«Υπόσχονται ακόμα χειρότερα και παράλληλα, δεν σταματούν να βρίζουν και να απειλούν, να μιλάνε για ελαττωματικές ιδέες, να προαναγγέλλουν θεσμικές παρεμβάσεις για να μη μπορεί ποτέ να κυβερνήσει η αριστερά. Απόψεις που δεν μπορούν να έχουν σχέση με ένα δημοκρατικό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά αρμόζουν σε κάποιο περιθωριακό ακροδεξιό μόρφωμα».
«Παρακολουθούμε εδώ και δύο χρόνια, το παραλήρημα μιας ακροδεξιάς, κυνικής και αδίστακτης αξιωματικής αντιπολίτευσης. Με μοναδικό όπλο το μηχανισμό του ψέματος, της λάσπης και της προπαγάνδας προσπαθεί με κάθε τρόπο να επανέλθει στην εξουσία, για να ξηλώσει τελικά κάθε προοπτική αυτής της χώρας να ορθοποδήσει, για να συνεχίσει τη νεοφιλελεύθερη καταιγίδα που σταμάτησε το 2015».
Αυτά είχε πει ο πρωθυπουργός χαρακτηρίζοντας επί της ουσίας ακροδεξιό τον Κ. Μητσοτάκη και τη ΝΔ. Μόλις πριν από λίγα 24ωρα από την Αυστρία είχε πει, δείχνοντας εμμέσως πλην σαφώς τη ΝΔ: «Το βασικό μας μέτωπο πρέπει να είναι απέναντι στον ακροδεξιό λαϊκισμό, στον εθνικισμό και το ρατσισμό που απειλεί την ίδια την Ευρώπη».
Αποπροσανατολισμός
Αυτό θα είναι και το δίλημμα που θα ρίξει στην πολιτική αρένα ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του σε μια προσπάθεια να εγκλωβίσει τους ψηφοφόρους και να τους αποπροσανατολίσει από τα πραγματικά διακυβεύματα: Για τα λάθη στην οικονομία, για τις τραγικές ανεπάρκειες στα εθνικά θέματα, για το έγκλημα με τους 100 νεκρούς στο Μάτι.
Ωστόσο, κι ενώ ο Τσίπρας «πουλάει» στον κόσμο ότι έρχεται ο ακροδεξιός, αυταρχικός, νεοφιλελεύθερος Μητσοτάκης, τον τελευταίο καιρό αυτό που κυριαρχεί είναι η καθεστωτική νοοτροπία της Αριστεράς στην εξουσία.
Μακριά από προοδευτικές, αριστερές πολιτικές και έξω από τις θεωρούμενες ως «αριστερές» ευαισθησίες γύρω από θέματα ελευθερίας του Τύπου και Δημοκρατίας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ επιδίδεται σε μια άκρατη επίδειξη δύναμης και εξουσίας απέναντι σε όσους δεν συμφωνούν μαζί της.
Τα όσα έγιναν χθες με τη μήνυση του Πάνου Καμμένου και την απαίτηση για άμεση σύλληψή τους με τη διαδικασία του αυτοφώρου, ήταν η κορυφή του παγόβουνου.
Ηταν και η αποκάλυψη της κρυφής ατζέντας που έχει η κυβέρνηση για το επόμενο διάστημα. Συκοφάντηση, μηνύσεις, να σέρνονται δημοσιογράφοι στα δικαστήρια, να απαξιώνονται πολιτικοί αντίπαλοι, να απειλούνται εκδότες ή επιχειρηματίες, να εκβιάζονται με δήθεν αποκαλύψεις και στημένα ρεπορτάζ από φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι πριν από τους δημοσιογράφους του Φιλελεύθερου ήταν η εκπρόσωπος τύπου της Νέας Δημοκρατίας η οποία απειλήθηκε με σύλληψη λόγω μήνυσης του Κώστα Βαξεβάνη; Ποιος ξεχνά την άθλια στοχοποίηση των δημοσιογράφων στα «Νέα» και στο «Βήμα» με συνεχείς αναρτήσεις του διευθυντή του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού, Θανάση Καρτερού;
Μήπως ξεχάσαμε ότι ο Βαξεβάνης έχει κάνει μήνυση και ζητά τη σύλληψη του διοικητή της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα με τη διαδικασία του αυτοφώρου, ενώ ουδέποτε ο δεύτερος έκανε κάτι αντίστοιχο για τον εκδότη;
Η σύζυγος του κ. Στουρνάρα, Λ. Νικολοπούλου, είχε ζητήσει τη σύλληψη του κ. Βαξεβάνη καταθέτοντας μήνυση ως απλός πολίτης κι όχι ως πολιτικό πρόσωπο.
Εξωφρενική συμπεριφορά
Αυτή η καθεστωτική νοοτροπία ενισχύεται καθημερινά και από την εξωφρενική συμπεριφορά τόσο του κυβερνητικού εκπροσώπου, Δημήτρη Τζανακόπουλου, όσο και στενών συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα που έχουν στοχοποιήσει συγκεκριμένες εφημερίδες και κανάλια. Πέραν του εμπάργκο στον Σκάι, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που είχε «μπλοκάρει» το Mega όταν ήταν στην αντιπολίτευση, διότι δεν τους άρεσε η κριτική που έκαναν. Και είναι αυτοί που δίνουν «γραμμή» σε στελέχη του κυβερνώντος κόμματος να μη μιλάνε σε συγκεκριμένους δημοσιογράφους, να μην κάνουν δηλώσεις, να μην παραχωρούν συνεντεύξεις.
Είναι οι ίδιοι, με την ίδια καθεστωτική νοοτροπία που καταγγέλλουν συνεχώς τους άλλους για fake news, όταν δημοσιεύονται στημένα ρεπορτάζ στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ή στην ΕΡΤ με μόνο στόχο την αποθέωση της κυβέρνησης.
Τι καλύτερη απόδειξη για την αντιδημοκρατική και άκρως καθεστωτική συμπεριφορά των κυβερνώντων από τις πρόσφατες αναρτήσεις του Παύλου Πολάκη για τον καθηγητή Συνολάκη; Και από τις επιθέσεις σε βάρος δημοσιογράφων γιατί… τόλμησαν να δείξουν την εθνική τραγωδία με τους 100 νεκρούς και να μην εστιάσουν στις… επιτυχίες της κυβέρνησης;
Από χθες με τα όσα συνέβησαν η κυβέρνηση σιωπά. Ο λαλίστατος Δ. Τζανακόπουλος ή ακόμη και όσοι «λιβανίζουν» από το πρωί ως το βράδυ την κυβέρνηση τηρούν σιγή ιχθύος. Δεν κάνουν δηλώσεις, δεν καταγγέλλουν την άθλια πρακτική του αυτοφώρου, δεν επιχειρούν καν να σταματήσουν τον Πάνο Καμμένο από τον ολισθηρό, αντιδημοκρατικό δρόμο που έχει πάρει.
Είναι φανερό ότι μπήκαμε σε μια μακρά προεκλογική περίοδο που δεν θα είναι καθόλου ομαλή. Το έχουν άλλωστε προαναγγείλει και από την κυβέρνηση διαρρέοντας «σύγκρουση» σε όλα τα μέτωπα. Με στοχοποιήσεις αντιπάλων, με στημένα ρεπορτάζ και fake news, με παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και άνοιγμα δικαστικών φακέλων που έχουν κλείσει εδώ και καιρό. Οσοι έχουν μιλήσει για «βρόμικο ’89» έχουν δίκιο και τα γεγονότα το επιβεβαιώνουν. Θα κυριαρχήσει το παρασκήνιο, η παραπολιτική, τα χτυπήματα κάτω από τη μέση.
Σε μια χρονική στιγμή όπου η χώρα χρειάζεται πολιτική ομαλότητα, αυτό κάθε άλλο παρά είναι σίγουρο ότι θα συμβεί. Και υπεύθυνη γι’ αυτό είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Δεν τους φταίει λοιπόν ο… ακροδεξιός Μητσοτάκης αλλά ο κακός, σκοτεινός εαυτός τους.
