Εμφύλιος στην κυβέρνηση – Χτύπημα κάτω από τη μέση στον Ευκλείδη Τσακαλώτο

Πριν από λίγες ημέρες ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έριξε «μαχαιριά» στην κυβέρνηση και προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα, όταν αμφισβήτησε τα fake news του Αθηναϊκού Πρακτορείου για δήθεν συμφωνία για τις συντάξεις.

Στην κυβέρνηση εκείνη την ημέρα επικράτησε πανικός διότι η επαναλαμβανόμενη… αντιπολίτευση από τον Τσακαλώτο δεν ήταν καθόλου τυχαία. Ο υπουργός Οικονομίας είναι αυτός άλλωστε που δεν πήγε στο σόου της γραβάτας για το χρέος καθώς ουδέποτε συμμερίστηκε τον ενθουσιασμό του Μεγάρου Μαξίμου.

Η υπόθεση του ΑΠΕ – ΜΠΕ ήταν για τα γνωστά υπόγεια η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Κυρίως για την… αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ανέχεται από υπουργούς του να εκφράζουν… νεοφιλελεύθερες ιδέες. Αυτό ακριβώς χρεώνουν στον Τσακαλώτο πρωτίστως και στον Χουλιαράκη δευτερευόντως, κάποιοι στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Ακόμη και η κυνική δήλωση τύπου… νεκροθάφτη του Τσακαλώτο για τους συνταξιούχους που θα «φύγουν» με φυσικό τρόπο και θα σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα, προκάλεσε την οργή των εχθρών του Ευκλείδη.

Σε κάθε περίπτωση ο εμφύλιος σπαραγμός στο εσωτερικό της κυβέρνησης και στην Κουμουνδούρου είναι πιο ξεκάθαρος από ποτέ και έχει πρωταγωνιστή τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, κι όχι μόνον αυτόν. Στο κυβερνών κόμμα έχουν δημιουργηθεί δύο μέτωπα. Είναι εκείνοι που ξεχνούν ότι υπέγραψαν κάθε μέτρο που τους έφερε η τρόικα κι εμφανίζονται «κοινωνιστές». Επικροτούν το σύνθημα «Αλέξη δώστα όλα» και πουλάνε αριστερή ευαισθησία για τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα.

Είναι οι ίδιοι βεβαίως που δεν είχαν κανένα πρόβλημα να στηρίξουν τις επιλογές του πρωθυπουργού για την επώδυνη στροφή στα μνημόνια, στην Αγκελα Μέρκελ και στο ΔΝΤ.

Από την άλλη, το μέτωπο που εκπροσωπεί ο Τσακαλώτος, αν και μέλος της ομάδας των «53» είναι πιο τεχνοκρατικό. Είναι αυτοί που ξέρουν την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, αν μπορεί να αντέξει το ρεσιτάλ παροχών, αν είναι σε θέση να ανακάμψει ή θα πέσει σε νέα βαθιά κρίση. Ο υπουργός Οικονομίας γνωρίζει πολύ καλά ότι η ελληνική οικονομία είναι εύθραυστη και το παραμικρό λάθος θα φέρει νέα, βαθιά κρίση. Συνιστά, λοιπόν, προσοχή στα επόμενα βήματα, εφαρμογή των συμφωνηθέντων και να γίνουν όλες οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.

Αυτοί οι δύο κόσμοι συγκρούονται σε έναν υπόγειο εμφύλιο που δεν γίνεται ανυπόφορος διότι η κυβέρνηση θέλει να διατηρηθεί στην εξουσία.

Το άρθρο – μήνυμα στον Τσακαλώτο

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η ομάδα… αντί Τσακαλώτου τον έχει βάλει στο στόχαστρο, θέλοντας να αποδομήσει την προσφορά του και να τον εξαναγκάσει στη σιωπή. Γι’ αυτό πολλές φορές ο υπουργός «χάνεται» και δεν μιλά για πολύ καιρό.

Ένα άρθρο, όμως, του εκδότη του Ντοκουμέντο, Κώστα Βαξεβάνη, ήρθε να αναδείξει ακριβώς αυτή την υπόγεια σύγκρουση που σοβεί εντός της κυβέρνησης.

Ο εκδότης είναι γνωστό για τις άριστες σχέσεις που διαθέτει με τον διευθυντή του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού, Θανάση Καρτερό. Οι δύο τους εθεάθησαν πρόσφατα να συνομιλούν χαλαρά, και ξαφνικά το άρθρο της εφημερίδας δημοσιεύει άρθρο το οποίο εμμέσως πλην σαφώς «καρφώνει» τον Τσακαλώτο, κι άλλους. Τους χαρακτηρίζει δε «μικροπρωθυπουργούς» αλλά και εκπαιδευμένους από την τρόικα. Γράφει χαρακτηριστικά ο Βαξεβάνης:

«Σήμερα όμως η χώρα δεν έχει ανάγκη από διαπραγμάτευση αλλά από πολιτική. Πολιτική που αφορά την καθημερινότητα, το θεσμικό έργο που θα εκσυγχρονίσει τη χώρα, τις επιλογές που πρέπει να γίνουν για να ορθοποδήσει. Απέναντι σε αυτή την απαίτηση υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν να αντιλαμβάνονται την πολιτική ως παζάρι περικοπών και διαδικασία συμψηφισμών. Ιδιόμορφα βολεμένοι στον δρόμο που χάραξε η τρόικα, ικανοποιημένοι εξάλλου από τον ρόλο κυρίαρχου που τους έχει αποδώσει στη ζωή των ανθρώπων, είναι ικανοποιημένοι απολαμβάνοντας τη σκιά του δέντρου της εξουσίας χωρίς να τους ενδιαφέρει το δάσος.

Η πολύχρονη διαδικασία των διαπραγματεύσεων δημιούργησε περσόνες και λογικές έξω από τη λογική της κυβέρνησης. Άλλοι επειδή συνήθισαν να τους χτυπάει στην πλάτη η Μέρκελ, άλλοι επειδή θέλουν να καλύψουν την πλάτη τους αναπαράγουν τις λογικές και δυστυχώς τη διακυβέρνηση τρόικας.

Αδύναμοι σε κάθε περίπτωση να βγουν στο ξέφωτο των θέσεων για μια άλλη Ελλάδα, επιλέγουν την γκρίζα περιοχή στην οποία υποτίθεται πως οι θεσμοί συνεχίζουν να επιδεικνύουν αυστηρότητα και δυσαρέσκεια. Το χειρότερο είναι ότι αναπαράγουν τον φόβο ως τρόπο άσκησης πολιτικής και καταλήγουν να τον χρησιμοποιούν ενάντια σε όποια πολιτική απόφαση βγάζει την Ελλάδα έξω από το πλαίσιο στο οποίο τη στριμώχνουν τόσα χρόνια.

Φράσεις «τι θα πουν οι θεσμοί» και «πώς θα αντιδράσουν οι αγορές» ακούγονται όποτε υπουργός ή κρατικός παράγοντας ψελλίσει την ανάγκη να υπάρξουν μέτρα ελπίδας και ανακούφισης. Όχι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ρέπει στον νεοφιλελευθερισμό, αλλά κυβερνητικά στελέχη του κάνουν καριέρα μοιράζοντας φόβους και ανησυχίες. Στην κοινωνία ολόκληρη άλλωστε υπάρχει κατηγορία επαγγελματιών που επιβιώνει κάνοντας share φόβο και απειλή, κατοχυρώνοντας έτσι τη χρησιμότητά της.

Απέναντι στον γενικό κυβερνητικό σχεδιασμό που απαιτείται για την επόμενη μέρα βρίσκεται πλέον καθημερινά η έπαρση μικροπρωθυπουργών εκπαιδευμένων από τους θεσμούς να θέτουν προκαταβολικά εμπόδια και να προβλέπουν κινδύνους».

Και καταλήγει το άρθρο:

«Είτε νοιάζονται για το μέλλον της χώρας είτε απλώς για το δικό τους, η συμβολή τους στη διαμόρφωση σύγχρονου πολιτικού λόγου και πράξης είναι μηδαμινή. Τουναντίον, υπάρχει κίνδυνος να παγιδεύσουν την κυβέρνηση σε λογική απολογίας «στους θεσμούς» όταν οι ίδιοι οι θεσμοί δεν υπάρχουν.

Πολύ φοβάμαι πως εκτός από την τρόικα εσωτερικού που διαμορφώθηκε επί Σαμαροβενιζέλων διαμορφώνεται πλέον μια εσωκυβερνητική τρόικα ψυχολογικού πολέμου ενάντια σε όσα επιχειρεί η επίσημη κυβέρνηση. Πολύ φοβάμαι επίσης πως αυτή η τρόικα νιώθει πιο οικεία με τον Γιάννη Στουρνάρα και τις προβλέψεις του παρά με τον πρωθυπουργό».

Όλες οι αιχμές και οι κατηγορίες πολύ βαριές, έστω κι αν δεν είναι απίθανο να εκφράζουν προσωπική άποψη του υπογράφοντος.

Όταν μιλά για ενδοκυβερνητική τρόικα και για κάποιους που αισθάνονται πιο κοντά στον Στουρνάρα κι όχι στον Τσίπρα, τότε δεν έχουν άδικο εκείνοι που λένε ότι πρόκειται για μήνυμα στον Τσακαλώτο. Και αν αληθεύουν οι φήμες ότι ο υπουργός Οικονομίας και οι τεχνοκράτες που υπακούουν στην τρόικα είναι «εχθροί» της ομάδας Μαξίμου τότε κάτι πολύ σοβαρό υπάρχει στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Και που θα εκδηλωθεί σε περίπτωση που η Αθήνα δεν καταφέρει να πάρει την ακύρωση του μέτρου της περικοπής στις συντάξεις.

Μιας ομάδας στην οποία συνωστίζονται οι «εχθροί» του Τσακαλώτου, από τον Παππά, που έχει κάκιστες σχέσεις, μέχρι τον Θανάση Καρτερό. Το ερώτημα είναι αν όλος αυτός ο πόλεμος γίνεται κατ’ εντολήν του Αλέξη Τσίπρα. Ένα πολύ πιθανό σενάριο…