Ο αγωγός TurkStream χαρακτηρίστηκε στη χθεσινή τελετή από τον Πούτιν ως ένα έργο που έγινε χάρη στην αποφασιστικότητα του Ταγίπ Ερντογάν, υπονοώντας ίσως τις πιέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών προς άλλη κατεύθυνση. Ο πρόεδρος της Τουρκίας απάντησε ότι όταν πρόκειται για τις εναλλακτικές πηγές φυσικού αερίου που είναι ζωτικής σημασίας για την χώρα, δεν κινείται βάσει υποδείξεων αλλά με γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας, προσθέτοντας ότι ο αγωγός αυτός καθιστά την Τουρκία κέντρο μεταφοράς του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.
Ο αγωγός ουσιαστικά χωρίζεται από τον SouthStream, ο οποίος θα μεταφέρει το ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη και μέσω Βουλγαρίας. Έτσι το αν θα επαληθευτούν τα σενάρια αναλυτών στην Τουρκία, ότι ο TurkStream εμπίπτει στα ενδιαφέροντα του έλληνα πρωθυπουργού γιατί μπορεί να περάσει χερσαία το 50% του αερίου προς την ΕΕ, είναι κάτι που θα φανεί με τον χρόνο.
Πάντως στο δεύτερο σκέλος της επίσκεψης Πούτιν στην Κωνσταντινούπολη και την κεκλεισμένων των θυρών 90λεπτη περίπου συνάντηση που είχε με το τον κ. Ερντογάν συζητήθηκαν και άλλα ευαίσθητα θέματα, όπως το Συριακό. Μάλιστα δεν ακολούθησαν δηλώσεις, ενώ στα εγκαίνια που προηγήθηκαν, οι δυο άντρες περιορίστηκαν να αναφερθούν στην εξέλιξη των ενεργειακών και οικονομικών σχέσεων των δυο χωρών.
Κοινός στόχος: η διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας
Ουσιαστικά στο θέμα της Συρίας το μόνο σίγουρο σημείο σύγκλισης της πολιτικής των δύο χωρών είναι η διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, για διαφορετικούς όμως λόγους. Συζητήθηκε η εξέλιξη της συμφωνίας που είχε γίνει για το Ιντλίμπ, το μέλλον της παραμεθορίου και των εδαφών ανατολικά του Εφράτη, σε μια φάση μάλιστα που η Άγκυρα έχει στείλει περεταίρω στρατεύματα στα σύνορα και σίγουρα στο τραπέζι ήταν και το θέμα της αγοράς των Σ400, για τα οποία δεν ακούστηκε τίποτε, τουλάχιστον δημόσια.
Η αγορά των Σ400, όπως είναι άλλωστε γνωστό, αποτελεί ένα ακόμα σημείο τριβής μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον, που παρά τις προσπάθειες, δεν βρήκαν ακόμη τα πατήματά τους ούτε για τις από κοινού περιπολίες που αποφάσισαν στο Μούνμπιτ -όπου βρίσκεται το τελευταίο σημείο δυτικά του Εφράτη, στο οποίο δεν έχουν υποχωρήσει οι Κούρδοι.
Και σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί η ένταση που επικρατεί με τις γεωτρήσεις, που ξεκίνησε η Exxon Mobil στο οικόπεδο 10 στα ανοιχτά της Κύπρου παρά την έντονη δυσφορία της Τουρκίας.
Ίσως όλα αυτά να εξηγούν γιατί τα υπόλοιπα θέματα της ατζέντας συζητήθηκαν κεκλεισμένων των θυρών αφού, όπως είναι γνωστό, η κινητικότητα μεταξύ της Τουρκίας, η οποία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, με το Ιράν και τη Ρωσία αναφορικά με το Συριακό ενοχλεί τις ΗΠΑ.
Ανδρέας Ρομπόπουλος, Κων/πολη