Αναζήτηση
Αν είναι κάτι που θα έπρεπε να κρατήσει κανείς από την τελετή παραλαβής – παράδοσης… Μπεν Χουρ στο υπουργείο Εξωτερικών είναι ένα: Η ξεκάθαρη προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να «αποκαταστήσει» τον Νίκο Κοτζιά σε ό,τι αφορά τα μυστικά κονδύλια. Ο πρωθυπουργός που άφησε ακάλυπτο τον υπουργό του μέσα στο υπουργικό συμβούλιο, όταν ο Πάνος Καμμένος εξαπέλυε αθλιότητες χωρίς στοιχεία για μυστικά κονδύλια και λεφτά από τον Σόρος, σήμερα ήταν λαλίστατος.
Ηταν ξεκάθαρο ότι ήθελε να κλείσει το χάσμα μεταξύ τους διότι ο Κοτζιάς ξέρει πολλά και δεν είναι από τους πολιτικούς που κρατούν το στόμα τους κλειστό, ειδικά όταν τίθενται θέματα διαφάνειας και προσωπικής καθαρότητας.
Μπορεί ο Κοτζιάς να δικαιολογείται για την… πολυλογία του. Αποτίμηση του έργου του τα τελευταία χρόνια έκανε, την αυτοδικαίωση προέβαλε. Συγκινημένος ήταν και ήθελε με κάθε τρόπο να αναδείξει αυτά που ο ίδιος θεωρεί ότι πέτυχε στην εξωτερική πολιτική. Ο… νέος υπουργός Εξωτερικών με τα δύο γραφεία (ξέχασε και αυτό της Θεσσαλονίκης), ο πρωθυπουργός Τσίπρας, ωστόσο, δεν είχε κανένα λόγο να μακρηγορήσει αποθεώνοντας τον Νίκο Κοτζιά. Αν ο τελευταίος έκανε καλά τη δουλειά του, αν λειτούργησε πατριωτικά κι έφερε αποτελέσματα θα κριθεί από την ιστορία. Αλλά ο Τσίπρας να επιχειρεί να δικαιώσει τον υπουργό που «κρέμασε» για χάρη της καρέκλας της εξουσίας, αυτό είναι αν μη τι άλλο κυνικό.
Η θυσία
Ο Τσίπρας θυσίασε τον Κοτζιά για να μη φύγει ο Πάνος Καμμένος από την κυβέρνηση. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, όπως αποκαλύφθηκε από τις διαρροές των συνομιλιών στο υπουργικό συμβούλιο. Και σήμερα, προφανώς σε συνεννόηση, ο πρωθυπουργός δεν έκανε τίποτε άλλο από το να εξυμνήσει τα επιτεύγματα του Νίκου Κοτζιά (με την καθοδήγησή του, όπως ειπώθηκε αρκετές φορές). Η διγλωσσία σε όλο της το μεγαλείο και ο Μακιαβελισμός ακόμη περισσότερο. Ο ίδιος άνθρωπος που άφησε τον υπουργό βορά σε έναν άλλο υπουργό, τώρα να στήνει παράσταση δικαίωσής του.
Το ερώτημα που γεννάται είναι γιατί παραιτήθηκε ο… ευτυχής και περήφανος Κοτζιάς αν έγιναν όλα όσα είπε ο ίδιος και ο Τσίπρας. Αν γίναμε χώρα που οι ξένοι θέλουν τη γνώμη μας. Αν οι χώρες παγκοσμίως μας αναγνωρίζουν και μας ακούνε, αν επεκτείνεται η αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 μίλια (όχι η ΑΟΖ βεβαίως). Αν λύθηκαν προβλήματα αιώνων, το Αλβανικό, το Σκοπιανό.
Αν αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις με τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους και η Ελλάδα ανορθώθηκε διπλωματικά κι αν, όπως είπε ο Κοτζιάς «το υπουργείο, έβγαλε τη χώρα από το βούρκο που βρέθηκε, να ξεπεράσουμε την ανυποληψία», τότε γιατί παραιτήθηκε;
Γιατί ο Νίκος Κοτζιάς, ο τόσο επιτυχημένος υπουργός Εξωτερικών, επί της ουσίας οδηγήθηκε στην πόρτα της εξόδου; Και γιατί επί ένα τριήμερο το πρωθυπουργικό περιβάλλον τον έχει «αδειάσει» υιοθετώντας δια της σιωπής του τις καταγγελίες Καμμένου;
Αυτός, ήταν λοιπόν ο λόγος της μαραθώνιας εκδήλωσης στο υπουργείο Εξωτερικών. Να «αναβαπτίσει» ο νέος ΥΠΕΞ τον παλαιό χωρίς όμως να πει κουβέντα και για τον κυβερνητικό εταίρο του οποίου είναι όμηρος. Τόσο απλά στήθηκε η θεατρική παράσταση αυτοαποθέωσης για την στιβαρή εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Η εκδήλωση στήθηκε μόνο και μόνο για να γίνει ο Κοτζιάς «ο καλύτερος υπουργός» και το κυριότερο «ο πλέον έντιμος».
Γι’ αυτό αφιερώθηκε πολύς χρόνος για τα μυστικά κονδύλια, την πραγματική αιτία αποχώρησής του από το ΥΠΕΞ, αφού σε όλα τα υπόλοιπα ήταν… άριστος.
Είπε ο Κοτζιάς: «Είμαι πολύ υπερήφανος που στείλαμε 93 υποθέσεις στους εισαγγελείς διαφθοράς. Κάποιοι που κάνουν τους αδιάφθορους σήμερα ρίχνοντας λάσπη δεν θέλησαν να τα καταγράψουν αυτά».
«Φτιάξαμε ειδικό νόμο, να περνάνε και να ελέγχονται από υπηρεσιακό συμβούλιο τα μυστικά κονδύλια. Πηγαίνουν στη Βουλή και η Βουλή τα εγκρίνει. Μερικοί νόμιζαν ότι μπορούσαν να τα βγάλουν στη δημοσιότητα. Από τη βουλή για να σηκωθεί οποιοδήποτε ποσό πρέπει να έχει τη βεβαίωση ότι έχει εγκριθεί. Οι αθλιότητες των τελευταίων ημερών δείχνουν ότι λείπει η σοβαρότητα και η δημοκρατική ευαισθησία σε πολλές πλευρές της κοινωνίας. Αν ήταν αληθινά, ήταν σαν να λένε σε τρίτες χώρες μην συνεργάζεστε με την Ελλάδα γιατί θα σας εκθέσουν στο τέλος. Ποιος θα μας εμπιστευτεί αν δεν επιδείξουμε σοβαρότητα, όπως κάναμε ως υπουργείο; Η σοβαρότητα, νηφαλιότητα, αίσθηση ευθύνης είναι στοιχείο της δημοκρατίας».
Αποκατάσταση
Ο δε Αλέξης Τσίπρα ανέφερε για το θέμα: «Με πρωτοβουλία του Νίκου Κοτζιά περάσαμε για πρώτη φορά έναν νόμο που αφορά τα ειδικά κονδύλια του ΥΠΕΞ και να βάλουμε τάξη στη γενικευμένη αταξία που υπήρχε.
«Είχα αναδείξει ως αντιπολίτευση το ζήτημα αυτό από το 2011. Ειχα αναδείξει ότι η διαδικασία που αφορά το ειδικό πλαίσιο γίνεται εκτός θεσμικής διαφάνειας.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και ένα από τα κατορθώματα αυτής της κυβέρνησης είναι ότι μειώσαμε τα ειδικά κονδύλια. Είναι σήμερα πέντε με έξι φορές μικρότερα. Δημιουργήσαμε ένα πλαίσιο διαφάνειας και θεσμικής θωράκισης για τα μυστικά κονδύλια. Δεν υπάρχει πια η αλόγιστη χρήση κονδυλίων όπου χωρίς υπογραφή εντολέα που έφευγαν παλαιότερα δεξιά και αριστερά, σε μαύρες σακούλες, όπως είχα καταγγείλει.
Κάθε χώρα που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να έχει μια εξωτερική πολιτική που να στηρίζει.
Αρα τα ειδικά κονδύλια είναι αναγκαία εκτός αν κάποιος διαφωνεί επ’ αυτού.
Και η συζήτηση που διεξάγεται το τελευταίο διάστημα με άθλιο τρόπο από μερίδα του αντιπολιτευτικού τύπου στοχεύει ακριβώς ώστε να πλήξει αυτή τη διαδικασία διαφάνειας.
Οταν κρέμονται στα μανταλάκια των περιπτέρων άθλια πρωτοσέλιδα με ψευδή στοιχεία που θέλουν να πλήξουν την κυβέρνηση και την εξωτερική μας πολιτική αλλά πλήττουν τη χώρα.
Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να πλήξει την πολιτική και το κύρος της Ελλάδας την ώρα που αυτό αναβαθμίζεται διεθνώς.
Και καλώ τα κόμματα και κυρίως τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να τον ενημερώσω ευρώ προς ευρώ που διατίθενται τα κονδύλια.
Δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε για το πως διαχειριζόμαστε τα χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου για να ενισχύουμε την εξωτερική μας πολιτική. Πράγμα που δεν γινόταν για πάρα πολλά χρόνια σε αυτόν τον τόπο.»
Όλα αυτά είπε ο Αλέξης Τσίπρας αλλά δεν απαντά στο βασικό ερώτημα: Δεν τα ήξερε όλα αυτά στο υπουργικό συμβούλιο όταν άκουγε τον Καμμένο να μιλά για 45 εκατ. ευρώ μυστικά κονδύλια στο ΥΠΕΞ; Όταν άκουγε τον υπουργό Αμυνας να υποστηρίζει ότι έχουν δοθεί εκατομμύρια ευρώ από τον Σόρος, αφήνοντας να εννοηθεί ότι κάποιοι στο ΥΠΕΞ τα… άρπαξαν για να προωθήσουν την εξωτερική πολιτική;
Γιατί επέτρεψε στον Καμμένο να διαβάλλει έναν άλλον υπουργό κι αυτός να σηκώνεται και να φεύγει; Αντί να… παραιτήσει τον υπουργό Αμυνας έδειξε την έξοδο στον επιτυχημένο Νίκο Κοτζιά. Όλα για την καρέκλα της εξουσίας, ακόμη κι αν διαβάλλεται κάποιος και λίγες ημέρες μετά αποκαθίσταται δημόσια.
Όμως, υπάρχει και κάτι τελευταίο: Όταν ο παραιτηθείς ΥΠΕΞ θέλει να αποκαταστήσει το όνομά του από τις αθλιότητες και όταν θέλει να υπερασπιστεί επιτυχώς το έργο του και στον τομέα της διαφάνειας, οφείλει να δίνει ονόματα όταν μιλά για «βρόμικα χέρια». Αλλιώς γίνεται και ο ίδιος… Καμμένος.
