«Βιδωμένοι» με την καρέκλα – Η 11άδα της συμφοράς

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η 11άδα της συμφοράς. Πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν τις τελευταίες ημέρες, μετά την τραγωδία στο Μάτι. Που ήταν στο φως της επικαιρότητας είτε με τις παραλείψεις τους, είτε με τη στάση τους, τις δηλώσεις που έκαναν και το ύφος της εξουσίας που εξέπεμψαν.

Κι όλα αυτά που έκαναν ή είπαν ανέδειξαν τη μία και μοναδική αλήθεια. Οτι πρόκειται για πρόσωπα «εθισμένα» στην εξουσία, «βιδωμένοι» στις καρέκλες τους αφού μέχρι προχθές που παραιτήθηκε ο Νίκος Τόσκας κανείς δεν έδειξε την παραμικρή ευαισθησία να φύγει μόνος του ή να ζητήσει έστω μια κανονική συγγνώμη

Αναλυτικά τα πρόσωπα αυτά είναι:

Μέσα στις σχεδόν δύο εβδομάδες που η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση σοκ ο Πρωθυπουργός βγήκε τρεις φορές από το κάστρο του Μαξίμου. Τη μία για να πάει στη σύσκεψη – παρωδία για να «συντονίσει» μια κατάσταση που ήδη είχε ξεφύγει. Την άλλη για να αναλάβει την πολιτική ευθύνη και την τρίτη για να επισκεφτεί σαν τον «κλέφτη» το Μάτι, πρωί πρωί, με προσωπικό καμεραμάν και φωτογράφο και με «προσωπικό πολίτη» που συνομίλησε μαζί του. Η «αποστειρωμένη» επίσκεψή του στα καμένα, χωρίς τους… ενοχλητικούς και εξοργισμένους πολίτες, ανέδειξε μειονεκτήματα που δεν είχε εμφανίσει ποτέ. Ο Τσίπρας είχε πάντα την ικανότητα να αφουγκράζεται την κοινωνία και να προστατεύει τη δημόσια εικόνα του. Τώρα χρειάστηκε όλο το επικοινωνιακό επιτελείο για να τον «κρύψει», για να μην τον «πνίξουν» οι καπνοί από το Μάτι.

Η τραγική εμφάνισή του στο Κέντρο Επιχειρήσεων, η πεισματική άρνησή του να ζητήσει συγγνώμη και να παραδεχθεί τα λάθη του ως κυβερνήτης της χώρας και ο «εγκλεισμός» του στον γυάλινο πύργο της Ηρώδου Αττικού δημιουργούν ένα αρνητικό κλίμα στην κοινωνία.

Ο Τσίπρας δεν είναι πλέον στο απυρόβλητο, δεν είναι πλέον ο «άσος» μιας καταρρέουσας κυβέρνησης. Είναι κι αυτός κομμάτι ενός μηχανισμού που για την κοινωνία απέτυχε παταγωδώς. Και το κυριότερο: δεν έδειξε σημάδια μεταμέλειας.

Η εντολή που έδωσε να ξεκινήσει επιχείρηση αποπροσανατολισμού με φόντο τις μπουλντόζες μπορεί να έχει πρόσκαιρα οφέλη. Με σχεδόν 90 νεκρούς θα βρεθεί αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Οι επόμενες μετρήσεις θα το δείξουν, το καμένο success story στην οικονομία το επιβεβαιώνει.

Μια πινακίδα κρεμιέται έξω από την Κουμουνδούρου: «Υλικά κατεδαφίσεως».

Υπουργός Εσωτερικών: «Επειτα από τις πυρκαγιές των περασμένων ημερών, θεωρώ ότι δεν διαθέτω τις προϋποθέσεις, ούτε σε πολιτικό, αλλά ούτε και σε προσωπικό επίπεδο, για να παραμείνω στη θέση μου».

Οχι, μη φοβάστε, δεν το είπε ο Πάνος Σκουρλέτης, αυτός παραμένει στην υπουργική καρέκλα. Είναι δήλωση της υπουργού Εσωτερικών της Πορτογαλίας, Κονστάνζα Ουρμπάνο ντε Σόουζα, η οποία πέρυσι τον Οκτώβριο υπέβαλε την παραίτησή της επειδή οι φωτιές έκαψαν τη χώρα της και θρήνησαν και εκεί θύματα. Η κυβέρνηση εκεί δεν μίλησε για εμπρησμούς, δεν έστησε παιχνίδια αποπροσανατολισμού και η υπουργός Εσωτερικών αποχώρησε για λόγους συνείδησης.

Εδώ ο Πάνος Σκουρλέτης παραμένει στη θέση του και μάλιστα ήταν στην «τρόικα» των υπουργών που ανακοίνωσαν με στόμφο την κατεδάφιση των αυθαιρέτων. Κι όχι μόνον αυτό. Αναβαθμίστηκε χθες παίρνοντας και τις αρμοδιότητες του παραιτηθέντος Ν. Τόσκα.

Ο υπουργός, πάντως, δεν εξαφανίστηκε. Ηταν από αυτούς που έκαναν τη στροφή προς τον ρεαλισμό και τη… μισή έστω συγγνώμη. Από τη θεωρία «δεν βρίσκω κανένα λάθος», στο «προκλητικό να λέει κανείς ότι έγιναν όλα καλά», είναι μια πρόοδος.

Βεβαίως δεν θα ξέφευγε και ο ίδιος από τη γραμμή Μαξίμου να… πέσουν όλες οι μάντρες και να συγκρουστούμε με τα συμφέροντα. Πόση σημασία έχει όμως όταν ένας υπουργός δεν παραιτείται ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού στους νεκρούς; Και πόση σημασία έχει να διαπιστώνει ο καθ’ ύλην αρμόδιος ότι χρειάζεται ανασχεδιασμός της Πολιτικής Προστασίας και ότι δεν υπήρξε αποτελεσματικό σχέδιο την ώρα της καταστροφής;

Τα ευχολόγια και η μετά την τραγωδία παραδοχή ότι το κράτος που και ο ίδιος ο Πάνος Σκουρλέτης υπηρετεί είναι παντελώς ανοργάνωτο δεν τον βγάζουν από το κάδρο των ευθυνών.

Η πρώτη αποχώρηση υπουργού, έστω και δια της παραιτήσεως, ήταν αυτή του Νίκου Τόσκα. Η πρώτη παραίτηση, την ημέρα της εθνικής τραγωδίας δεν έγινε δεκτή, λόγω της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης που βρισκόταν η χώρα. «Την ώρα της μάχης δεν απομακρύνεται κανείς», είχε πει στις 23 Ιουλίου ο Αλέξης Τσίπρας στον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη.

Το βάρος των τραγικών λαθών που έγιναν ωστόσο, ήταν πολύ μεγάλο για να το σηκώσει ο Τόσκας. Χθες εκλήθη από τον Πρωθυπουργό, συζήτησαν τις εξελίξεις κι εκεί ο υπουργός υπέβαλε εκ νέου την παραίτησή του, η οποία κι έγινε αποδεκτή.

Αργότερα στη δήλωσή του επιβεβαίωνε ότι δεν άντεχε τις απώλειες τόσων ανθρώπων και τη φυσική καταστροφή. Η παραίτηση Τόσκα έγινε υπό την ασφυκτική πίεση που ασκήθηκε στην κυβέρνηση να «πέσουν κεφάλια», να υπάρξει κάποιος που θα αναλάβει τις ευθύνες του. Μπορεί και να λειτουργήσει ως βαλβίδα αποσυμπίεσης, αν και οι ευθύνες διαχέονται σε πολλά ακόμη στελέχη της κυβέρνησης και της κρατικής μηχανής.

Ο Τόσκας με την κίνηση αυτή επιχειρεί να φύγει με ψηλά το κεφάλι. Αλλωστε, ήταν μόνιμος στόχος κριτικής. Είχε χαρακτηριστεί  υπουργός Δημόσιας… Αταξίας, λόγω του συνεχούς μπάχαλου στο κέντρο της Αθήνας.

Εχει κατηγορηθεί ως «γενίτσαρος» προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ. Βρήκε μια ζεστή αγκαλιά στον ΣΥΡΙΖΑ με τις κακές γλώσσες να λένε ότι αυτό έγινε λόγω της συμμετοχής του στην κίνηση «Πράττω» του Νίκου Κοτζιά.

Ο σκληρός υποστράτηγος που έχει το παρατσούκλι «Ζούκοφ» του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν από τα κεντρικά πρόσωπα της τραγωδίας.

Η δήλωσή του ότι προσπαθεί να βρει λάθη αλλά δεν βρίσκει τον έβαλε στο μάτι του κυκλώνα και έφερε την παραίτηση.

Αναγνωρίζουμε την τόλμη του. Λειτούργησε σαν «ατρόμητος στρατηλάτης» και δύο μέρες μετά την τραγωδία πήγε στο Μάτι και συνομίλησε με κατοίκους, σε αντίθεση με τον «αόρατο» Πρωθυπουργό. Εστω κι αν επισκέφτηκε μια κατεστραμμένη περιοχή με την απαστράπτουσα υπουργική λιμουζίνα του, τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν… φόρεσε στολή καταδρομέα.

Ομως, είχε μια προσχεδιασμένη αποστολή. Ο υπουργός Αμυνας πήγε για να εκτελέσει το σχέδιο του Μαξίμου για τη στοχοποίηση των «αυθαιρετούχων». Αντί να ζητήσει συγγνώμη για τα λάθη της κυβέρνησης, της οποίας είναι βασικό μέλος, επέλεξε να κατηγορήσει τα ίδια τα θύματα για τη συμφορά που τους βρήκε. «Εσείς φταίτε που χτίζετε μάντρες και δεν έχετε πρόσβαση», τους είπε κι όταν κλαίγοντας οι πολίτες τού έλεγαν τον πόνο τους για τις ευθύνες της πολιτείας, αυτός τους κατακεραύνωσε βγάζοντάς τους ψεύτες: «Εσείς τα λέτε αυτά…».

Η απρέπεια συνεχίστηκε και μάλιστα πήρε διεθνείς διαστάσεις. Με φόντο το κατεστραμμένο Μάτι, ο Πάνος Καμμένος έδωσε συνέντευξη στο BBC για να κατηγορήσει ξανά τους κατοίκους για την τραγωδία. Οι νεκροί ακόμη δεν είχαν βρεθεί, η μυρωδιά του θανάτου ήταν εκεί, οι στάχτες είχαν καλύψει τα πάντα, αλλά ο υπουργός βρήκε μόνο να πει ότι η άναρχη δόμηση φταίει για το καμένο Μάτι.

Ο Πάνος Καμμένος είχε ήδη «καεί» με το Μακεδονικό και την αλλοπρόσαλλη στάση του για το όνομα. Τώρα πλέον «κάηκε» και από τις φωτιές.

Η αποκοτιά του να πάει με κάμερες για να φωτογραφιστεί στα καμένα, χωρίς προηγουμένως να αναλάβει τις ευθύνες του ως συγκυβερνήτης, τον βάζει στο στόχαστρο της κοινωνίας. Και σίγουρα δεν τον αθωώνει η εξαιρετική δουλειά που έκαναν οι Ενοπλες Δυνάμεις στο Μάτι.

Ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας είναι αλήθεια ένας πολύπειρος αξιωματικός. Δύο ημερομηνίες σημάδεψαν τη ζωή του (πριν φυσικά από την τραγωδία). Η πρώτη ήταν όταν τοποθετήθηκε υπαρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., λίγες εβδομάδες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η δεύτερη έναν χρόνο αργότερα όταν έγινε αρχηγός ενώ τον περασμένο Ιανουάριο, έπειτα από πρόταση Τόσκα, παρέμεινε στη θέση του.

Η καριέρα του λοιπόν συνδέεται άρρηκτα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και με τον Νίκο Τόσκα, ως εκ τούτου στη συνέντευξη-προσβολή στους νεκρούς από την πυρκαγιά στο Μάτι δεν θα μπορούσε να αδειάσει την πολιτική ηγεσία.

Παρά τη σωρεία καταγγελιών για παντελή έλλειψη συντονισμού των αστυνομικών δυνάμεων, ο αρχηγός αρκέστηκε να δηλώσει περήφανος για τις υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. «Εκαναν εξαιρετική και αποτελεσματική δουλειά σε πολύ κρίσιμους οριακούς χρόνους».

Η πιο σοβαρή καταγγελία, που κανείς πλέον δεν αμφισβητεί αλλά και κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει, είναι ότι έκλεισε η Λεωφόρος Μαραθώνος και οι τροχονόμοι έστελναν τα αυτοκίνητα στο Μάτι που καιγόταν. Ο οικισμός με τους στενούς δρόμους γέμισε από αυτοκίνητα που εγκλωβίστηκαν με αποτέλεσμα ο κόσμος να τρέχει σε κατάσταση αλλοφροσύνης να γλιτώσει. Ο Τσουβάλας είπε ότι έκλεισε τον δρόμο για 10 λεπτά κι αν δεν το έκανε θα είχαν καεί 500-1.000 αυτοκίνητα. Κανείς δεν απαντά όμως γιατί δεν έκλεισε ο δρόμος πολύ πριν από τη διασταύρωση που οδηγεί στο Μάτι. Οταν ένας αρχηγός δεν μπορεί να εξηγήσει τον αποσυντονισμό των πρώτων λεπτών της τραγωδίας και παραμένει στη θέση του, τότε έχουν χάσει το νόημά τους και οι παραιτήσεις για λόγους συνείδησης.

Είναι αλήθεια ότι ο ρόλος του κυβερνητικού εκπροσώπου είναι δύσκολος. Αποτελεί τον κυματοθραύστη κάθε κυβέρνησης, είναι ο πρώτος που εκτίθεται και δέχεται τις πρώτες επιθέσεις. Ο δικηγόρος στο επάγγελμα, μόλις 36 ετών, Δημήτρης Τζανακόπουλος στάθηκε πολλές φορές μπροστά στις κάμερες για να εξηγήσει τα ανεξήγητα μιας κυβερνητικής τραγωδίας. Ηταν βασικός πρωταγωνιστής όλων των ημερών, βρέθηκε στη σύσκεψη – παρωδία στο Κέντρο Επιχειρήσεων και στις 2.30 τα ξημερώματα ανακοίνωνε τους 20 νεκρούς… χωρίς τη σφραγίδα ιατροδικαστή που ήθελε ο Πολάκης για να επιβεβαιώσει τα θύματα.

Ηταν και ο μαέστρος της ντροπιαστικής συνέντευξης Τύπου με τον Νίκο Τόσκα, όπου την ώρα που η Ελλάδα μετρούσε δεκάδες νεκρούς αυτοί ήταν περήφανοι για το έργο τους. Με ύφος που δεν ταιριάζει ούτε στην ηλικία του ούτε στην πολιτική διαδρομή και στις κοινωνικές αναφορές του, ο Τζανακόπουλος ήταν η προσωποποίηση της αλαζονείας της εξουσίας. Σ’ αυτόν οι πολίτες είδαν αυτό που εύστοχα γράφτηκε στο «Βήμα»: «άνθρωποι από μάρμαρο». Την ώρα που η χώρα θρηνούσε τα παιδιά της, ο εκπρόσωπος έβλεπε «τυμβωρυχία» από την αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ. Κι ενώ η κοινωνία ζητά απαντήσεις για τους θύτες, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος κουνά το δάχτυλο σε όσους τολμούν να έχουν άλλη άποψη.

Ως στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα χρεώνεται την προσπάθεια αποπροσανατολισμού: από τους «εμπρηστές που φταίνε για τους νεκρούς», το οποίο διακινήθηκε τις πρώτες ημέρες, στο νέο αφήγημα ότι «οι νεκροί φταίνε γιατί είχαν αυθαίρετα».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι αυτό που λένε ο «salesman». Ο υπάλληλος της υποδοχής που πουλάει κυβερνητική ενημέρωση. Οταν αυτή πλησιάζει στην παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα, τότε κάτι έχει επιλέξει λάθος.

Πολλά μπορείς να γράψεις για τον πληθωρικό αναπληρωτή υπουργό Υγείας. Ολα αυτά τα χρόνια παίζει τον ρόλο του «αγριεμένου σκύλου» που ορμά σε όποιον τολμά να επιτεθεί στο αφεντικό, τον Πρωθυπουργό. Ο τιμητής των πάντων και ιεροκήρυκας της εξυγίανσης βρέθηκε στο Κέντρο Επιχειρήσεων και ενημέρωνε για την ετοιμότητα των νοσοκομείων. Αν και γνώριζε για την ύπαρξη νεκρών περίμενε… σφραγίδα γιατρού για να επιβεβαιώσει ότι έχουν καεί.

Αν και του είχαν πει ότι το ΕΚΕΠΥ ζητεί σάκους για πολλές σορούς πριν από τη σύσκεψη, δεν είπε κουβέντα. Αν και το ΕΚΑΒ, υπηρεσία αρμοδιότητάς του, είχε παραλάβει τους πρώτους νεκρούς δύο ώρες πριν, προτίμησε να παίζει με το κινητό του. Αν και το βρέφος έξι μηνών που έχασε τη ζωή του στο Μάτι έφτασε στο νοσοκομείο Παίδων στις 22.10, ο υπουργός «δεν ήξερε, δεν γνώριζε».

Ο Παύλος Πολάκης δήλωσε ότι αισθάνεται θλίψη για τους νεκρούς, θυμό για τις φωτιές και πείσμα γιατί συνεργάστηκε με ανθρώπους που έδωσαν την ψυχή τους στις πυρκαγιές. Και αναφέρει μεταξύ άλλων τον Πρωθυπουργό, την περιφερειάρχη και τους υπουργούς. Ολοι τους… εξαφανισμένοι.

Δεν παρέλειψε βεβαίως να αναφερθεί στο αγαπημένο του θέμα, τα βοθροκάναλα της διαπλοκής και να κάνει μαθήματα δημοσιογραφίας.

Ούτε οι καπνοί από το Μάτι, ούτε οι νεκροί και οι συγγενείς τους που ζητούν μια συγγνώμη δεν κατάφεραν να συγκρατήσουν τον ασυγκράτητο αναπληρωτή υπουργό Υγείας. Κάποια πράγματα δεν γιατρεύονται τελικά, ούτε και σε εθνικές τραγωδίες που το πρώτο πράγμα που ζητείται είναι να μην ξαναγίνουν, αφού πρώτα αναζητηθούν οι υπεύθυνοι. Και ο Παύλος Πολάκης ήταν ακόμη μια φορά απλά… ο εαυτός του.

Ο αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος ανέλαβε μόλις τον Φεβρουάριο του 2018, επομένως ως επικεφαλής για πρώτη φορά χειρίστηκε μια κρίση. Κάποιοι είπαν ότι το ΚΥΣΕΑ έκανε μεγάλη «βουτιά» στην επετηρίδα για να τον επιλέξει κι ότι ίσως ένας πιο έμπειρος αρχηγός να τα είχε καταφέρει καλύτερα.

Οι πυροσβέστες επέδειξαν, όπως πάντα, πραγματική αυτοθυσία, όμως όταν η μάχη είχε πια χαθεί. Η υποτίμηση της πυρκαγιάς στο Νταού Πεντέλης, το γεγονός ότι δεν διατέθηκαν άμεσα μεγάλες δυνάμεις ώστε να μη φτάσουν οι φλόγες στη Λεωφόρο Μαραθώνος και η λάθος εκτίμηση για την κατεύθυνση που θα ακολουθούσε η φωτιά χρεώνονται στο Πυροσβεστικό Σώμα. Η Περιφέρεια Αττικής ξεκάθαρα «έδωσε» στον ανακριτή την Πυροσβεστική και ο αρχηγός είναι πλέον σε δύσκολη θέση.

Ομως, ο αντιστράτηγος Τερζούδης επέμεινε στη συνέντευξη της 26ης Ιουλίου: «Δεν θα έκανα τίποτα διαφορετικό, γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτα διαφορετικό». Σημείωσε ακόμα ότι τη χρονική στιγμή που εκδηλώθηκαν οι πυρκαγιές επικρατούσαν στην Αττική θυελλώδεις άνεμοι που οι ριπές τους έφταναν  τα 100-120 χλμ. την ώρα. «Η διαδικασία ήταν η ενδεδειγμένη, καμιά φορά όμως οι φυσικές καταστροφές ξεπερνούν τον κρατικό μηχανισμό» τόνισε ακόμα ο αρχηγός της Πυροσβεστικής Σωτήρης Τερζούδης.

Αναφορικά με το αν δόθηκε εντολή εκκένωσης δήλωνε: «Ο επικεφαλής της πυρκαγιάς με διαβεβαίωσε ότι έδωσε εντολή να εκκενωθεί ο οικισμός. Ο κανονισμός κάνει λόγο για οργανωμένη αποχώρηση».

«Η λέξη ικανοποιημένος δεν ταιριάζει μετά από τέτοια τραγωδία. Είμαι δυστυχισμένος» πρόσθεσε ο αντιστράτηγος Τερζούδης, όμως είναι σίγουρα από τους αρνητικούς πρωταγωνιστές. Αλλωστε είναι κι από αυτούς που δεν παραιτούνται.

Αν δεν ήταν ασέβεια προς τους νεκρούς και τους αγνοουμένους, θα λέγαμε ότι η περιφερειάρχης Αττικής «αγνοείται» από τις 12.30 τα ξημερώματα της Τρίτης 23 Ιουλίου. Μετά τη σύσκεψη – φιάσκο στο Κέντρο Επιχειρήσεων στο Χαλάνδρι, όπου παραβρέθηκε, προφανώς επειδή έγινε παρουσία του Πρωθυπουργού, η Ρένα Δούρου είναι απούσα από τις εξελίξεις. Ωσάν να μην υπάρχει περιφερειάρχης, να μην έχει αρμοδιότητες και ευθύνες, να μην οφείλει να εξηγήσει τι πήγε στραβά εκείνη τη νύχτα. Επιλέγοντας τη «γραμμή Τσίπρα», δηλαδή «ωσεί παρούσα», προκειμένου να μην πληγεί το προφίλ της και να μη «μαυρίσει» το πολιτικό της μέλλον από τους καπνούς στο Μάτι. Αλλωστε, οι κακές γλώσσες λένε ότι θα ήθελε να παίξει ενεργό ρόλο στη μετά Τσίπρα εποχή στον ΣΥΡΙΖΑ.

Η αλήθεια είναι ότι η «πρωθυπουργός» της Αττικής, όπως λέγεται η περιφερειάρχης, έχει χάσει μεγάλο μέρος από τη δυναμική της. Η νεαρή, συμπαθής, άφθαρτη, σιδηρά κυρία που έκανε την έκπληξη στις αυτοδιοικητικές εκλογές χάρη στις εμφανίσεις της, τώρα αναζητείται για να δώσει εξηγήσεις. Κι όσο κρύβεται τόσο περισσότερο εξοργίζει τους πολίτες. Αλλωστε, η διαχειριστική της… επάρκεια κρίθηκε τόσο στην περίπτωση των φονικών πλημμυρών στη Μάνδρα όσο και στο θέμα των σκουπιδιών που απειλούν να πνίξουν το Λεκανοπέδιο, όμως η Ρένα Δούρου αρνείται να υλοποιήσει τον περιφερειακό σχεδιασμό.

Και φαντάζουν τόσο μακρινές δηλώσεις, όπως αυτές που έκανε το 2014 όταν έλεγε: «Μια κυβέρνηση της Αριστεράς λογοδοτεί μόνο στους πολίτες». Η ίδια το έχει ξεχάσει και δεν λογοδοτεί πουθενά. Αν και, όπως λένε οι κοντινοί της, είναι στενοχωρημένη, με τη στάση της βγήκε οφσάιντ.

Ο γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας είχε ένα μεγάλο προσόν όταν επελέγη για τη θέση αυτή: ήταν μέλος της συνιστώσας Πράττω και προσωπικός φίλος των Νίκου Κοτζιά και Νίκου Τόσκα. Βεβαίως επελέγη και γιατί ήταν πρώην αξιωματικός της Πυροσβεστικής, όμως στο βιογραφικό του, πέραν της εργασίας του στην ΕΜΑΚ, εμφανίζεται ως εκπρόσωπος Τύπου του Σώματος και διευθυντής στο γραφείο Δημοσίων και Διεθνών Σχέσεων. Επιχειρησιακά η φωτιά στο Μάτι ήταν η μεγάλη του στιγμή, αυτή που του έφερε… καπάκι τη ζωή.

Η Πολιτική Προστασία είναι κυρίως πρόληψη. Σχέδια που δεν είναι απλά χαρτιά, αλλά ετοιμότητα για τη δύσκολη στιγμή. Αποδείχθηκε ότι ο τομέας ευθύνης του ήταν παντελώς ανοργάνωτος. Ούτε συστήματα προειδοποίησης των κατοίκων υπήρχαν, ούτε σχεδιασμοί για εκκένωση περιοχών, ούτε καν ένα ευρύτερο πλάνο συντονισμού όλων των εμπλεκόμενων φορέων. Τον Γιάννη Καπάκη τον είδαμε τη Δευτέρα το βράδυ στο Κέντρο Επιχειρήσεων πλάι στον Αλέξη Τσίπρα και τον φίλο του Νίκο Τόσκα. Εκτοτε αγνοείται η τύχη του…

Θεωρείται σίγουρο ότι θα παίξει τον ρόλο της Ιφιγένειας στις αποφάσεις για μεγάλες αλλαγές που ετοιμάζει το Μαξίμου.

Το ενδιαφέρον είναι ότι τέσσερις ημέρες πριν από την καταστροφή ο Καπάκης έδινε συνέντευξη κι έλεγε πόσο θωρακισμένη είναι η Ελλάδα και πόσο υψηλό είναι το επίπεδο του μηχανισμού ενώ τόνιζε: «Είναι πολύ σημαντικό τι θα κάνουμε, τι σχέδιο θα ακολουθήσουμε με την οικογένειά μας σε έναν κίνδυνο».

Ο Καπάκης «εξαφανίστηκε» μετά την πυρκαγιά περιμένοντας το μοιραίο: να γίνει δηλαδή το θύμα της κυβερνητικής κάθαρσης. Ώς τότε θα συνεχίσει να κρατά τη θέση του, μιας και η λέξη παραίτηση αγνοείται μαζί με τον ίδιο.

Ο Ηλίας της show business, ο πλούσιος μάνατζερ, μία από τις πιο γνώριμες τηλεπερσόνες, ένας απόλυτος σταρ της Μυκόνου, εκλέγεται δήμαρχος Μαραθώνα από την πρώτη Κυριακή. Οι πολίτες εκτίμησαν το γεγονός ότι έχει λεφτά, άρα δεν θα κάνει ρεμούλες. Εκτίμησαν το χιούμορ του και την ατάκα που έχει πάντα έτοιμη. Και η αλήθεια είναι ότι σχεδόν τέσσερα χρόνια ο Ηλίας του Μαραθώνα αντάμειψε τους πολίτες με άφθονο χιούμορ. Ατάκες όπως «σκάσε, μωρή» σε δημοτικό σύμβουλο ή «ο δήμος ένα μπουρδέλο με λίγα λόγια. Μάλλον όχι, τα μπουρδέλα έχουν τάξη. Ακατάστατο μπουρδέλο» έμειναν στην Ιστορία.

Ομως ένας από τους σημαντικότερους δήμους της χώρας δεν μπορεί απλά να μετατρέπεται σε «X Factor» και ο δήμαρχος να είναι σταρ. Χρειάζεται σωστή δουλειά, σχεδιασμός, καθημερινός αγώνας μακριά από επικοινωνιακά κόλπα. Η πολιτική καριέρα του Ηλία Ψινάκη φαίνεται ότι κάηκε στο Μάτι. Το 80% των δημοτικών συμβούλων τού ζητά να παραιτηθεί, αυτός ανακρίνεται στην Ευελπίδων και φεύγει από την πίσω πόρτα για να μη δει τους δημοσιογράφους. Αυτούς με τους οποίους επί χρόνια έκανε παιχνίδι μπροστά στις κάμερες.

Δύο ημέρες πριν από την τραγωδία ο Ψινάκης γλένταγε στη Μύκονο κι όταν επέστρεψε αποκλείστηκε και δεν μπορούσε να συντονίζει. Το Μάτι ανήκει στον δήμο του, κάηκε ολοσχερώς, χάθηκαν πάνω από 90 άνθρωποι και ο ίδιος δεν ήταν εκεί. Οσο κι αν καταγγέλλει μικροπολιτικά κίνητρα και καιροσκόπους, η αλήθεια είναι ωμή: ούτε στο Συντονιστικό ήταν ούτε στο Δημαρχείο τις κρίσιμες ώρες. Πιάστηκε δε ψευδόμενος όταν είπε ότι κάηκε και το δικό του σπίτι.

Απέδειξε ότι και τα… αστέρια δεν λάμπουν παντοτινά.