματα που πρέπει να λύσει. Δεν τα είπε, αλλά τα έχει στο μυαλό του. Ας αποκρυπτογραφήσουμε ορισμένα από αυτά: ναι μεν η ΑΕΚ σημείωσε τρία γκολ, ελάχιστοι όμως μένουν στο γεγονός ότι δέχθηκε και δύο. Ο δε Μπάρκας, ο κίπερ με το εντυπωσιακά υψηλό ταβάνι, τα εκπληκτικά προσόντα και την εκχειλίζουσα αυτοπεποίθηση, πρέπει να δείξει στο χορτάρι ότι είναι πλασμένος για μεγάλα πράγματα. Γιατί δεν κατέθεσε τόση σιγουριά σε καίριες φάσεις του ματς. Φυσικά, πρέπει όλοι να σταθούμε στο στοιχείο του νέου αμυντικού κεντρικού διδύμου. Διότι στα Σπάτα ψάχνουν κάτι διαφορετικό σε σύγκριση με τους απροσπέλαστους ώρες ώρες Τσιγκρίνσκι – Βράνιες. Δεν είναι εύκολο να αναπληρωθούν, πόσω μάλλον να γίνει αυτό μέσα σε λίγες εβδομάδες προετοιμασίας. Επίσης, η αμυντική λειτουργία της ομάδας γεννά ερωτηματικά. Οχι μόνο για τις στημένες φάσεις, που είναι ένα εντελώς άλλο κεφάλαιο στο ποδόσφαιρο της σημερινής εποχής και μετά την έλευση του VAR, που δεν επιτρέπει «τσεκαρίσματα» φανέλας και τα σχετικά, αλλά και αναφορικά με την ευκολία που έφταναν οι αντίπαλοι στην περιοχή του Μπάρκα. Σαφώς και μιλάμε για φιλικό, άρα για όχι πλήρη επαγρύπνηση των αμυντικών, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι μέσοι πρέπει να αφήνουν τους πάντες ανενόχλητους. Είναι κάτι στο οποίο στέκεται ο Μαρίνος που, για να κάνουμε μια παρένθεση, δεν είναι κόουτς με τη διάθεση να έχει συνέχεια την μπάλα στα πόδια του. Δηλαδή, θέλει τον έλεγχο του αγώνα, όχι όμως και μόνιμα την μπάλα στην κατοχή των ποδοσφαιριστών του. Ισως να του βγαίνουν καλύτερα οι αντεπιθέσεις, ίσως γι’ αυτό να ποντάρει πολύ φέτος στον ταχυδυναμικό Κλωναρίδη.
Φυσικά, περισσότερα συμπεράσματα όταν η ΑΕΚ θα είναι στο 100%. Τώρα δεν είναι. Αναμενόμενο και λογικό. Αλλά οι προοπτικές παραμένουν μεγάλες.
