Ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε για δεύτερη φορά το Μάτι μαζί με τον Αλέκο Φλαμπουράρη, τον Χρήστο Σπίρτζη, τον Αλέξη Χαρίτση, τον Σωκράτη Φάμελλο, τη Ρένα Δούρου και τον… εξαφανισμένο για καιρό Ηλία Ψινάκη. Την περιφερειάρχη η οποία θυμήθηκε έπειτα από 40 ημέρες (λες και ήθελε να κάνει μνημόσυνο) να πάει στις καμένες περιοχές, στον τόπο μαρτυρίου που ανήκει στη δική της Περιφέρεια.

Η επίσκεψη αυτή του μισού υπουργικού συμβουλίου έγινε γνωστή ξανά με ένα τηλεγράφημα του ΑΠΕ λίγη ώρα προτού μεταβεί εκεί ο Αλέξης Τσίπρας. Ευτυχώς αυτή τη φορά δεν πήγε σαν τον κλέφτη πρωί – πρωί. Κι επιτέλους στο Μέγαρο Μαξίμου κατάλαβαν ότι με ελεγχόμενες επισκέψεις και συνομιλίες του πρωθυπουργού με… έναν κάτοικο, περισσότερο εξοργίζουν την κοινωνία παρά την ηρεμούν.

Βεβαίως, η περιοχή γέμισε αστυνομικούς υπό το φόβο επεισοδίων. Και για ακόμη μια φορά το φιάσκο είναι αυτό που μπορεί να χαρακτηρίσει την επίσκεψη. Εκεί όπου βασιλεύει ακόμη ο θάνατος, η καταστροφή αλλά και η ανεπάρκεια του κράτους να διαχειριστεί τόσο σοβαρά θέματα, πήγε ο κ. Τσίπρας για χάρη της εικόνας, της επικοινωνίας, της αδήριτης ανάγκης του να πάει στη ΔΕΘ «αναβαπτισμένος» και με… ενισχυμένο το αριστερό του πρόσωπο.

Σήμερα, λοιπόν, και κόσμο είδε ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί, και αποδοκιμασίες ακούστηκαν, και σύσκεψη έκανε για να ενημερωθεί για την υλοποίηση των μέτρων στο Μάτι. Δεν ήταν τόσο «αποστειρωμένη» επίσκεψη και σίγουρα δεν ήταν το επικοινωνιακό «Βατερλό» της πρώτης όπου ο κ. Τσίπρας πήγε για μισή ώρα, συνομίλησε με μια μηχανικό κι έναν κάτοικο κι έφυγε.

Εκτοτε, πάντως, μεσολάβησαν σχεδόν 40 ημέρες κατά τις οποίες ο πρωθυπουργός ουδέποτε πήγε ξανά στα καμένα και πλην ελαχίστων υπουργών, το κράτος απουσίαζε.

Δεν είναι είδηση να πηγαίνει ο πρωθυπουργός δύο φορές στον τόπο μιας εθνικής συμφοράς όπου 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Δεν είναι είδηση καν ότι είδε επιτέλους χαροκαμένους και πυρόπληκτους της περιοχής κι έκανε σύσκεψη επιτόπου. Ο πρωθυπουργός κάθε χώρας και οι υπουργοί, σε τέτοιες μεγάλες καταστροφές, σε εθνικές τραγωδίες έπρεπε να είναι καθημερινά εκεί.

Όμως, ακόμη κι αν αυτό δεν είναι εφικτό, όφειλαν να έχουν κινητοποιήσει τον κρατικό μηχανισμό με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υπάρχει κανένα παράπονο.

Γιατί πήγε

Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε τρία 24ωρα πριν από την μετάβασή του στη ΔΕΘ να αναδείξει το κοινωνικό του πρόσωπο. Πρόκειται για ένα μέρος του ευρύτερου σχεδιασμού που έχει ξεκινήσει το Μαξίμου ώστε ο πρωθυπουργός να βγει μπροστά και να αναδεικνύει με κάθε ευκαιρία τη «νέα εποχή της Ελλάδας», τη μεταμνημονιακή περίοδο όπου η χώρα έχει γυρίσει σελίδα χάρη στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Καθόλου τυχαίες δεν ήταν οι χθεσινές παρεμβάσεις του πρωθυπουργού μέσω Twitter όπου πανηγύριζε για την επέκταση των κλαδικών συμβάσεων και για το νέο εξεταστικό σύστημα που ανακοίνωσε ο Κώστας Γαβρόγλου.

Ασχέτως αν η υπογραφή της απόφασης από την Εφη Αχτσιόγλου είναι καθαρά επικοινωνιακή καθώς για τους περισσότερους από τους 75.000 εργαζόμενους ήδη ισχύει η σύμβαση (τραπεζικοί υπάλληλοι – ΟΤΟΕ).

Ασχέτως κι αν οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία που ανακοινώθηκαν τη Δευτέρα «μπάζουν» από παντού κι έχουν ανοίξει νέο διάλογο για το πόσο διαβλητό θα είναι το σύστημα ή πόσο θα βοηθήσει τα παιδιά και την εκπαιδευτική διαδικασία γενικότερα.

Είναι ξεκάθαρο, και σ’ αυτό εντάσσεται και η επίσκεψη Τσίπρα, ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να ρίξει το βάρος στην καθημερινότητα, να αλλάξει την ατζέντα και να δείξει ότι μετά το μνημόνιο όλη η προσοχή θα εστιαστεί στον κοινωνία.

Από τα σκληρά μνημονιακά μέτρα (που θα ισχύουν για πολλά χρόνια) ο πρωθυπουργός θέλει να κάνει κοινωνική στροφή, πολιτική με αριστερό πρόσημο. Κάτι που θα φανεί ακόμη περισσότερο με τις παροχές που θα εξαγγείλει στη Θεσσαλονίκη.

Δεν θα μπορούσε να μην πάει στο Μάτι, λοιπόν, στην αρχή της αντεπίθεσης για να αντιστρέψει το αρνητικό σε βάρος του κλίμα.

Θέλησε να «επικοινωνήσει» την πρόθεση της κυβέρνησης να μην ξεχαστεί η καταστροφή. Θέλησε να δείξει ότι η ανοικοδόμηση της περιοχής θα γίνει με γρήγορες διαδικασίες κι ότι η κυβέρνηση θα είναι πάντα δίπλα στους πολίτες.

Διαφορετική η πραγματικότητα

Ωστόσο, η αλήθεια είναι διαφορετική, σίγουρα θα την διαπίστωσε και ο πρωθυπουργός στην περιοδεία που έκανε στο Μάτι. Πολύ λίγο έχουν αλλάξει τα πράγματα αυτές τις 40 ημέρες στις καμένες περιοχές.

Οι μπουλντόζες κατεδάφισης κατεστραμμένων σπιτιών είναι λίγες και χρησιμοποιούνται για τις κάμερες.

Καμένα αυτοκίνητα υπάρχουν ακόμη και σήμερα στις γειτονιές του οικισμού, εκατοντάδες κατοικίες είναι στάχτη και αποκαΐδια και κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί (ούτε καν οι ιδιοκτήτες) για το τι θα γίνει.

Στα ρέματα της περιοχής ελάχιστα έχουν γίνει με τα καμένα δέντρα κι εκφράζονται φόβοι για πλημμύρες με τις πρώτες βροχές.

Η πόλη είναι «νεκρή», έρημη και με σοβαρά προβλήματα στις υποδομές ενώ η γραφειοκρατία είναι πανταχού παρούσα.

Σίγουρα θα ενημέρωσαν τον πρωθυπουργό για τους κατοίκους που περιμένουν τα βοηθήματα που ακόμη δεν έχουν δοθεί σε πολλούς από αυτούς.

Ακόμη και το πρόσφατο περιστατικό με πυρόπληκτες οικογένειες όπου τους ζητήθηκε να πληρώσουν το φαΐ που τους έδιναν στον Αγιο Κοσμά είναι ενδεικτικό της ανοργανωσιάς, της έλλειψης συντονισμού μεταξύ των αρμόδιων υπουργείων, της Περιφέρειας και του μονίμως απόντα από τα γεγονότα, δημάρχου Μαραθώνα, Ηλία Ψινάκη.

Και φυσικά, ουδείς υπεύθυνος έχει δώσει απαντήσεις για τη δραματική καθυστέρηση στην απομάκρυνση επικίνδυνων ουσιών, όπως αμιάντου, από την περιοχή. Αλλωστε, πρόσφατα επιστήμονες προειδοποίησαν για τους κινδύνους που υπάρχουν ως προς τη διαμονή των κατοίκων, τουλάχιστον μέχρι το Νοέμβριο.

Επιθεώρηση στα καμένα 42 ημέρες μετά

Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να κάνει επιθεώρηση στα καμένα έπειτα από τόσες πολλές μέρες που έχουν περάσει από την τραγωδία. Η εικόνα του πρωθυπουργού ότι είναι κοντά στους ανθρώπους που υπέστησαν αυτή την καταστροφή, ότι ενημερώνεται και δίνει εντολές για άμεση υλοποίηση των μέτρων, ότι συντονίζει την κρατική μηχανή, απέχει παρασάγγες από την εικόνα των πρώτων ωρών και ημερών της τραγωδίας.

Και σίγουρα μια επικοινωνιακού τύπου επίσκεψη στο Μάτι, λίγο πριν από τη ΔΕΘ, δεν «κουκουλώνει» τις ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για την καταστροφή. Ούτε αποτελεί τη συνταγή για να ξεχάσει ο κόσμος τι έγινε στις 23 Ιουλίου με τη σύσκεψη στο Κέντρο Επιχειρήσεων. Ή τι έγινε με την συνέντευξη τύπου παρωδία των «αλάνθαστων» κ. Τζανακόπουλου, Τόσκα και των αρχηγών της ΕΛΑΣ και της Πυροσβεστικής.

Και τέλος, καμιά σύσκεψη 42 ημέρες μετά δεν μπορεί να καλύψει την παντελή έλλειψη συντονισμού και την απουσία του κράτους τις κρίσιμες ώρες.