Κύκνειο άσμα εξέπεμπαν οι τελευταίες παραστάσεις του. Τόσο εκείνη της 23ης Ιουλίου, όταν εμφανιζόταν σαν συντονιστής στο Συντονιστικό της Πυροσβεστικής, όσο κι εκείνη στην Ιθάκη, απ’ όπου διάβασε το τελευταίο του διάγγελμα. Στην πρώτη, μεσ’ τα μαύρα μεσάνυχτα, ενώ η ανθρώπινη τραγωδία συνιστούσε το μείζον και πιεστικό ζήτημα, εκείνος ρωτούσε για τον αριθμό των εστιών, προκειμένου να στηρίξει τους ισχυρισμούς του για «ασύμμετρο φαινόμενο». Κι ενώ του μιλούσαν – ψεύτες κι αυτοί – για βαριά τραυματισμένους, αντί να νοιαστεί για το ανθρώπινο δράμα, άλλαζε κουβέντα και ρωτούσε τι αέρα θα κάνει την επομένη. Με φόντο τα αποκαΐδια, τις απανθρακωμένες σορούς και τους ανθρώπους που πέθαιναν αβοήθητοι στη θάλασσα, έστηνε παράσταση που θα μείνει στην ιστορία σαν μνημείο θράσους, κυνισμού και αναλγησίας, σαν πράξη ασέβειας στους νεκρούς και τις οικογένειες τους, σαν παρωδία που αποκαλύπτει ποιοι είναι, πως σκέπτονται και πόσο αδίστακτα κινούνται.
Στη δεύτερη, εκείνη της Ιθάκης, αντί να πει την αλήθεια, να ζητήσει συγνώμη για όσα ανομολόγητα διέπραξε και να αρθρώσει κάποιο όραμα για το αύριο, κινήθηκε σαν κομματάρχης του περασμένου αιώνα. Ισχυρίστηκε ότι οδήγησε τη χώρα στο τέλος των Μνημονίων, που επέβαλαν οι άλλοι, γεμίζοντας με λίγες λέξεις τρεις κουβάδες ψέματα. Πρώτον διότι αυτό που τελείωσε είναι το τρίτο πρόγραμμα στήριξης και όχι το Μνημόνιο. Διότι αυτό συνεχίζεται με νόμους που ψήφισε ο ίδιος και προβλέπουν επιπλέον μέτρα 5,1 δις ευρώ, περικοπές συντάξεων και μείωση του αφορολόγητου. Δεύτερο διότι το Μνημόνιο αυτό δεν το επέβαλαν άλλοι κι ούτε χρειαζόταν όταν ανέλαβε την εξουσία, αλλά προέκυψε από τους δικούς του κακουργηματικούς χειρισμούς. Και τρίτον διότι σήμερα βρισκόμαστε σε πολύ χειρότερη κατάσταση, απ’ ότι το 2015. Κι αυτό εξαιτίας του εγκλήματος που ο ίδιος – συνειδητά και προσχεδιασμένα – διέπραξε, όταν έσερνε τη χώρα εκτός ευρώ, έκλεινε και γκρέμιζε τις τράπεζες, επέβαλλε capital controls, βύθιζε το χρηματιστήριο, πάγωνε την οικονομία. Με αποτέλεσμα η χώρα να χάσει πάνω από 100 δις ευρώ και οι Έλληνες να υποστούμε νέα μέτρα λιτότητας, νέους φόρους και νέες περικοπές συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων, 14,5 δις ευρώ.
Δεν περιορίστηκε, όμως, ο Αλ. Τσίπρας στην απόπειρά του να διαστρεβλώσει την αλήθεια, να εξαπατήσει και να αποπροσανατολίσει.
Συνέχισε την απέλπιδα προσπάθειά του να φανατίσει, να πολώσει, να διχάσει. Με λόγο φθονερό και μισαλλόδοξο, αποπειράθηκε να συκοφαντήσει τους πολιτικούς αντίπαλούς του, να επιτεθεί κατά πάντων και να αναβιώσει το δόγμα «ή εμείς ή οι άλλοι». Κήρυξε την έναρξη της προεκλογικής περιόδου και αποκάλυψε την απόφασή του να κινηθεί, χωρίς όρους και όρια, επιστρατεύοντας τοξικά απόβλητα και καταφεύγοντας στα άκρα. Αδιαφορώντας για το εθνικό συμφέρον, το μέλλον του τόπου, την ουσία και την ποιότητα της Δημοκρατίας.