Ο αμερικανός δημοσιογράφος Τζιμ Ακόστα και ο εργοδοτικός του τηλεοπτικός, παγκοσμίου κύρους δίαυλος CNN, έδωσαν πριν από τρεις ημέρες, ένα ιστορικό μήνυμα, υπέρ της ελευθερίας στην έκφραση και ενημέρωση, με αποδέκτες σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Για πρώτη ίσως φορά, στα διεθνή δημοσιογραφικά χρονικά, ένα τηλεοπτικό κανάλι και ένας δημοσιογράφος του, κυριολεκτικά κολλάνε στον τοίχο έναν από τους πιο απρόβλεπτους, αυταρχικούς και φραστικά αχαλίνωτους ηγέτες μεγάλων δυνάμεων.
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και το επικοινωνιακό-προστατευτικό του επιτελείο ενάγονται, ενώπιον της αμερικανικής Δικαιοσύνης από τον Τζιμ Ακόστα και το CNN, μετά την άρση της διαπίστευσης του Ακόστα στις συνεντεύξεις τύπου του Λευκού Οίκου, με το αιτιολογικό, ότι ο δημοσιογράφος έθετε ερωτήσεις με αρεστές, προς τον αμερικανό Πρόεδρο, για τα αρνητικά σημεία της ακολουθούμενης πολιτικής του!
Με άλλα λόγια, ο Ντόναλντ Τραμπ, σε αντίθεση με τους περισσότερους από τους Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους προκατόχους του, προσπαθεί να καθιερώσει και να … διδάξει μια επικοινωνιακή πολιτική, για την παντοδυναμία της φωνής του ΕΝΟΣ και μάλιστα με σαρκαστικές χυδαιότητες, που μας παραπέμπουν στα πιο μισητά «αφεντικά» στους εργασιακούς χώρους…
Άρση διαπιστεύσεων των δημοσιογράφων με… άνωθεν διαταγές, αλλά και με γυναικεία (φεύ) σπρωξίματα, από την επικοινωνιακή «φρουρά», για πρώτη ίσως φορά καθιερώνεται από τον Λευκό Οίκο.
Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι και άλλα κράτη υστερούν σ’ αυτή τη βαρβαρότητα, εναντίον του Τύπου και γενικότερα των ΜΜΕ. Η γειτονική Ερντογανική Τουρκία, έχει να μας δείξει αμέτρητα ανάλογα παραδείγματα, με κλείσιμο εφημερίδων, φυλάκιση δημοσιογράφων και με καθημερινά κηρύγματα μίσους και μισαλλοδοξίας, κατά παντός μη αρεστού στον νεο-σουλτάνο της γείτονος.
Όσο για τα καθ’ ημάς, τι να πρωτοσημάνουμε και τι να πρωτοθυμηθούμε… Το «θα τον έθετα (τον δημοσιογράφο) τρία μέτρα κάτω από τη γη»; Τα empargo του ΣΥΡΙΖΑ στη συμμετοχή κομματικών, βουλευτικών και κυβερνητικών του εκπροσώπων, σε συζητήσεις σε συγκεκριμένο ελληνικό κανάλι, όταν με κουτοπονηριά ο ίδιος ο κυβερνο-ΣΥΡΙΖΑ αφήνει ελεύθερους τους ατύπως διαπιστευμένους σε αυτόν ομοϊδεάτες δημοσιογράφους, να αλωνίζουν κυριολεκτικά σε όλους τους επικοινωνιακούς χώρους, ακόμη και στον αποκλεισμένο δια του δικτατορικού embargo ΣΚΑΪ; Ή να ξαναθυμίσουμε τη μαύρη σελίδα της διαγραφής από το επαγγελματικό μητρώο, διακεκριμένων δημοσιογράφων που άσκησαν κριτική για το επαίσχυντο δημοψήφισμα του 2015;
Συμπέρασμα: Αυτά τα κρούσματα φίμωσης στην ελευθερία της έκφρασης και ενημέρωσης, άρχισαν να ευδοκιμούν και να εξαπλώνονται, επιδημικά και σταθερά, από τα πιο ανελεύθερα καθεστώτα, ακόμη και στις πιο δημοκρατικά συντεταγμένες χώρες.
Αυτά τα φαινόμενα εκφασισμού και επικοινωνιακής απάτης εκλείπουν μόνο με ενωμένη την αντίδραση εργοδοτών και εργαζομένων, προϊσταμένων και υφισταμένων τόσο στα ιδιωτικά, όσο και στα κρατικά ΜΜΕ.
Το εθιμικό πρωτόκολλο μεταξύ εργοδοσίας και εργασίας, για την αδέσμευτη έκφραση και ενημέρωση, εάν δεν γίνεται σεβαστό και από την κρατική εξουσία, τότε τον τελευταίο τελεσίδικο λόγο έχει η Δικαιοσύνη. Αυτό ακριβώς το μήνυμα μας στέλνει το CNN και ο Τζιμ Ακόστα…
