Ο Νίκος Παππάς, ο άνθρωπος που θα ήθελε να είναι η σκιά του Τσίπρα, ο Σουσλόφ του, γύρισε να καρφώσει δημοσιογράφο ο οποίος υπέβαλε ενοχλητική ερώτηση στον Πρωθυπουργό, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που εκείνος παραχωρούσε για τις πυρκαγιές στο Μάτι. Η καθεστωτική αντίληψη του συριζαϊκού κράτους αποδέχεται μόνο ερωτήσεις της αρεσκείας του ηγέτη.
Ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής κ.λπ. πιστεύει ότι, μετά την απομάκρυνσή του από το υπουργείο Επικρατείας, το 2016, δεν τελείωσε με τον έλεγχο του Τύπου. Διαθέτει άλλωστε 15 εκατομμύρια προκειμένου να προχωρήσει την ανάπτυξη ηλεκτρονικού συστήματος καταγραφής της κυκλοφορίας εφημερίδων και περιοδικών. Για πυροσβεστικά ζητιανεύουμε από τον Νιάρχο, αλλά είναι ασφαλώς σημαντικό να ξέρουμε πόσα πουλάει το «Χωνί», όπου ο υπουργός ψαρεύει συνεργάτες.
Στη συνέντευξη για τις πυρκαγιές, ο υπουργός κινητοποίησε και τον μηχανισμό της Ελληνικής Υπηρεσίας Διαστήματος, αγαπημένου του δημιουργήματος, προκειμένου ο διάδοχος του Σταμάτη Κριμιζή να επιχειρήσει να θεμελιώσει με εικόνες υποτίθεται από το Διάστημα τα κυβερνητικά επιχειρήματα περί εμπρησμών.
Κρίμα μόνο που η Υπηρεσία Διαστήματος απεδείχθη εξίσου σαραβαλάκι με τα λεωφορεία της Θεσσαλονίκης –στα οποία ο Νίκος Παππάς έχει διορίσει τον πατέρα του.
Κόντρα στους Σουσλόφ, η φονική πυρκαγιά στο Μάτι ανέδειξε κάτι πολύ ενδιαφέρον: τη δυναμική του Τύπου, της ελεύθερης και απροκατάληπτης δημοσιογραφίας. Στην καταγραφή των γεγονότων, παρά τη συκοφάντησή της από τα κυβερνητικά φερέφωνα. Και στην κατάδειξη των τεράστιων ευθυνών κυβέρνησης και περιφέρειας, που έγινε προσπάθεια να αποκρυβούν.
Αυτή η έγκυρη συμβολή στην ανατροπή της καθεστωτικής προπαγάνδας που επιχειρήθηκε, με αιχμή του δόρατος την αναξιόπιστη και κομματικά εγκάθετη ΕΡΤ, συνέβαλε στην ανάδειξη της θλιβερής πραγματικότητας. Και στον επιμερισμό συγκεκριμένων ευθυνών.
Το παιχνίδι της κυβερνητικής προπαγάνδας αυτή τη φορά χάθηκε. Η πληροφόρηση δεν υποτάχθηκε ούτε στη «γραμμή» ούτε στον απλώς εντυπωσιοθηρικό ανταγωνισμό. Ετσι, απλά, τα ΜΜΕ απεγκλωβίστηκαν από την αφήγηση που βόλευε τους σημερινούς κυβερνώντες.
Ο μανιχαϊσμός Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο, δηλαδή, τελείωσε. Το υποτιθέμενο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς έλιωσε στις φλόγες. Και ο γελαστός, νέος, απρόσβλητος από τα γεγονότα Πρωθυπουργός αποδόθηκε ως αυτό που είναι: ένας στυγνός εξουσιαστής, περιχαρακωμένος από τη νομενκλατούρα του.
Αυτή την γκρίζα εικόνα της κυβέρνησης, τις ευθύνες του κομματικού κράτους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τις ελλείψεις του, αλλά και την απανθρωπιά του μαζί με τις προπαγανδιστικές μεθοδεύσεις να μετατεθούν αλλού οι ευθύνες, ανέδειξαν με επάρκεια τα ΜΜΕ. Σε πείσμα της μεθόδευσης των Σουσλόφ.
