To δρόμο της δημιουργίας ενός «βρόμικου 2018» επιλέγει να πάρει η κυβέρνηση, δυναμιτίζοντας το πολιτικό κλίμα. Η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να ασπαστεί το δόγμα Πολάκη και να πάει σε εκλογές υπό ακραίες καταστάσεις και χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό, αποτελεί το φιτίλι που θα τινάξει στον αέρα την ομαλή πορεία της χώρας.
Η στοχοποίηση του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη είναι μόνον η αρχή. Είναι μέρος ενός σχεδίου που στόχο έχει να βγάζει κάθε μέρα και μια δικαστική υπόθεση, κλειστή ή ανοικτή, «φρέσκια» ή παλαιά και να δημιουργεί ένα κλίμα σκανδαλολογίας.
Με πρώτο στόχο την πλήρη αποδόμηση του κεντροαριστερού χώρου ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να έρθει και να «τρυγήσει» τις ψήφους των απογοητευμένων ψηφοφόρων. Πρώτα ο Σημίτης, μετά τα δάνεια των κομμάτων, ξαναθυμίζουν και τον Ακη με τον Γιάννο ώστε να φτιαχτεί το σκηνικό που θέλουν στο Μαξίμου. Και βεβαίως, θα βγαίνουν νέες δικογραφίες, ακόμη και χωρίς στοιχεία για τα θέματα της Υγείας, τα δάνεια των κομμάτων κ.λπ.
Η χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής για τη συνταγματική αναθεώρηση απέδειξε ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμιά συνεννόηση. Και κυρίως ακυρώνεται κάθε σενάριο για τη δημιουργία μιας… κεντροαριστεράς κυβέρνησης με τον Τσίπρα να γκρεμίζει τις γέφυρες με τον κοντινό σ’ αυτόν χώρο κι επιλέγοντας τη συστράτευση με την ακροδεξιά.
Αποδείχθηκε επίσης περίτρανα ο διπρόσωπος χαρακτήρας του πρωθυπουργού. Στο συνέδριο του SPD εμφανίζεται συναινετικός κι έτοιμος να συμβάλει σε μια δυνατή σοσιαλδημοκρατία. Αλλά με το που έρχεται στην Αθήνα «αφηνιάζει» τινάζοντας κάθε ελπίδα ομαλής μετάβασης στις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές.
Το «βρόμικο 2018» θα υπηρετηθεί με κάθε τρόπο και από το Μέγαρο Μαξίμου και από τα μέσα που στηρίζουν την κυβέρνηση.
Όχι γιατί δεν πρέπει να υπάρξει κάθαρση εκεί που υπάρχει βρομιά αλλά γιατί ο πρωθυπουργός επιλέγει να εργαλειοποιεί τη Δικαιοσύνη και να την στρέφει επί δικαίων και αδίκων.
Εχουμε να κάνουμε μια ακόμη επιλογή πόλωσης και χάραξης διαχωριστικών γραμμών, τμήμα της προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ να πάει σε εκλογές όπου θα διεκδικήσει να εκπροσωπεί όχι μόνο την αριστερά αλλά και την «κάθαρση» και το «ηθικό πλεονέκτημα».
Τον ίδιο τόνο άλλωστε είδαμε στον τρόπο με τον οποίο τόσο η ίδια η κυβέρνηση και τα στελέχη της όσο και τα προσκείμενα σε αυτή ΜΜΕ αντιμετώπισαν π.χ. τη δικαστική δίωξη και προφυλάκιση του τέως ΥΠΕΘΑ Γιάννου Παπαντωνίου.
Αυτό άλλωστε αποτύπωσε και η δήλωση Πολάκη για την ανάγκη «να μπουν μερικοί στη φυλακή» ως στοιχείο μιας δυνητικά νικηφόρας προεκλογικής εκστρατείας.
