Ο Παύλος Πολάκης βγήκε και είπε στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ότι για να κερδίσουν τις εκλογές θα πρέπει να τηρήσουν το νέο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, να μην περικόψουν τις συντάξεις, να κάνουν αναδιανομή και να στείλουν στη φυλακή μερικά λαμόγια.
Τη θέση του επανάλαβε και στο facebook όπου έγραψε: «Η κυβέρνηση δεν φυλακίζει ούτε τιμωρεί, αλλά αποκαλύπτει και έχει αποκαλύψει ήδη ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ. Η δικαιοσύνη αποφασίζει, και αν έχει στοιχεία τιμωρεί και ενίοτε ΦΥΛΑΚΙΖΕΙ, όπως ορίζουν οι νόμοι και το Σύνταγμα της χώρας».
Για τις δηλώσεις του ξεσηκώθηκε μεγάλος θόρυβος και βγήκαν πολλοί και τον κατηγόρησαν ότι είναι αυτόκλητος εισαγγελέας και δεν μπορεί να προαναγγέλλει καταδίκες και φυλακές.
Από τυπική και «θεσμική» πλευρά δίκιο έχουν, γιατί υπάρχει και ο χωρισμός των εξουσιών και οι υπουργοί δεν μπορούν να το παίζουν εισαγγελείς και δικαστές.
Όμως, εγώ δεν θα σταθώ σε αυτό.
Εγώ θα πω ότι ο Παύλος Πολάκης έχει καταρχάς δίκιο.
Ναι, σήμερα η ελληνική κοινωνία θέλει να αποδοθούν ευθύνες. Και αυτό σημαίνει να δει παραπομπές, δίκες, καταδίκες και φυλακίσεις.
Γιατί έχει απόλυτη επίγνωση ότι εδώ και δεκαετίες έγινε ένα τεράστιο «πάρτι» με χρήματα σε τελική ανάλυση των φορολογουμένων και ήταν πολλοί αυτοί που έβαλαν το δάχτυλο βαθιά μέσα στο βάζο με το μέλι.
Από τις τρελές υπερκοστολογήσεις των μεγάλων έργων με αποκορύφωμα το μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων μέχρι τις αμυντικές προμήθειες και την ασυλία των τραπεζιτών τα παραδείγματα είναι πολλά.
Η Ελλάδα του «εκσυγχρονισμού», της «ανάπτυξης» και της «ευρωπαϊκής προοπτικής», είχε ταυτόχρονα και μια κουλτούρα ατιμωρησίας και γενικευμένης διαπλοκής.
Το χρέος δεν θα είχε εκτιναχθεί χωρίς αυτή τα φαινόμενα.
Το λογαριασμό τον πληρώσαμε ακριβά με τα μνημόνια και τον πληρώνουμε ακόμη.
Για όλα αυτά πρέπει κάποτε να αποδοθούν ευθύνες, πολιτικές αλλά και ποινικές, όσο ψηλά και εάν είναι οι εμπλεκόμενοι. Όχι από εκδικητικότητα, αλλά ως εγγύηση ότι δεν θα ζήσουμε ανάλογες τραγωδίες.
Όμως, ο Πολάκης κάνει ένα λάθος. Εάν είναι να ανοίξει αυτή η διαδικασία πρέπει να ανοίξει πραγματικά. Να αναζητηθούν όλα τα λαμόγια, με όποια κυβέρνηση και εάν συνεργάστηκαν.
Γιατί κάθαρση δεν θα πει ένα ΚΕΕΛΠΝΟ ή μια Novartis, απλώς με όρους διαχείρισης του πολιτικού παιχνιδιού. Κάθαρση σημαίνει να ανοίξουν όλοι οι φάκελοι. Τράπεζες, αμυντικές προμήθειες, θαλασσοδάνεια προς ΜΜΕ, όλα πρέπει να ελεγχθούν.
Όμως, αυτό δεν σημαίνει μόνο παρελθόν. Σημαίνει και παρόν.
Γιατί υπάρχουν και φάκελοι που πρέπει να ανοίξουν και για την περίοδο που η κυβέρνηση του Τσίπρα είναι στην εξουσία.
Γιατί όπως και να το κάνουμε με τη διαχείριση των κονδυλίων για το προσφυγικό υπάρχει πραγματικό θέμα ποινικών ευθυνών και δεν περιμέναμε την OLAF για να το αντιληφθούμε.
Γιατί το πάρτι με τα υπερκοστολογημένα γεύματα σε εταιρίες φίλων του Πάνου Καμμένου, τα πανάκριβα κοντέινερ, τα κονδύλια που δεν ξέρουμε που πήγαν, πρέπει να ελεγχθούν και ευθύνες να αποδοθούν.
Γιατί και στη Μάνδρα και στο Μάτι θρηνήσαμε ζωές και υπάρχουν ευθύνες διαχρονικές αλλά μερικές από αυτές αφορούν και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην Αυτοδιοίκηση, όπως τη Δούρου. Και αυτές πρέπει να διερευνηθούν και ποινικά.
Γιατί εάν φτάσαμε στο παραπέντε του να πουλήσουμε όπλα στη Σαουδική Αραβία για να τα χρησιμοποιήσει στην Υεμένη, με τη μεσολάβηση εκείνου του απίθανου παράγοντα και την «επιμονή» του Πάνου Καμμένου, αυτό σημαίνει ότι μια πραγματική έρευνα θα ανακάλυπτε διάφορα σκάνδαλα μικρότερα ή μεγαλύτερα στη διαχείριση των αμυντικών δαπανών.
Γιατί όπως και να το κάνουμε είναι πρόβλημα η δημόσια ΔΕΗ να αγοράζει μια ζημιογόνα εταιρεία στη ΠΓΔΜ, χωρίς κανένας να μπορεί να δώσει μια πειστική εξήγηση για το πώς έγινε αυτή η επιλογή.
Γιατί παραμένει τεράστιο ζήτημα ηθικής αλλά και νομικής τάξης ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και ο υπουργός Δικαιοσύνης να προσπαθούν να πείσουν έναν ισοβίτη ότι πρέπει να δώσει τη «σωστή κατάθεση» για να ενοχοποιηθεί ένας επιχειρηματίας που δεν τον συμπαθεί η κυβέρνηση.
Γιατί διάφορες «μοιρασιές» στα μεγάλα έργα, όπως εκείνες που έδιναν διαρκώς δουλειές στον παρ’ ολίγο καναλάρχη Καλογρίτσα, ήταν αρκετά προβληματικές.
Γιατί είναι πρόβλημα να χρησιμοποιείται η ΕΡΤ ως μηχανισμός επιδότησης ιδιωτικών ποδοσφαιρικών ανώνυμων εταιριών.
Η κοινωνία δεν ζητάει γενικά καταδίκες. Δεν θέλει απλώς να δει αίμα στην αρένα. Θέλει να δει κάθαρση. Θέλει να δει στοιχειώδη νομιμότητα. Θέλει να δει μια κατάσταση όπου θα σταματήσουν τα κάθε λογής «πάρτι» με το δημόσιο χρήμα.
Κοντολογίς θέλει να δει στη φυλακή όλα τα λαμόγια. Όλα.