Τις ημέρες των Χριστουγέννων, όταν οι οικογένειες θα περνούν μαζί τις γιορτές, εκείνος θα ανέβει για πρώτη φορά στην κορυφή του Κιλιμάντζαρο, στα 5.895 μέτρα, για καλό σκοπό, μεταδίδοντας ένα μήνυμα αλληλεγγύης.
Από μικρός ήθελε να γίνει μέρος της ομάδας των Γιατρών χωρίς Σύνορα. Ο Στέφανος Τσάλλας σπούδασε ιατρική στην Αθήνα κι έκανε μεταπτυχιακό στην πλαστική χειρουργική στο Λονδίνο, όπου και εργάστηκε σε διάφορες κλινικές.
Το 2017 βρίσκει τον 31χρονο σήμερα γιατρό στα μέσα μιας επαγγελματικής μετάβασης – από ένα νοσοκομείο της Αγγλίας σε ένα άλλο. Έτσι, τον Μάρτιο εκείνης της χρονιάς κάνει ένα από τα παιδικά του όνειρα πραγματικότητα: Γίνεται μέλος της αποστολής των Γιατρών χωρίς Σύνορα στη Λέσβο.
«Έμεινα στο νησί τέσσερις μήνες, όπου έζησα από κοντά όλες τις δύσκολες συνθήκες, στις οποίες αναγκάζονται να ζουν οι πρόσφυγες – μετανάστες. Μπορεί εκείνη την περίοδο να μην υπήρχαν οι μεγάλες ροές που είχαμε το 2015, ωστόσο έβλεπες τον κόσμο να είναι απελπισμένος, αγχωμένος, φοβόταν ότι οι διαδικασίες του ασύλου θα είναι χρονοβόρες, ότι δε πάρουν άσυλο και θα αναγκαστούν να επιστρέψουν σε χώρες, όπου δεν είναι ασφαλείς. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι είχες απέναντί σου έναν ψυχολογικά διαλυμένο πληθυσμό, ο οποίος συνεχώς αναρωτιόταν πόσο καιρό θα μείνει στον καταυλισμό και ποιο είναι το μέλλον του», θυμάται ο Στέφανος Τσάλλας, μιλώντας στα «ΝΕΑ».
Στην κλινική της οργάνωσης στη Μυτιλήνη, ο ίδιος και η υπόλοιπη ιατρική αποστολή έβλεπε πρόσφυγες – μετανάστες τόσο από τη Μόρια όσο και από το Καρά Τεπέ. Και μπορεί η εξάσκηση της πλαστικής χειρουργικής να μη χρειάστηκε εκείνο το τετράμηνο, ωστόσο τα δυόμισι χρόνια στη γενική χειρουργική που έκανε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών φάνηκαν εξαιρετικά χρήσιμα. Άλλωστε, όπως συνηθίζει να λέει, «στη χειρουργική, ενώ αλλάζεις σημαντικά τις ζωές ανθρώπων, επηρεάζεις έναν πολύ μικρό πληθυσμό. Αυτό που πάντα μου άρεσε στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα είναι ότι με τις δράσεις τους επηρεάζουν πολύ μεγαλύτερες ομάδες».
Η επιστροφή του στο Λονδίνο τον Ιούλιο του 2017 συνέπεσε με τη μοιραία σύγκριση των παροχών υγείας στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε αυτές που προσφέρονται στους πρόσφυγες. «Τα ποσά που ξοδεύονται για τη φροντίδα ενός και μόνο ανθρώπου στο Σύστημα Υγείας της Αγγλίας θα μπορούσε να αντιστοιχεί με την κάλυψη του εμβολιασμού για 100 παιδιά στη Λέσβο», συμπληρώνει ο γιατρός.
Και κάπως έτσι, «γεννήθηκε» η ανάγκη για ευαισθητοποίηση του κόσμου, ο οποίος παρακολουθεί μουδιασμένος ό, τι συμβαίνει σήμερα στη Μεσόγειο με την προσφυγική κρίση. Και πως θα γίνει αυτό; Ο Στέφανος Τσάλλας αποφάσισε να ανέβει στο ψηλότερο βουνό της Αφρικής, στην Τανζανία. Η ανάβαση θα ξεκινήσει στις 26 Δεκεμβρίου και η Πρωτοχρονιά του 2019 – μετά από μια 12ωρη επίπονη τελική προσπάθεια – θα τον βρει στα 5.985 μέτρα. Με την ενέργειά αυτή θα συγκεντρώσει χρήματα για τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα, καθώς κάθε μέτρο που θα σκαρφαλώνει θα μεταφράζεται σε οικονομική ενίσχυση 2 ευρώ.
«Με αυτή την πρωτοβουλία και τη χρονική περίοδο που θα πραγματοποιηθεί ήθελα να δείξω πως τις ημέρες των γιορτών που οι περισσότεροι είμαστε με τις οικογένειές μας, στα σπίτια μας, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα τις περάσουν μακρυά από τους δικούς τους, το σπίτι τους, την πατρίδα τους. Τις ημέρες αυτές, εκατοντάδες άνθρωποι θα τις περάσουν στη Μόρια», υπογραμμίζει ο Στέφανος, ο οποίος κάνει το αγροτικό του στο χωριό Κισσός του Πηλίου.
Ο 31χρονος πλαστικός χειρουργός θα είναι ένα από τα περίπου 12 μέλη της αγγλικής ομάδας Action Challenge, που διοργανώνει την ανάβαση. Μάλιστα, για την οικονομική ενίσχυση της οργάνωσης έχει ήδη «ανέβει» στον επίσημο διαδικτυακό τόπο της η online πλατφόρμα (https://crowdfunding.msf.gr/project/allileggyi-mehri-tin-koryfi-toy-kilimantzaro), όπου ο κόσμος μπορεί να κάνει τις δωρεές του για να ενισχύσει την πρωτοβουλία αυτή. «Για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, το ταξίδι και όλα τα έξοδα, που σχετίζονται με την ανάβαση τα έχω εδώ και πολύ καιρό καλύψει μόνος μου. Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν μέσω της ειδικής πλατφόρμας θα πάνε κατευθείαν στο λογαριασμό της οργάνωσης», προσθέτει. Ήδη, πάντως, έχει ξεκινήσει την προετοιμασία, που περιλαμβάνει – ελλείψει γυμναστηρίου στον Κισσό, όπως λέει χαριτολογώντας – περπάτημα και τρέξιμο στο βουνό του Πηλίου, κανό αλλά και κολύμβηση μεγάλων αποστάσεων.
Στα τέλη Γενάρη, όταν και θα τελειώσει το αγροτικό του, ευελπιστεί πως θα καταφέρει να πάρει την ειδικότητά του από το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθήνας. «Θέλω να μείνω να δουλέψω στην Ελλάδα και ελπίζω να μην αναγκαστώ – όπως χιλιάδες συνάδερφοί μου – να φύγω στο εξωτερικό».
