Αναζήτηση
Eνα μοναδικό ιστορικό ντοκουμέντο, το Σάββατο με ΤΑ ΝΕΑ, «το ημερολόγιο του Γκράτσι»
Το ημερολόγιο του Γκράτσι.
Ο Ιταλός Πρέσβης που επέδωσε το τελεσίγραφο στον Μεταξά αφηγείται.
«Ο Μεταξάς άρχισε να διαβάζει. Τα χέρια που κρατούσαν το χαρτί έτρεμαν ελαφρά και μέσα από τα γυαλιά έβλεπα τα μάτια να βουρκώνουν»
Αγνωστες και συγκλονιστικές λεπτομέρειες για το πώς φτάσαμε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο, τους διαλόγους του Μουσολίνι με τους επιτελείς του, αλλά και τον δραματικό διάλογο του Ιταλού Πρέσβη με τον Ιωάννη Μεταξά το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου.
Στην έκδοση περιλαμβάνονται εισαγωγικά κείμενα τεσσάρων ελλήνων και ξένων ιστορικών.
Το διήγημα του Εμανουέλε Γκράτσι, του εκτελών χρέη Υπουργού στην Αθήνα από το 1939 ως το 1940, αφηγείται για το έτος κατά της διάρκεια του οποίου η πολιτική του φασιστικού καθεστώτος έχασε οριστικά κάθε επαφή με την πραγματικότητα στην μάταιη προσπάθεια να απαντήσει έμπρακτα στην απειλητική και καταστροφική γερμανική προέλαση στην Ευρώπη, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο, πεπεισμένη για βέβαιη νίκη, να μπορέσει να καθίσει με αξιοπρέπεια στο τραπέζι των νικητών. Το πρώτο βήμα γι’ αυτή την ανόητη πορεία ήταν το ελληνικό περιστατικό, το οποίο άρχισε με ευχές ανανεωμένης φιλίας μετά από δύσκολα προηγούμενα που είχαν ακολουθήσει τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τελείωσε με το μοιραίο τελεσίγραφο της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που ο Grazzi, παρέδωσε στις 3 το πρωί σε έναν έκπληκτο Μεταξά. Είναι το διήγημα του πώς η ιταλική πολιτική έχει χάσει οποιαδήποτε επαφή με την πραγματικότητα, είναι το διήγημα του πώς μια αδαής αλαζονεία είχε ποδοπατήσει το προφανές για να μπει ασυνείδητα, τη λανθασμένη στιγμή, σε ένα πόλεμο εναντίον μιας Ελλάδας, που, αυτή την περίοδο, αντιθέτως, ξαναβρήκε την ενότητά της, το πνεύμα και τη δύναμή της, τόσο που έδιωξε ξανά τον Ιταλό εισβολέα πέρα από τα σύνορα. Ο Grazzi αφηγείται όλα τα προηγούμενα, που έζησε ως πρωταγωνιστής έκπληκτος, συχνά ανενημέρωτος, αναγκασμένος να τρέχει πίσω από οδηγίες που δεν έρχονταν από τη Ρώμη ή προσπαθώντας να δικαιολογήσει πράξεις και προσπαθώντας, συγχρόνως, να υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο εκείνο το Κράτος που έβλεπε με μεγάλη λύπη, στην εξουσία χωρίς προετοιμασία και σχεδιασμό.
