Η Δήμητρα Μπουρνελέ ανήκει στη νέα γενιά ελλήνων ηθοποιών, που αντιμετωπίζουν το θέατρο και γενικά την υποκριτική, ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής ταυτότητας της χώρας.

Λίγο πριν την πρεμιέρα της παράστασης «Ύποπτη για το φόνο μου» στην οποία πρωταγωνιστεί φέτος -ένα ατμοσφαιρικό noir γεμάτο ανατροπές, εντάσεις, συγκινήσεις και σασπένς- βρίσκουμε αφορμή για να τη γνωρίσουμε λίγο καλύτερα…

Πείτε μας δυο λόγια για την παράσταση και για τον ρόλο που ερμηνεύετε σε αυτή.

Πρόκειται για ένα πρωτότυπο αστυνομικό θρίλερ, εμπνευσμένο από τα film noir άλλων δεκαετιών. Συγκεκριμένα, βρισκόμαστε στη Νέα Υόρκη του ‘50, όταν η ζωή της πόλης «συνταράσσεται» από την αποτρόπαια δολοφονία της διαφημίστριας Άννας Γουόρεν. Ο αστυνομικός Τζορτζ Φέρμπεν, αναζητά τον ένοχο στα κοντινά της πρόσωπα. Ένα από αυτά τα πρόσωπα υποδύομαι κι εγώ. Η Γκλόρια Κόλλινς, καλή φίλη της Άννας. Η Γκλόρια είναι η femme fatale, η «γυναίκα αράχνη» που μαγνητίζει όποιον άντρα βρεθεί στο δρόμο της και παίρνει πάντα αυτό που θέλει…!

Το είδος του αστυνομικού – θρίλερ στο θέατρο, έχει αγαπηθεί από το κοινό μέσα από πληθώρα κλασικών συγγραφικών έργων. Τι είναι αυτό που πιστεύετε ότι γοητεύει το κοινό στο εν λόγω είδος;

Ο θεατής βρίσκεται σε μια διαρκή «ανησυχία» προσπαθώντας να ανακαλύψει – μαζί με τον αστυνόμο – τον ένοχο. Η αδρεναλίνη ανεβαίνει. Το μυστήριο και οι ανατροπές δεν τον αφήνουν να στρέψει την προσοχή του αλλού. Μέχρι να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να αποκατασταθεί η ηθική τάξη. Βγαίνοντας από την αίθουσα σίγουρα θα τον απασχολήσουν οι ήρωες, τα κίνητρα και οι συμπεριφορές τους, ενώ συνάμα θα έχει διδαχτεί κάτι ακόμα για τη ζωή και θα έχει αποφορτιστεί από τη ρουτίνα της καθημερινότητας!

Το κείμενο όπως και την σκηνοθεσία του έργου, υπογράφει ο Βαλεντίνος Τσίλογλου, ένας ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας, που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του θεατρόφιλου κοινού, μέσα από τα έργα όπως το «Δικός Σου» και «Δείπνο Βασιλισσών» . Τι καινούριο φέρνει στο θεατρικό χάρτη της πόλης το «Ύποπτη για το φόνο μου»;

Ο Βαλεντίνος μελετάει χρόνια το συγκεκριμένο είδος και την εποχή του και είναι η πρώτη φορά που θα τολμήσει όχι μόνο να γράψει το έργο και να το σκηνοθετήσει, αλλά και να δώσει σάρκα και οστά στη ζωή της Νέας Υόρκης του 50′. Η συγκεκριμένη παράσταση είναι πρόκληση τόσο για αυτόν, όσο και για’ μας. Όλη η αισθητική, από τον τρόπο ερμηνείας των ηθοποιών, τους φωτισμούς και την ηχητική επένδυση, τα προσεκτικά επιλεγμένα κοστούμια και σκηνικά, μέχρι το φωτογραφικό υλικό και το trailer, απορρέουν από τις γνώσεις του και έχουν «δουλευτεί» με ακρίβεια και λεπτομέρεια. Πιστεύω ότι το κοινό θα ταξιδέψει μαζί μας…!

Στους συντελεστές της παράστασης αναλαμβάνετε και χρέη βοηθού σκηνοθέτη. Τι σας οδήγησε να ασχοληθείτε και με αυτή την πλευρά του θεάτρου;

Η απόκτηση εμπειρίας και ακόμη περισσότερο, η διεύρυνση των γνώσεών μου ήταν ισχυρά κίνητρα. Ο Βαλεντίνος για’ μένα, εκτός από ευφυής άνθρωπος και κατ’ επέκταση καλλιτέχνης, είναι και ένας γενναιόδωρος δάσκαλος. Δίπλα του κάθε μέρα, ανακαλύπτω κάτι καινούριο για το μαγικό κόσμο της σκηνής…

Ποιο είναι το πιο δυνατό σημείο της παράστασης για εσάς;

Οι άνθρωποι και τα συναισθήματα τους. Σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει μίσος και όπου υπάρχει μίσος, υπάρχει αγάπη. Η παράσταση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διαχρονική φράση ”Στον πόλεμο και στον έρωτα, όλα επιτρέπονται”…

Αν θέλατε να κερδίσετε το ενδιαφέρον ενός θεατή για να επιλέξει τη δική σας παράσταση -ανάμεσα στην πληθώρα θεατρικών έργων που ανεβαίνουν στις σκηνές- τι θα του λέγατε;

Το θέατρο είναι για τους τολμηρούς… Από τα πέντε πρώτα λεπτά (που σύμφωνα με το κλισέ κάτι τέτοιο δεν ισχύει), ο θεατής θα ξέρει ότι η επιλογή του να βρεθεί εκεί, ήταν σωστή.

Είναι εύκολο για μια θεατρική ομάδα να βρει στέγη και να παρουσιάσει τη δουλειά της; Εσείς ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε;

Θα βρεις στέγη για τη δουλειά σου μόνο αν είσαι προνοητικός και οργανωτικός. Μόνο αν έχεις μελετήσει όλους τους παράγοντες από πριν και γνωρίζεις τι θέλεις θα καταφέρεις να κατοχυρώσεις τις μέρες και ώρες που επιθυμείς, στο θέατρο που επιθυμείς. Η δυσκολία που θα αντιμετωπίζαμε τον πρώτο μήνα, θα ήταν ο χώρος για τις πρόβες. Φυσικά είναι αδύνατον ένα θέατρο να φιλοξενήσει την προετοιμασία κάθε θιάσου. Τα χέρια μας έλυσε το st.ART, ο χώρος προβών που δημιούργησα πρόσφατα στα Εξάρχεια, κάτι για το οποίο είμαι πολύ περήφανη!

Τι είναι αυτό που σαν ηθοποιός πιστεύετε ότι λείπει από την θεατρική πραγματικότητα της χώρας;

Θεωρώ ότι λείπει η παιδεία και ο σεβασμός ως προς την ίδια την Τέχνη και τους εκπροσώπους της. Τα πραγματικά οφέλη που μπορεί να σου δώσει μια καλή θεατρική παράσταση, έχουν επισκιαστεί από άλλες μορφές διασκέδασης, οι οποίες προσφέρουν παροδική ευχαρίστηση. Τα τελευταία χρόνια, επικρατεί η άποψη από την κοινή γνώμη, ότι οι ηθοποιοί ασχολούνται με την Τέχνη τους από «χόμπι», αγνοώντας ότι εργάζονται σκληρά -πολλές φορές σε κακές συνθήκες- με σκοπό την ψυχαγωγία των θεατών, την Παιδεία, την προαγωγή του Πολιτισμού και τη διαιώνιση της ελληνικής κουλτούρας.

Πως θα χαρακτηρίζατε το κοινό του Βαφείου; Πιστεύετε ότι υπάρχουν διαφορές στο κοινό των μεγάλων και μικρότερων σκηνών;

Ο θεατρόφιλος θα είναι πάντα θεατρόφιλος. Το Βαφείο έχει καταφέρει να κρατήσει ένα υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο ανά τα χρόνια. Στην αγορά του θεάτρου, επικρατεί η άποψη

ότι οι μεγάλες σκηνές φιλοξενούν ποιοτικές παραστάσεις, ενώ οι μικρότερες «ανεβάζουν» περιορισμένου ή και αμφιβόλου ποιότητος θεάματα. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να δοθεί η σκυτάλη στους νέους καλλιτέχνες, όπου η έκφραση συναισθημάτων αντικατοπτρίζει τον «χτύπο» της κοινωνίας του τώρα. Το Βαφείο στηρίζει τέτοιες ενέργειες και το αποτέλεσμα έχει θετικό πρόσημο. Αυτό θεωρώ πως είναι το κοινό του. Ανατρεπτικό και τολμηρό.

Μελλοντικά σχέδια;

Είμαι ένας πολύ φιλόδοξος άνθρωπος. Στο μυαλό μου γυρίζουν παλιές και διαρκώς γεννιούνται νέες ιδέες. Αν με ρωτούσες πέρυσι τον Οκτώβρη, θα σου απαντούσα πως ένας από τους μεγάλους μου στόχους βρίσκεται σε στάδιο υλοποίησης. Όπως προανέφερα, στην αρχή της χρονιά, ξεκίνησε να λειτουργεί το st.ART. Πρόκειται για έναν πολυχώρο που φιλοξενεί τους καλλιτέχνες εκείνους που θέλουν να προετοιμάσουν τη δουλειά τους, παρέχοντας όλα τα απαραίτητα εργαλεία. Είναι μία πλήρης και δημιουργική απασχόληση, η αγάπη μου όμως για την υποκριτική με κρατάει ενεργή. Αυτή η αγάπη με έφερε κοντά στον Βαλεντίνο και στο «Ύποπτη για τον φόνο μου» και φυσικά… έπεται συνέχεια!

Συντελεστές:

Κείμενο – Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Βαλεντίνος Τσίλογλου

Επιμέλεια σκηνικού: Workshop Makis

Κοστούμια: Mάκης Καρράς (γυναικεία ένδυση) & Τranoulis (ανδρική ένδυση)

Σχεδιασμός Φωτισμών: Σάββας Σουρμελίδης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Μπουρνελέ

Επιμέλεια κίνησης: Θοδωρής Χαλάς (Marie Claire dance studio)

Φωτογραφία – Video Trailer: Δομνίκη Καστανάκη

Graphic Design & ArtWorks: Γιώργος Καστανάκης

Επιμέλεια μακιγιάζ: Βίνα Ευστρατιάδου

Εκτέλεση μακιγιάζ: Απόφοιτοι των ΙΕΚ AKMH

Επιμέλεια Hair Styling (φωτογράφισης): Άκης Βιτάλης

Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά):

Νίκος Αβαγιαννός, Καίτη Βαρβαρέσου, Ρόμυ Βασιλειάδη, Νικόλας Γεωργανής, Δήμητρα Μπουρνελέ, Δημήτρης Παπάς, Λούλα Τριανταφύλλου, Πάνος Τσαλιγόπουλος

Πληροφορίες Παραστάσεων:

Θέατρο Βαφείο-Λάκης Καραλής

Αγίου Όρους 16 & Λ. Κωνσταντινουπόλεως 115, Κεραμεικός (πλησίον Μετρό Κεραμεικός)

Πρεμιέρα: Πέμπτη 1η Νοεμβρίου 2018

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη & Πέμπτη, στις 21:15

Διάρκεια: 100’