Στοιχείο πρώτο: Ληξιπρόθεσμα χρέη: 101,7 δις ευρώ. Αυξημένα κατά 345 εκατ. ευρώ σε ένα μήνα και κατά 5,5 δις από την αρχή του χρόνου. Τον Ιανουάριο του 2015 που παρέλαβε ο Αλέξης Τσίπρας ήταν 75, 2 δις ευρώ. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, τα χρέη προς την εφορία ανεβαίνουν πάνω από 82 δις ευρώ.

Δηλαδή μέσα σε 3 χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και της οικοδόμησης του success story, οι οφειλές αυξήθηκαν κατά περίπου 20 δις ευρώ.

Τον Ιούλιο το σύνολο των οφειλετών ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο ανήλθε σε 3.933.628 έναντι 3.727.418 τον Ιούνιο.

Στοιχείο δεύτερο: Ο αριθμός των οφειλών στους οποίους μπορούν να εφαρμοσθούν αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, ανέρχονταν τον Ιούλιο σε 1.742.903.

Οι οφειλέτες στους οποίους έχουν εφαρμοσθεί αναγκαστικά μέτρα είσπραξης ανέρχονταν τον Ιούλιο σε 1.143.308 έναντι 1.137.235 τον Ιούνιο. Δηλαδή πάνω από 1,1 εκατ. Ελληνες υπέστησαν κάποιου είδους μέτρο και σίγουρα πολλοί από αυτούς δεν ήταν κακοπληρωτές αλλά άγρια πληγέντες από την κρίση. Επίσης, μόνο τον Ιούλιο, λίγες μέρες πριν από την έξοδο από τα… μνημόνια, οι οφειλέτες του Δημοσίου αυξήθηκαν κατά 206.212 άτομα.

Στοιχείο τρίτο: Η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου προσεγγίζει το 4,67% (4,649%) όταν στις 21 Αυγούστου, ημέρα λήξης του τρίτου προγράμματος διάσωσης, ήταν στο 4,22% και στις 9 Αυγούστου η απόδοση παρέμενε κάτω από το 4%.

Στοιχείο τέταρτο: Το Χρηματιστήριο κάτω από τις 700 μονάδες.  Ο Τραπεζικός δείκτης ολοκλήρωσε την συνεδρίαση της Τετάρτης σε νέα χαμηλά 10 μηνών, με το αμέσως χαμηλότερο κλείσιμο στις 16/11/2017 (614,17 μονάδες) και ο Γενικός Δείκτης σε χαμηλά 17 μηνών, με το αμέσως χαμηλότερο κλείσιμο να έχει σημειωθεί στις 24/4/2017 (683,3 μονάδες). Κι όλα αυτά ενώ η Ελλάδα είναι εκτός μνημονίων.

Στοιχείο πέμπτο: Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς επιχειρήσεις και ιδιώτες, δεν μειώνονται, το κράτος δεν πληρώνει δηλαδή παρά τα υπερπλεονάσματα.

Συνολικά οι φορείς του δημοσίου όφειλαν 2,724 εκατ. ευρώ στα τέλη Ιουνίου και τα τέλη Ιουλίου το ποσό αυτό ήταν επίσης… 2,724 εκατ. ευρώ.

Οι υποχρεώσεις των φορέων προς την αγορά κατέγραψαν μείωση από τα 2,018 δισ. ευρώ στο 1,934 δισ. ευρώ και ταυτόχρονα οι εκκρεμούσες επιστροφές φόρου αυξήθηκαν από τα 706 εκατ. ευρώ τον Ιούνιο στα 790 εκατ. ευρώ τον Ιούλιο.

Τα μεγαλύτερα φέσια αποδίδονται στους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης με 853 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων ο ΕΟΠΥΥ χρωστά 261 εκατ. Ακολουθούν τα νοσοκομεία με οφειλές 374 εκατ. και οι δήμοι με 316 εκατ. ευρώ.

Στοιχείο έκτο: Σύμφωνα με την έκθεση «Tax Policy Reforms 2018», στην Ελλάδα καταγράφηκε η μεγαλύτερη αύξηση φόρων ως ποσοστό του ΑΕΠ, σχεδόν κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες, μεταξύ 2015 και 2016, ως αποτέλεσμα των φόρων που επιβλήθηκαν σε εισοδήματα και κατανάλωση, με την εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου.

Η Ελλάδα διατηρεί τη θλιβερή πρωτιά ακόμα και όταν το έτος αναφοράς είναι το 2007, καθώς στο διάστημα 2007 – 2016 οι φόροι ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκαν κατά 7,4 ποσοστιαίες μονάδες. Στον αντίποδα, η μεγαλύτερη μείωση καταγράφηκε στην Ιρλανδία, με την επιβάρυνση από το 30,4% να μειώνεται στο 23%.

Ο μέσος συντελεστής φόρου επιχειρήσεων στις χώρες του ΟΟΣΑ έχει μειωθεί από το 32,5% το 2000 στο 23,9% το 2018. Ανάλογες κινήσεις καταγράφονται και στη φορολογία των φυσικών προσώπων. Ωστόσο η Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτές τις χώρες, με τον φορολογικό συντελεστή των επιχειρήσεων να βρίσκεται στο 29%.

Ολα «μαύρα»

Στα στοιχεία αυτά θα μπορούσαν να προστεθούν επίσης, η διεύρυνση του ισοζυγίου συναλλαγών, η κατανάλωση που έχει «καθίσει», η απαισιοδοξία των Ελλήνων αλλά και τα στοιχεία που δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι Ελληνες τα βγάζουν πολύ δύσκολα πέρα ή είναι στα όρια της φτώχεια. Ή ακόμη η ανάπτυξη, μόλις 1,8%, μικρότερη του αναμενόμενου.

Όλα αυτά δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία δεν πατάει γερά, παρά τις πομπώδεις φιέστες για έξοδο από τα μνημόνια, για καθαρές εξόδους στις αγορές ή για ρυθμίσεις του χρέους.

Η κυβέρνηση επέλεξε την επικοινωνιακή διαχείριση μιας οικονομικής κατάστασης που καμιά σχέση δεν έχει με τις χώρες που μπήκαν και βγήκαν από τα μνημόνια (Πορτογαλία, Κύπρος, Ιρλανδία). Η «φουρτούνα» από το εξωτερικό που πλησιάζει σε συνδυασμό με την αδυναμία της κυβέρνησης να ανακόψει το κύμα παροχολογίας (το οποίο ακυρώνει το σενάριο της εμπιστοσύνης που επανέρχεται), δημιουργούν μια μέγγενη από την οποία η οικονομία της χώρας δεν μπορεί να ξεφύγει.

Ο Αλέξης Τσίπρας πηγαίνει στη ΔΕΘ με το καλάθι γεμάτο αλλά με πολλές «τρύπες» στο αντιμνημονιακό στόρι του. H Ελλάδα δεν έχει πρόσβαση στις αγορές, οι επενδυτές εγκαταλείπουν τις μετοχές των αναδυόμενων αγορών, οι επενδύσεις δεν έρχονται, οι αγορές τιμωρούν την αλαζονεία και οι δανειστές καραδοκούν, προειδοποιώντας ότι αν δεν συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις η εικόνα θα γίνει πιο εφιαλτική.

Τελευταία Νέα