Πολιτικό Κολοσσαίο μέχρι τις εκλογές με σφραγίδα Τσίπρα

Πολιτικό Κολοσσαίο, μια ρωμαϊκή αρένα, όπου το πολιτικό αίμα θα ρέει, ετοιμάζεται – και όχι μόνο κατά την αντιπολίτευση – να στήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καθ’ οδόν προς τις κάλπες, επενδύοντας σε εξελίξεις τόσο σε δικαστικό επίπεδο για διάφορες υποθέσεις όσο και σε κοινοβουλευτικό, με την αναμενόμενη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για την Υγεία.

Η απόφαση της κυβέρνησης και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα να προχωρήσει σε σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για την Υγεία και άρα να μπουν στο κάδρο πέντε πρώην υπουργοί, τέσσερις από τη ΝΔ, οι Aδωνις Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδη, Δημήτρης Αβραμόπουλος και Μάριος Σαλμάς, αλλά και ένας από το Κίνημα Αλλαγής, ο Ανδρέας Λοβέρδος, δημιουργεί νέα πολιτικά δεδομένα. Κυρίως όμως ενδέχεται να επιδράσει στους πολιτικούς συσχετισμούς και να επιβαρύνει υπέρμετρα το πολιτικό κλίμα στη χώρα, ειδικά σε μια χρονική περίοδο που ξεκινά η συζήτηση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, μια διαδικασία που απαιτεί συναινέσεις.

Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν αποφασίσει να επενδύσουν σε υποθέσεις, ή σκάνδαλα κατά τα κυβερνητικά στελέχη, όπως το ΚΕEΛΠΝΟ, η Novartis, το φάρμακο, το Ερρίκος Ντυνάν, οι υπερτιμολογημένες αρθροσκοπήσεις. Εξάλλου, στο πόρισμα για το Ερρίκος Ντυνάν που θα δοθεί στη δημοσιότητα μεθαύριο, θα αντανακλώνται ευθύνες πολιτικών προσώπων, ενώ θα ακολουθήσουν εντός της εβδομάδας το πόρισμα για τις αρθροσκοπήσεις, τη μεθεπόμενη για τη Novartis, όπου βρίσκεται και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και τέλος το φάρμακο. Ανοικτές προς πολιτική αξιοποίηση, εξάλλου, είναι κι άλλες υποθέσεις, όπως τα δάνεια των κομμάτων.

Επί της ουσίας, το γεγονός ότι θα προχωρήσουν οι συγκεκριμένες υποθέσεις και οι φάκελοι με τα πορίσματα θα αποσταλούν στη Δικαιοσύνη, αναμένεται να οδηγήσει το πολιτικό σύστημα σε συνθήκες ακραίας πόλωσης. Εξάλλου ο κεντρικός στόχος του πρωθυπουργικού επιτελείου είναι να επενδύσει στο δόγμα «όλα στο φως» και στο δίλημμα «εμείς οι καθαροί και οι έντιμοι έναντι των διεφθαρμένων και των διαπλεκόμενων του παλαιού πολιτικού συστήματος».

Το αντεπιχείρημα του Μεγάρου Μαξίμου είναι πως η επιλογή της κυβέρνησης δεν είναι η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής και απλά πρέπει να αντιμετωπιστεί η διαφθορά και η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος που είναι πλήγμα στην ίδια τη δημοκρατική λειτουργία της χώρας. «Δεν κυνηγάμε κανέναν. Μέσα από τις συντεταγμένες διαδικασίες όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, τον Κανονισμό της Βουλής και από τη Δικαιοσύνη, πρέπει να ερευνηθούν αυτές οι υποθέσεις και βεβαίως να προκύψει η αλήθεια και όπου υπάρχουν ευθύνες να αποδοθούν. Αυτό πράττει η κυβέρνηση» είναι των μήνυμα των κυβερνητικών παραγόντων.

Παράλληλα, όπως λένε οι ίδιοι, η εξεταστική επιτροπή δεν μπορεί να αποδώσει αδικήματα στον χ ή ψ υπουργό, αλλά μόνο να περιγράψει τις ευθύνες του, τις οποίες θα αξιοποιήσουν η προανακριτική επιτροπή της Βουλής που θα αποδώσει ευθύνες και βεβαίως στη συνέχεια η Δικαιοσύνη.

Αυτή τη στιγμή στο κάδρο είναι κεντρικά πρόσωπα της ΝΔ, όπως: α) ο Αδωνις Γεωργιάδης (υπουργός Υγείας επί κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά), για την υπόθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ και τις φερόμενες ως παράνομες 23 προσλήψεις, β) ο Μάριος Σαλμάς (αναπληρωτής υπουργός Υγείας επί κυβέρνησης Σαμαρά), για την υπόθεση των υπερτιμολογημένων αρθροσκοπήσεων, γ) ο Μάκης Βορίδης (υπουργός Υγείας επί πρωθυπουργίας Σαμαρά), για την ιδιωτικοποίηση του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν και δ) ο κοινοτικός επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος (υπουργός Υγείας επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή), για σειρά υποθέσεων, μεταξύ των οποίων την προμήθεια αντιιικών φαρμάκων και εμβολίων για τη γρίπη (κόστους 200 εκατ. ευρώ), τις θερμικές κάμερες που αγοράστηκαν για να εντοπίζουν κρούσματα πυρετού και τοποθετήθηκαν την περίοδο εκείνη στα αεροδρόμια, τα δάνεια που έλαβε το ΚΕΕΛΠΝΟ για την αγορά των εμβολίων, τις διαφημιστικές καμπάνιες και χορηγίες, καθώς και το κτίριο του ΚΕΕΛΠΝΟ. Επίσης, ο Ανδρέας Λοβέρδος (υπουργός Υγείας επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου), για την υπόθεση του Ντυνάν.

Η αντιπολίτευση αντιδρά με οξύ τρόπο και μιλά για εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία αρχίζουν και ξετυλίγονται διάφορες «σκοτεινές», κατ’ αυτήν, υποθέσεις, τις οποίες και χαρακτηρίζει σκάνδαλα, όπως π.χ. – σύμφωνα με τα λεγόμενα βουλευτών της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ – της απόπειρας πώλησης του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος σε χαμηλή τιμή ή την υπόθεση του Θριασίου για τις εκ των υστέρων αλλαγές στους όρους διαγωνισμού σχετικά με τη δημιουργία εμπορευματικού σταθμού.

Μάλιστα, λένε ότι η στάση της κυβέρνησης είναι ένοχη διότι δεν έχει απαντήσει επί της ουσίας ποτέ για τους λόγους εξαίρεσης από τις έρευνες του πρώην υπουργού Υγείας Παναγιώτη Κορουμπλή, γιατί δεν ερευνάται η στάση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη στο ΚΕΛΠΝΟ, αλλά και για το θέμα της απόπειρας πώλησης βλημάτων στη Σαουδική Αραβία με πρωταγωνιστή τον υπουργό Αμυνας Πάνο Καμμένο, την ιστορία με τα κονδύλια του Μεταναστευτικού, κ.ά.

Το κρίσιμο στοιχείο για το πολιτικό σύστημα είναι ότι παράλληλα με την αξιοποίηση από την κυβέρνηση των προαναφερθεισών υποθέσεων, θα διεξάγονται στην Ολομέλεια της Βουλής και κρίσιμες ψηφοφορίες, όπως π.χ. δύο για την αναθεώρηση του Συντάγματος, δύο για τη συμφωνία των Πρεσπών (μία για την κύρωση της συμφωνίας και μία για την έγκριση της πράξεως προσχωρήσεως της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ), μία για τη σύσταση προανακριτικής για την Υγεία και βεβαίως η αναμενόμενη συζήτηση και ψηφοφορία και μάλιστα σε υψηλούς τόνους, της πρότασης μομφής που έχει προαναγγείλει η ΝΔ.

Το ενδιαφέρον είναι ότι υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ιστορικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με μακρά διαδρομή στην Αριστερά που εκφράζει τον προβληματισμό της για ενδεχόμενη ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου, χωρίς αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση πως πρέπει να υπάρξει πολιτική και ηθική επιείκεια, σε οποιονδήποτε αποδειχθεί ότι καταχράστηκε δημόσια εξουσία ή δημόσιο χρήμα.

Στο πρωθυπουργικό επιτελείο αρνούνται τις επικρίσεις τμήματος της αντιπολίτευσης και μερίδας των ΜΜΕ ότι αυτές οι υποθέσεις αξιοποιούνται στο πλαίσιο κλίματος σκανδαλολογίας με στόχο τους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης.

Και γι’ αυτό μεταδίδεται από το Μέγαρο Μαξίμου πως πάγια άποψη της κυβέρνησης είναι ότι πρέπει να προχωρήσει η έρευνα έως το τέλος, με οδηγό την αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας όλων, και εφόσον προκύψουν στοιχεία να οδηγηθούν οι εμπλεκόμενοι στη Δικαιοσύνη και παράλληλα επισημαίνεται ότι δεν επιδιώκεται ρεβάνς από τους πολιτικούς αντιπάλους.

Αν και ο κίνδυνος να διαταραχθεί η πολιτική σταθερότητα στη χώρα λόγω πιθανής κατάστασης που θα παραπέμπει σε ρωμαϊκή αρένα και αποτιμήθηκε και αξιολογήθηκε, εντούτοις ο Πρωθυπουργός θέλει να εμφανιστεί με ψηλά τη ρομφαία της κάθαρσης. Ως εκ τούτου η κατάθεση για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής στην υγεία ήταν αναμενόμενη. Μόνο που αυτή η σφοδρή σύγκρουση που προμηνύεται θα αναδείξει τη θεωρία ότι το πολιτικό σύστημα κυριολεκτικά ακροβατεί, εν μέσω της έναρξης της συνταγματικής αναθεώρησης, μιας εκ φύσεως συναινετικής διαδικασίας. Υπό τη σκιά του αιτήματος για πλήρη διαλεύκανση διαφόρων υποθέσεων που χαρακτηρίζονται σκάνδαλα και της απαίτησης για τήρηση των θεσμικών διαδικασιών, υπάρχει ο κίνδυνος να παγιωθεί εμφυλιοπολεμικό κλίμα που δύναται να ενισχύσει τις αντιπολιτικές δυνάμεις με ό,τι αυτό σημαίνει για την αξιοπιστία του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού της χώρας. Ως εκ τούτου, η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης που ξεκίνησε και επίσημα χθες με τη δημοσιοποίηση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ προς τη Βουλή και την κατάθεση των 50 υπογραφών, κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα.

Οι προτάσεις

Με το κείμενο της επιστολής του Πρωθυπουργού, που δημοσιοποιήθηκε χθες το μεσημέρι, προτείνεται μεταξύ άλλων η αναθεώρηση του άρθρου 3, προς την κατεύθυνση κατοχύρωσης της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους, η κατοχύρωση του πολιτικού όρκου, η κατοχύρωση αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης, αναγνώρισης δικαιώματος στην υγεία και κατοχύρωσης βασικών κοινωνικών αγαθών, η ενίσχυση του δικαιώματος στην εργασία και την κοινωνική ασφάλιση και κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, η υποχρέωση κύρωσης με δημοψήφισμα διεθνών συνθηκών που προβλέπουν μεταβίβαση κυριαρχικών αρμοδιοτήτων του κράτους.

Επίσης, η αποσύνδεση της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής (τρεις ψηφοφορίες στη Βουλή, μία ανά έναν μήνα επί ένα εξάμηνο και εάν δεν εκλεγεί Πρόεδρος θα γίνει απευθείας εκλογή από τον λαό μεταξύ των δύο πρώτων), η καθιέρωση της υποχρεωτικής βουλευτικής ιδιότητας για τον πρωθυπουργό, η καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος και της δυνατότητας ορισμού έως πέντε βουλευτών απόδημου Ελληνισμού, της καθιέρωσης προσωρινού κωλύματος εκλογιμότητας έπειτα από τρεις βουλευτικές περιόδους, ο περιορισμός των προνομιακών ρυθμίσεων περί ποινικής ευθύνης υπουργών, η καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος στις εκλογές για τους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκηση και θέσπισης τοπικών λαϊκών συνελεύσεων, δημοψηφισμάτων και λαϊκών πρωτοβουλιών.