Μαχητικό πνεύμα, αλλά και σύνεση. Εξωστρέφεια, αλλά και αυτογνωσία. Με αυτά τα προσόντα ο γερουσιαστής Τζων Μακ Κέιν απέκτησε φανατικούς φίλους, αλλά και αντιπάλους, ακόμη και μέσα στο ίδιο του το κόμμα.

«Ξέρω να μάχομαι, αλλά και να συνάπτω ειρήνη. Γνωρίζω ποιός είμαι και τί θέλω να κάνω» δήλωνε, καταχειροκροτούμενος, ο Ρεπουμπλικανός Τζων ΜακΚέιν τον Απρίλιο του 2007, στο ξεκίνημα μίας φιλόδοξης προεκλογικής εκστρατείας με τελικό προορισμό τον Λευκό Οίκο (τουλάχιστον αυτό ήλπιζε ο ίδιος). Μαχητικό πνεύμα, αλλά και σύνεση από έναν στρατιωτικό, ο οποίος ήξερε να επιλέγει το μέτωπο που θα δώσει τη μάχη του, έστω κι αν οι πιθανότητες δεν ήταν υπέρ του. Βετεράνος του Βιετνάμ, βουλευτής το 1983, γερουσιαστής από το 1987, ο ΜακΚέιν έπρεπε να περάσει τα 70 μέχρι να του εμπιστευθούν τελικά το χρίσμα οι Ρεπουμπλικανοί. Γνώριζαν φαίνεται ότι, εκείνη την εποχή, με τους υπερσυντηρητικούς να παίρνουν τα ηνία στο κόμμα, θα ήταν ο μόνος που μπορούσε να προσελκύσει μετριοπαθείς ψηφοφόρους, καθώς εξέφραζε φιλελεύθερες απόψεις σε θέματα όπως το μεταναστευτικό και οι αμβλώσεις.

Όσο για την ηλικία του, ο ΜακΚέιν επιχείρησε να μετατρέψει το μειονέκτημά του σε πλεονέκτημα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Μπορεί να μην είμαι ο νεότερος υποψήφιος, αλλά είμαι ο πιο έμπειρος». Ωστόσο, όλα αυτά δεν ήταν αρκετά απέναντι στον χαρισματικό Μπαράκ Ομπάμα. Ο Τζων ΜακΚέιν έχασε τις εκλογές του 2008 και μάλιστα με μεγάλη διαφορά, αλλά συνέχισε να δίνει το παρών στην αμερικανική πολιτική. Υποστήριζε με φανατισμό το ΝΑΤΟ, δεν δίσταζε να ζητήσει στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ όπου έκρινε αναγκαίο, αλλά από την άλλη πλευρά αυτό δεν τον εμπόδιζε να επιδιώκει τη συμφιλίωση με αντιπάλους του παρελθόντος. Κυρίως με το Βιετνάμ.

Ο μύθος του Βιετνάμ και η απαξίωση Τραμπ

Στο Βιετνάμ είχε υπηρετήσει και ο ίδιος ως πιλότος της πολεμικής αεροπορίας. Το 1967 οι Βιετκόνγκ κατέρριψαν το αεροσκάφος του, τον συνέλαβαν, τον κράτησαν αιχμάλωτο για πέντε χρόνια, τον βασάνισαν. Οι Αμερικανοί συγκινήθηκαν με την περιπέτεια του Τζων ΜακΚέιν. Αλλά το καλοκαίρι του 2015, ο ανερχόμενος τότε στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα Ντόναλντ Τραμπ, δεν δίστασε να διακωμωδήσει ακόμη κι αυτό, προκειμένου να εξασφαλίσει το χρίσμα: «Εντάξει, έγινε ήρωας πολέμου γιατί τον συνέλαβαν. Εμένα μου αρέσουν αυτοί που δεν τους συνέλαβαν…» δήλωνε ο Τραμπ, χαμογελώντας μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες.

Όπως και παλαιότερα, όταν αντιμετώπιζε αντίστοιχες- αν και όχι τόσο χοντροκομμένες- επιθέσεις από την οικογένεια Μπους, ο Τζων ΜακΚέιν δεν θέλησε να απαντήσει με το ίδιο νόμισμα. Προτίμησε να τηρήσει μία στάση αξιοπρέπειας και λίγες μέρες αργότερα δήλωσε τα εξής σε τηλεοπτική συνέντευξη: «Όποια εξέλιξη κι αν έχει αυτή η αντιπαράθεση, ο,τιδήποτε κι αν συμβεί, θα πρέπει να διατηρούμε τον σεβασμό και την εκτίμηση για όσους υπηρέτησαν αυτή τη χώρα πριν από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα».

Υπέρ του Obamacare

Φαίνεται ότι ο διακεκριμένος πιλότος διάλεγε, για μία ακόμη φορά, το μέτωπο που θα δώσει τη μάχη του. Και η απάντηση ήρθε το καλοκαίρι του 2017, σε μία δραματική συνεδρίαση του Κογκρέσσου, όταν ο Τζων ΜακΚέιν ψήφισε κατά του σχεδίου Τραμπ για την ανατροπή του Obamacare, της μεταρρύθμισης στο αμερικανικό σύστημα υγείας που είχε δρομολογήσει ο Μπαράκ Ομπάμα. Ήταν μία ψήφος που, ωστόσο, δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα εξαιτίας της διπλής ψήφου του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Μάικ Πενς που τελικά διαμόρφωσε οριακή πλειοψηφία υπέρ του Τραμπ.

Λίγο πριν ο Τζων ΜακΚέιν είχε ενημερωθεί για το δικό του ζήτημα υγείας: μία επιθετική μορφή καρκίνου στον εγκέφαλο με δυσμενή πρόγνωση. Αντιλαμβανόμενος τι θα ακολουθήσει, ο Μακ Κέιν, μετά την πρώτη θεραπεία, επέστρεψε στην αίθουσα της Γερουσίας για μία δήλωση που καταχειροκροτήθηκε:  «Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη προς τους πολίτες της Αριζόνα για το προνόμιο, για την τιμή να τους υπηρετώ. Για την ευκαιρία που μου έδωσαν να διαδραματίσω έναν μικρό ρόλο στην ιστορία της χώρας που αγαπώ».

Τελευταία Νέα