Νορβηγός ήρωας, που υπηρέτησε ως αξιωματικός πίσω από τις γραμμές του εχθρού και ηγήθηκε μιας από τις σημαντικότερες ενέργειες δολιοφθοράς εναντίον των Ναζί κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γιόακιμ Ρόνεμπεργκ πέθανε την Κυριακή σε ηλικία 99 ετών.
Ο Ρόνεμπεργκ ηγείτο ομάδας μόλις εννέα ανδρών, η οποία προκάλεσε δολιοφθορά τη νύχτα της 27ης προς 28η Φεβρουαρίου 1943 σε νορβηγικό εργοστάσιο που παρήγαγε βαρύ ύδωρ, σταματώντας το πρόγραμμα πυρηνικών ερευνών της ναζιστικής Γερμανίας.
«Ο Ρόνεμπεργκ είναι ίσως ο τελευταίος από τους πιο εξέχοντες μαχητές της αντίστασης που έφυγαν, είναι ένας από τους μεγάλους μας ήρωες», δήλωσε η πρωθυπουργός της Νορβηγίας Ερνα Σόλμπεργκ στο νορβηγικό πρακτορείο ειδήσεων NTB, εξαίροντας το έργο του εκλιπόντα κατά τη διάρκεια του πολέμου και μεταπολεμικά.
Το εργοστάσιο Vemork, που βρίσκεται κοντά στην πόλη Ριούκαν στη νότια Νορβηγία, ήταν εκείνη την εποχή το μοναδικό στον κόσμο που παρήγαγε βαρύ ύδωρ σε μεγάλες ποσότητες.
Αγώνας δρόμου για την ατομική βόμβα
Οι Ναζί που ανταγωνίζονταν σε αγώνα ταχύτητας τους Συμμάχους για την κατασκευή της ατομικής βόμβας, πήραν γρήγορα τον έλεγχο του εργοστασίου μόλις κατέκτησαν τη Νορβηγία το 1940.
Το περιστατικό αυτό που είναι ένα από τα σημαντικότερα κατορθώματα της νορβηγικής αντίστασης, απαθανατίστηκε στον κινηματογράφο, ήδη από το 1947, με την ταινία «La Bataille de l’eau lourde» (Η μάχη του βαρέος ύδατος) του Ζαν Ντρεβίλ και στη συνέχεια το 1965 με την ταινία «The Heroes of Telemark» (Οι ήρωες του Τέλεμαρκ) με τον Κερκ Ντάγκλας.
Ωστόσο, ο Ρόνεμπεργκ παρέμεινε για μεγάλο διάστημα επιφυλακτικός και δεν μιλούσε για όσα έζησε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Μόνο τη δεκαετία του 1970 άρχισε να αφηγείται τη δράση του.
«Συνειδητοποίησα ότι ο κόσμος περίμενε μια απάντηση. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όλοι τί συνέβη ώστε στη συνέχεια να κάνουμε καλύτερες επιλογές», δήλωσε το 2015 στο δίκτυο NRK.
«Αυτοί που μεγαλώνουν σήμερα πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει πάντα να είμαστε έτοιμοι να αγωνιστούμε για ειρήνη και ελευθερία», πρόσθεσε.
Ο Ρόνεμπεργκ, ο οποίος έγινε δημοσιογράφος μετά τον πόλεμο, ήταν επίσης γνωστός στη Νορβηγία για τον αγώνα του υπέρ της ευαισθητοποίησης των νέων για τους κινδύνους του πολέμου.