Τα μαχαίρια στον ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν για τα καλά. Και η εξελισσόμενη σύγκρουση, μόνον προσωπική ή παροδική δεν είναι. Μιλώ, λέει ο Μικροπολιτικός των Νέων, για τον σφοδρό και ανοιχτό πόλεμο πλέον μεταξύ Νίκου Φίλη και Νίκου Παππά. Εξάλλου στον πόλεμο δεν υπάρχει μέση οδός, όπως έλεγε ο Τσόρτσιλ. Ξεκινώ με τo βιτριολικό απόσπασμα από τη δήλωση Φίλη χθες:
«Πίστευα ότι η σύγχρονη Αριστερά θα είχε απαλλαγεί από τις ολέθριες αντιλήψεις του παρελθόντος και δεν θα εκλάμβανε την κριτική συντρόφων ως δήθεν προσχώρηση στις γραμμές του αντιπάλου. Κρίμα για τον Νίκο Παππά που επέτρεψε στον εαυτό του να υποπέσει σε ένα τέτοιο ολίσθημα. Τα γεγονότα και τα προβλήματα στην ΕΡΤ είναι ξεροκέφαλα, ενώ ο αντίπαλος καραδοκεί για να ξαναρίξει «μαύρο». Ο στρουθοκαμηλισμός είναι ο χειρότερος σύμβουλος…».
Είχε προηγηθεί η ευθεία επίθεση Παππά που έλεγε ουσιαστικά πως Φίλης καιΜητσοτάκης ταυτίζονται στην κριτική για τη σημερινή ΕΡΤ. Θυμίζω πως όλα ξεκίνησαν όταν ο Φίλης μίλησε σκληρά για το Ραδιομέγαρο, για το οποίο είπε πως κουμάντο κάνει μια παραδιοίκηση, φωτογραφίζοντας τον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής. Κοινό μυστικό πως και στην ΕΡΤ έχουν χωριστεί στα δύο, εργαζόμενοι και παράγοντες. Και αυτό έχει σχέση και με τον εμφύλιο που διεξάγεται στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αγρια κόντρα
Ο πόλεμος είναι ευρύτερος και προεξοφλώ ότι, προσεχώς, θα έχει κι άλλους πρωταγωνιστές. Η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεδριάσει στις 12 και 13 Οκτωβρίου, ενώ αρχικά ήταν για 5 και 6 του μήνα – μέχρι νεωτέρας βέβαια. Πάει όλο και πιο μετά και αυτό μόνον τυχαίο δεν είναι. Μαθαίνω λοιπόν, πως η όλη παράταση έχει σχέση με την εσωτερική μάχη των τάσεων για την επόμενη μέρα του κόμματος.
Δεν τα βρίσκουν κοινώς. Τις τελευταίες ώρες, ας πούμε, πρόκυψε μια συζήτηση ενδοσυριζαϊκή που αφορά τον αριθμό των μελών αυτών που θα απαρτίζουν την Πολιτική Γραμματεία του κόμματος. Στην Κεντρική Επιτροπή θα συζητηθεί και αυτό. Με μια διαφορά.
Στην κουλτούρα της Αριστεράς υπάρχει ο άγριος φραξιονισμός. Κάτι που εντάθηκε τις τελευταίες ημέρες. Για παράδειγμα, η τάση του Κάραβελ, προεδρικοί και Πλατφόρμα 2010 θέλανε 12 μέλη στην ΠΓ του κόμματος. Οι 53, προφανώς διαφωνούσαν και θέλανε λιγότερα μέλη για τους αντιπάλους. Ο Πάνος Σκουρλέτης, που έχει δίαυλο και με τους δύο – αν και προνομιακά μιλά με τους 53 – παρά τα πρόσφατα πυρά που δέχθηκε από τον πλατφορμικό Γιάννη Μπαλάφα, ήθελε να έχουν οι προεδρικοί δέκα.
Εύθραυστες ισορροπίες
Σύμφωνα με τον Μικροπολιτικό, υπάρχει σκέψη και αυτή κερδίζει έδαφος ώστε να μη διαταραχθούν οι εσωκομματικές ισορροπίες ενόψει και εκλογών, ο αριθμός των μελών της ΠΓ να παραμείνει αμετάβλητος. Να θυμίσω επίσης πως υπήρχε μια άποψη που ήθελε τα μέλη της ΠΓ να μην είναι κυβερνητικοί, άποψη όμως που δεν προχώρησε και ακούστηκε από μια ισχνή μειοψηφία (βασικά κάποιος από την τάση των 53 ήταν αυτός που την εξέφρασε).
Πάντως και η εξελισσόμενη κόντρα του Νίκου Φίλη με τον Νίκο Παππά με αφορμή την ΕΡΤ, έχει σχέση με τις διαφορετικές οπτικές σε μια σειρά ζητημάτων. Ο Φίλης, εσχάτως σύμμαχος των 53 και ο Παππάς, κλασικός προεδρικός, έχουν άλλη άποψη και για τις συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ και τα ίδια τα χαρακτηριστικά του κόμματος και τον τρόπο διακυβέρνησης. Αν θέλετε να δείτε πιο καθαρά τις αντιμαχόμενες πλευρές, βάλτε και τον Τσακαλώτο πλάι σε Φίλη και τον Παππά απέναντι στους δύο. Γενικά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε μετάβαση και θα ακολουθήσουν κι άλλα επεισόδια.
