Θα φανταζόταν κάποιος ότι η κρίση θα μας έκανε πιο ώριμους, λιγότερο εγωιστές, πιο ανεκτικούς, πιο συμπονετικούς, πιο φιλικούς και πιο προσιτούς στους γύρω μας. Και όμως τα οικονομικά προβλήματα, μεγέθυναν, σχεδόν φυσιολογικές υπό την έννοια των βιωμάτων του καθενός, ατέλειες στον χαρακτήρα τον δικό μας αλλά και των διπλανών, που παλιότερα, μας έκαναν να χαμογελάμε, αλλοίωσαν την αντίδρασή μας, μας γέμισαν θυμό, μας έκαναν να κλειστούμε ακόμη περισσότερο στον εαυτό μας και μας έκαναν πιο κυνικούς και πιο… παρτάκηδες από ποτέ.
Ένας λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά είναι η έλλειψη κατανόησης ή αν προτιμάτε η έλλειψη ενσυναίσθησης του εκάστοτε διπλανού. Να μπαίνουμε δηλαδή στη θέση του αγαπημένου, του συγγενή, του φίλου, του συναδέλφου, του γείτονα, και να βλέπουμε το κόσμο με τα δικά του μάτια, κατανοώντας τη θέση, τα συναισθήματα, τις σκέψεις, την κατάστασή του, τη συμπεριφορά του.
Αν και είναι κομβική αυτή η διαδικασία στο χτίσιμο και στη διατήρηση μιας ουσιαστικής σχέσης, δεν είναι καθόλου εύκολη. Κάποιος μπορεί να λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο μόνον εάν έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να ζει μόνος σου, ταυτόχρονα έχει σταματήσει να εστιάζει μόνο στον εαυτό του, τον οποίο γνωρίζει και από την καλή και από την ανάποδη, και φυσικά διαθέτει το ψυχικό σθένος που απαιτείται.
Έτσι, ή αλλιώς όταν μάθεις να συναισθάνεσαι τον άλλον γίνεσαι και ο ίδιος καλύτερος και πιο θετικός άνθρωπος. Το διαπιστώνεις αυτό, αν συμπεριφερθείς με κατανόηση σε κάποιον, εάν δείξεις ότι τον καταλαβαίνεις. Σίγουρα θα σου ανοιχτεί περισσότερο, ενδεχομένως να σου δώσει και μια ευκαιρία να τον γνωρίσεις καλύτερα.
Από κει και πέρα, εννοείται πως όλες οι σχέσεις -και όχι μόνον οι πολύ προσωπικές, χρειάζονται κόπο, προσπάθεια, υπομονή, επιμονή και αρκετή… τύχη, για να παραμείνουν υγιείς και ουσιαστικές στην πορεία των ετών.
Ακόμη και αν κάποια σχέση πχ. φιλική δεν είναι η προτεραιότητα σου σε κάποια συγκεκριμένη περίοδο, μπορεί όχι απλά να παραμείνει ζωντανή και να στεριώσει, αλλά να γίνει σχέση ζωής, εφόσον βασίζεται στην ειλικρίνεια, την εμπιστοσύνη, την εκτίμηση, αλλά και τη συγνώμη, το να είστε δίκαιοι αμφότεροι και να κρατάτε το λόγο σας. Είναι σημαντικό να ισχύουν όλα αυτά και από τις δυο πλευρές, εφόσον κάποιος ή κάποια παραμένουν σημαντικοί για εσάς, και τους θέλετε στη ζωή σας, σε μια περίοδο που τίποτα δεν είναι σίγουρο, πόσο μάλλον οι άνθρωποι.
