Αντιμέτωπη με μια από τις χειρότερες κρίσεις των τελευταίων ετών βρίσκονται οι ελληνικές τράπεζες και γενικότερα το χρηματιστήριο και η οικονομία. Το μαζικό ξεπούλημα των τραπεζικών χαρτιών σήμερα Τετάρτη ήρθε σε συνέχεια της μεγάλης πτώσης την Τρίτη που οδήγησε το κλαδικό δείκτη σε χαμηλό τουλάχιστον 32 μηνών.

Η Πειραιώς βρέθηκε στα όρια του limit down χάνοντας έως και 29%, η Eurobank ενδοσυνεδριακά υποχώρησε μέχρι και 24%, η Εθνική ως 19,5% και η Alpha έως 11,4%.

Ο γενικός δείκτης καθ’ όλη τη διάρκεια της συνεδρίασης κατέγραφε μεγάλες απώλειες που ξεπερνούσαν το 3%. Γύρω στις 12 το μεσημέρι έγινε προσπάθεια στήριξης στις 660 μονάδες και οι απώλειες μαζεύτηκαν λίγο πάνω από το 2%. Οι τράπεζες τότε περιόρισαν τις απώλειές τους με την  Eurobank στο -7,9%, την Εθνική στο -3,4% και την Alpha με πτώση 3,28%.

Όμως η συνέχεια ήταν χειρότερη καθώς επέστρεψαν οι πωλητές, o δείκτης υποχώρησε ξανά πάνω από το 3,5% και κινούταν γύρω στις 2.30 μ.μ. στο -3% και στις 660 μονάδες.

Οσοι έζησαν αυτές τις ώρες του απόλυτου κραχ θυμήθηκαν ημέρες του 2015 καθώς κανείς δεν μπορούσε να σταματήσει την κατηφόρα του τραπεζικού δείκτη που έχανε 10% σε μία ημέρα.

Συγκεκριμένα γύρω στις 2 πτώση 2,63% καταγράφει και ο FTSE 25, στις 1.748,75 μονάδες, ενώ ο τραπεζικός δείκτης σημειώνει πτώση 10,31% στις 497,75 μονάδες.

Πολλοί ήταν αυτοί που αναρωτήθηκαν πώς προέκυψε αυτό το βίαιο sell off κυρίως στις τραπεζικές μετοχές. Κάποιοι προσπάθησαν από χθες να αποδώσουν την τραγική εικόνα του Χρηματιστηρίου στην Ιταλία και τους φόβους που προκύπτουν από τη σύγκρουση της ιταλικής κυβέρνησης με την Κομισιόν.

Παρά το γεγονός ότι τα επιτόκια «τσιμπάνε» κάθε φορά που εμφανίζονται πορτογαλικοί ή ιταλικοί τριγμοί, εντούτοις δεν φαίνεται να υπάρχει «μόλυνση» της ελληνικής αγοράς.

Από την άλλη, οι περισσότεροι ξένοι αναλυτές δεν πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει δημοσιονομικός εκτροχιασμός, αν και η χθεσινή έκθεση της capital economics ανέφερε ότι η υπόθεση της μη περικοπής των συντάξεων μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα.

Τότε γιατί το «ξύλο» στις τραπεζικές μετοχές, είναι το ερώτημα που κάνουν όλοι.

Ο ένας λόγος, ίσως ο σημαντικότερος, έχει να κάνει με την αδυναμία των ελληνικών τραπεζών και επιχειρήσεων να προσφύγουν στις αγορές. Να δανειστούν με φθηνό χρήμα με επιτόκια που δεν θα είναι ληστρικά. Όταν τα spreads είναι στο 4% οι επιχειρήσεις που τολμούν να συζητήσουν τον δανεισμό μέσω έκδοσης έρχονται αντιμέτωπες με απίστευτα επιτόκια.

Μια τέτοια περίπτωση ήταν και αυτή της Πειραιώς η οποία δεν κατάφερε για το λόγο αυτό να εκδώσει ομόλογα.

Η κυριότερη αφορμή για το βίαιο γκρέμισμα των τραπεζικών μετοχών είναι οι φόνοι για την κεφαλαιακή τους επάρκεια. Είναι οι φήμες που εντείνονται για μια νέα, τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση που μπορεί να «φάει» μέρος του «μαξιλαριού» που διαθέτει η κυβέρνηση.

Κανείς βεβαίως δεν παραβλέπει και άλλους παράγοντες, όπως την ανησυχία των αγορών για το θέμα των συντάξεων και τη μη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση.

Ακόμη, η πίεση που δέχονται οι τράπεζες για να μειώσουν τα «κόκκινα» δάνεια, προκαλούν ανησυχία για το πώς θα αντισταθμιστούν οι ζημίες που πρέπει να εγγραφούν στους ισολογισμούς.

Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθούν οι ισχνές οικονομικές επιδόσεις των τραπεζών, η συρρίκνωση των μεγεθών τους αλλά και η αρνητική αντιμετώπισή τους από τα ξένα funds που βλέπουν ότι το ρίσκο για την ελληνική οικονομία δεν έχει ακόμη μειωθεί.