«Μολών λαβέ». Την ιστορική φράση του Λεωνίδα προς τους απεσταλμένους του πέρση βασιλιά Ξέρξη φαίνεται πως είναι έτοιμα να επαναλάβουν τα στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ προς τους υποψήφιους επενδυτές που θα θελήσουν να δημιουργήσουν μια πολυτελή ξενοδοχειακή μονάδα με υπηρεσίες υδροθεραπείας, μια ανάσα μακριά από το πεδίο όπου δόθηκε μία από τις εμβληματικότερες μάχες της ευρωπαϊκής Ιστορίας. Κι αυτό διότι εξασφάλισε το πράσινο φως του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, το οποίο –ύστερα από πολύωρη συζήτηση και παρουσία όχι μόνο εκπροσώπων του, όπως και του Δήμου Λαμιέων που συντάσσονται με τη θέση του, αλλά και μελών του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, όπως και της αντιπολίτευσης του Δήμου Λαμιέων που αντιτίθενται στα σχέδιά του –χαρακτήρισε κατά πλειοψηφία μία έκταση 26 στρεμμάτων ως ζώνη Β, δηλαδή ως χώρο με δυνατότητα δόμησης. Αρχικά η συγκεκριμένη θέση (γνωστή ως μεσαία πύλη στην περιοχή του Κολωνού, η οποία συμπίπτει εν μέρει με την τοποθεσία της μάχης του 480 π.Χ.) προοριζόταν ως αδόμητη, μαζί με δύο ακόμη (το δυτικό στενό στη θέση της αρχαίας Ανθήλης και το ανατολικό στη θέση της αρχαίας πόλης των Αλπηνών), απόφαση που είχε προκύψει ύστερα από αυτοψία μελών του ΚΑΣ.

Η εξέλιξη αυτή επιτρέπει στο ΤΑΙΠΕΔ, στο οποίο έχει μεταβιβαστεί συνολική έκταση 950 στρεμμάτων στην περιοχή των Θερμοπυλών να ξεκινήσει τις διαδικασίες πρόσκλησης ενδιαφερόμενων επενδυτών, οι οποίοι θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν το brand name Θερμοπύλες και την ιαματική δράση των πηγών και να δημιουργήσουν μια ξενοδοχειακή μονάδα – θερμαλιστικό κέντρο υψηλών προδιαγραφών.

ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ. Γιατί όμως εντός του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου, του οποίου η έκταση προσεγγίζει τα 15.000 στρέμματα, το ΤΑΙΠΕΔ χρειαζόταν τα επιπλέον 26, τα οποία και προκάλεσαν τις αντιδράσεις όσων κάνουν λόγο για εκμετάλλευση της περιοχής που προβλέπει «νεροτσουλήθρες και πεντάστερα ξενοδοχεία εκεί όπου κάποιοι θυσιάστηκαν φυλάσσοντας Θερμοπύλες»; Δύο είναι οι βασικοί λόγοι. Πρώτον, διότι ένα μεγάλο ποσοστό των 950 στρ. που αποτελούν ιδιοκτησία του ΤΑΙΠΕΔ είναι καταπατημένα και μόνο τα 200 είναι αξιοποιήσιμα. Η δόμηση επιτρέπεται μόλις στα 67 στρ. –μέρος των οποίων είναι και περιοχές χαρακτηρισμένες ως Natura –καλύπτοντας επιφάνεια 8.200 τ.μ.

Το μέγεθος των κτισμάτων αυτών κρίνεται ότι δεν είναι επαρκές για μια βιώσιμη επένδυση κι έτσι οι εκπρόσωποι του ΤΑΙΠΕΔ ζήτησαν την επιπλέον ζώνη των 26 στρ., στην οποία θα επιτρέπεται να χτιστούν 2.000 τ.μ. Η πρόταση (άσκηση χαρακτηρίστηκε κατά την παρουσίασή της) δεν εξαντλεί την επιτρεπόμενη δόμηση στην περιοχή καθώς περιλαμβάνει κτίρια συνολικής επιφάνειας 10.242 τ.μ. ενώ το επιτρεπόμενο όριο είναι τα 13. 442 τ.μ.

«Ελπίζουμε ότι με τα μεγέθη αυτά θα καταφέρουμε να προσελκύσουμε επενδυτές» έλεγαν οι εκπρόσωποι του Ταμείου χωρίς να κρύβουν τις επιφυλάξεις τους κατά τη συνεδρίαση του ΚΑΣ, καθώς ο χώρος είχε ξαναβγεί σε διαγωνισμό για μακροχρόνια παραχώρηση το 2014 με δυνατότητα δόμησης 25.000 τ.μ. (κατόπιν συνεννόησης με την ηγεσία του ΥΠΠΟ και χωρίς το θέμα να έχει περάσει από το τραπέζι του γνωμοδοτικού οργάνου) και εντούτοις απέβη άγονος. Και, δεύτερον, επειδή μέσω αυτής της επιπλέον ζώνης των 26 στρ. επιτρέπεται η σύνδεση της ιδιοκτησίας του ΤΑΙΠΕΔ εκατέρωθεν της παλιάς εθνικής οδού μέσω υπόγειας διάβασης.

ΟΙ ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ. Η πιθανότητα αξιοποίησης του χώρου μέσω επενδυτικών προτάσεων εκτός από πολέμιους έχει και θιασώτες, όπως ο Δήμος Λαμίας, δεδομένου ότι η εν λόγω ζώνη Α (αδόμητη) που θα μειωθεί κατά 26 στρέμματα για χάρη της επένδυσης σε μεγάλο ποσοστό έχει μετατραπεί σε χώρο παραβατικότητας και στάθμευσης νταλικών, που σαφώς δεν συνάδει με τον ιστορικό χαρακτήρα της περιοχής. Επιπλέον γεωτρήσεις που έγιναν το 2010 στον ίδιο χώρο εντόπισαν σε βάθος 18 μ. αλάτι, που σημαίνει ότι στο παρελθόν υπήρχε εκεί θάλασσα. Είναι γνωστό άλλωστε ότι λόγω των προσχώσεων του Σπερχειού η ακτογραμμή έχει μετατοπιστεί ανά τους αιώνες κατά αρκετά χιλιόμετρα. Τα σχετικά τοπογραφικά μάλιστα καθιστούν σαφές ότι μόνο το σημείο όπου βρίσκονται οι ιαματικές πηγές σήμερα ήταν ξηρά και πιθανότατα χωροθετείται το πεδίο της μάχης του 480 π.Χ. Ολα τα υπόλοιπα υφιστάμενα κτίσματα, τα οποία θα αξιοποιηθούν από τον ενδεχόμενο επενδυτή (δύο ξενοδοχεία, καφέ, κτίριο γραφείων, ανενεργή μονάδα βιολογικού καθαρισμού) βρίσκονται εκτός της αρχαίας ακτογραμμής, είναι δηλαδή χτισμένα σε σημείο που κατά την αρχαιότητα υπήρχε θάλασσα.

Ενδιαφέρον έχει ότι η πρόταση που πήρε θετική γνωμοδότηση από το ΚΑΣ έχει και την «σοσιαλιστική» της πλευρά: το παλιό υδροθεραπευτήριο και η ιαματική πηγή θα βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Δήμου Λαμιέων και θα παρέχουν υπηρεσίες χαμηλού κόστους για το ευρύ κοινό, το οποίο δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά στις πολυτελείς παροχές που προφανώς θα παρέχονται στις ξενοδοχειακές μονάδες της επένδυσης.

Τελευταία Νέα