Αναζήτηση
«Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα. Η 27η Οκτωβρίου και η 29η Οκτωβρίου δεν λένε και πάρα πολλά πράγματα. Η 26η Οκτωβρίου κάτι λέει άμα σε λένε Δημήτρη. Ο Δημήτρης Καλπακλής που τον λένε Δημήτρη και πάει Δευτέρα, χαίρεται πάρα πολύ που τον λένε Δημήτρη γιατί γιορτάζει και παίρνει πάρα πολλά παιχνίδια και είναι πάρα πολύ τυχερός. Ενώ άμα σε λένε Νεκτάριο δεν είσαι και πολύ τυχερός, γιατί κανένας δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι…»!
«Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα άμα πέφτει Δευτέρα, γιατί έχουμε τριήμερο και πάμε εκδρομή στο χωριό του μπαμπά μου. Εκτός αν δεν πάμε, γιατί η μαμά μου δεν χωνεύει τη μαμά του μπαμπά μου, ενώ χωνεύει πάρα πολύ τη δική της μαμά που δεν τη χωνεύει ο μπαμπάς μου, οπότε μπορεί να μείνουμε και σπίτι…».
«Εμείς τα παιδιά είμαστε πάρα πολύ περήφανα που έχουμε την 28η Οκτωβρίου. Γιατί πριν γίνει η 28η Οκτωβρίου, είχανε να γιορτάζουνε μόνο την 25η Μαρτίου. Την 28η Οκτωβρίου πηγαίνανε σχολείο κανονικά γιατί δεν υπήρχε 28η Οκτωβρίου. Δηλαδή υπήρχε 28η Οκτωβρίου, αλλά κανένας δεν το έκανε θέμα γιατί δεν είχανε μπει οι Γερμανοί. Έπρεπε πρώτα να μπουν οι Γερμανοί και μετά να γίνει μια μέρα της προκοπής…».
«Εγώ είμαι πολύ περήφανη Ελληνοπούλα. Νιώθω ένα ρίγος. Και μόλις το είπα στη μαμά μου μού έβαλε θερμόμετρο και είχα 37,4 και μου έδωσε σιρόπι και μου πέρασε το ρίγος. Η γιαγιά μου νιώθει ένα ρίγος από μόνη της, γιατί εκείνη την έζησε την 28η Οκτωβρίου και πρέπει να την πέρασε πάρα πολύ ωραία!».
Τα παραπάνω αποσπάσματα από εκθέσεις παιδιών Δημοτικού, που σταχυολογήσαμε από τα nea.gr είναι άκρως διασκεδαστικά και μας έκαναν να χαμογελάσουμε, αλλά καθώς είναι ένα μικρό δείγμα από τα απίθανα που έχουν γραφεί, που αποτυπώνουν το πώς αντιλαμβάνονται κάποια πιτσιρίκια την ιστορία, έστω την συγκεκριμένη επέτειο του ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, μας έκαναν να αναρωτηθούμε για το τι μπορεί να κάνει ένας γονιός για να μυήσει τα παιδιά του στα ιστορικά γεγονότα εκείνης της εποχής, ώστε σταδιακά να έρθουν πιο κοντά στην Ιστορία.
Η συγκεκριμένη επέτειος και όχι μόνο μπορεί να λειτουργήσει ως αφορμή για να μιλήσεις στο παιδί σου για το εκάστοτε ιστορικό γεγονός, αλλά και για τον πόλεμο, την ειρήνη και την ελευθερία. Αφού πάρετε γεύση από την παρέλαση και αντί να ξαναδείτε ή αφού ξαναδείτε κάποια από τις επετειακές ταινίες τύπου «Οι γενναίοι του Βορρά», « Όχι», «Στη μάχη της Κρήτης», «28η Οκτωβρίου ώρα 5.30», «Κοντσέρτο για πολυβόλα», «Υπολοχαγός Νατάσσα» (φωτό) κ.ο.κ. που πιθανότατα θα προβάλλουν τα κανάλια μπορείτε (γιατί όχι;) να ανοίξετε τη συζήτηση.
Ανάλογα με την ηλικία των παιδιών σας και τον τόπο καταγωγής σας, στην οικογένεια μπορεί να υπάρχουν παραδείγματα παππούδων και γιαγιάδων ή λοιπών συγγενών και φίλων, που πολέμησαν και έζησαν τα γεγονότα, οπότε αφού πείτε κάποια βασικά πράγματα στα παιδιά, μπορείτε να επιστρατεύσετε κάποιον να διηγηθεί με τον δικό του τρόπο ιστορίες που έζησε η γνωρίζιε από πρώτο χέρι. Αν μάλιστα ο εν λόγω παππούς ή γιαγιά κάνει γλαφυρές περιγραφές και υπάρχουν και φωτογραφίες της εποχής, θα ξεπεράσετε κάθε προσδοκία τους.
Φυσικά υπάρχουν καλογραμμένα βιβλία καταξιωμένων συγγραφέων για τον πόλεμο ή εικονογραφημένες ιστορίες, τις οποίες μπορείτε να προμηθευτείτε ώστε να τις διαβάσουν.
Κατά καιρούς ανεβαίνουν στο θέατρο παραστάσεις με θέμα τον πόλεμο, στις οποίες μπορείτε να πάτε με τα παιδιά σας, έχοντας όμως φορντίσει από πριν να μιλήσετε με το παιδί σας για όσα πρόκειται να δείτε.
Έτσι η αλλιώς η γνώση του χθες σε βοηθά να κατανοήσεις καλύτερα το σήμερα, δεδομένου ότι αρκετές φορές η ιστορία επαναλαμβάνεται, θυμίζοντάς μας τι συνεπάγονται οι συρράξεις και ότι μέσα από τον κατευνασμό τους επιτυγχάνεται ο σεβασμός του άλλου και η πρόοδος.
