Παρά το περιλάλητο ηθικό πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ και τις βροντερές φωνές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, τα δυο αυτά κόμματα, ενωμένα εις σάρκα μίαν σε βαθμό συγκινητικό, έχουν κι αυτά, όπως κάθε κυβέρνηση, αντιμετωπίσει ερωτήματα για σκάνδαλα, περίεργους χειρισμούς, φιλίες με συγκεκριμένους επιχειρηματίες και προτίμηση σε συγκεκριμένα συμφέροντα. Από πιο προσωπικές υποθέσεις, διορισμών, συμμετοχής σε εταιρείες, ακριβών ταξιδιών και εκλεκτών συναντήσεων έως τους διαγωνισμούς δημόσιων έργων και συμβάσεις του Δημοσίου.

Παράλληλα, από την αρχή της θητείας της χρησιμοποιεί αδιαλείπτως και με όλα τα διαθέσιμα μέσα το αγαπημένο τοξικό όπλο του ελληνικού πολιτικού συστήματος, αυτό που έχει εγγυημένη αποτελεσματικότητα στην επιμόλυνση του δημόσιου διαλόγου: τη σκανδαλολογία.

Ολα αυτά είναι δυσάρεστα αλλά αρκετά αναμενόμενα. Αυτό που κάποτε ίσως εξηγηθεί καταληκτικά, αλλά προς το παρόν αιωρείται ανάμεσα σε διάφορες θεωρίες, είναι η μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης αυτής στο να μην απαντά, να ειρωνεύεται, να επιτίθεται ή και να αγνοεί όσους ζητούν εξηγήσεις.

Γνωρίζοντας, ωστόσο, ότι τα ερωτήματα μόνο συσσωρεύονται, ποτέ δεν διαγράφονται.

Αεροδρόμιο σε τιμή ευκαιρίας

Η εικοσαετής παράταση της σύμβασης παραχώρησης του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος στη Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ΑΕ σε τιμή ευκαιρίας. Η διαπραγμάτευση μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ ως εκπροσώπου του Δημοσίου και των μετόχων του Ελευθέριος Βενιζέλος ξεκίνησε το 2016 και κατέληξε σε υπογραφή σύμβασης, στις 30 Σεπτεμβρίου 2017, για εκμετάλλευση του αεροδρομίου ώς το 2046 έναντι καθαρού τιμήματος περίπου 484 εκατομμυρίων (600 με τον ΦΠΑ), δηλαδή κάτι παραπάνω από 24 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.

Παρενέβη όμως η DG Comp, η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία ζήτησε να ελέγξει τη συμφωνία παρότι αυτή η αποκρατικοποίηση θεωρείτο τυπική μνημονιακή υποχρέωση. Οι ενστάσεις της Κομισιόν για τη συμφωνία γίνονται γνωστές τον Φεβρουάριο του 2018. Τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για ελέγχους και επανελέγχους της DG Comp στο μοντέλο υπολογισμού του τιμήματος που το θεωρεί… ανεξήγητα χαμηλό, μιας και είναι γνωστές οι ενστάσεις της σε υποθέσεις κρατικών ενισχύσεων σε αποκρατικοποιήσεις.

Λίγους μήνες μετά, τον Ιούνιο, γίνεται γνωστό ότι το τίμημα υπολογίστηκε από την DG Comp στα 1,1 δισ. ευρώ καθαρά, δηλαδή κατά 127% αυξημένο, 650 εκατομμύρια περισσότερα από τη συμφωνία στην οποία είχαν συναινέσει το Δημόσιο και οι μέτοχοι του αερολιμένα.

Ο μεσάζων της Αραβίας και τα βλήματα

Μια διακρατική σύμβαση χωρίς εθνόσημα, ο μεσάζων και τα βλήματα. Τον Νοέμβριο του 2017, σε δημοσίευμα του «Πρώτου Θέματος» αποκαλύπτεται ότι ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Πάνος Καμμένος, είχε έντονο επεισόδιο με ταξίαρχο από τη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών. Αιτία ήταν μια σύμβαση πώλησης 300.000 βλημάτων στη Σαουδική Αραβία με μεσάζοντα τον Βασίλη Παπαδόπουλο, άνθρωπο με περιπετειώδη, σύμφωνα με δημοσιεύματα, καριέρα στον χώρο των εξοπλιστικών.

Ο μεσάζων αυτός δεν κατέθεσε ποτέ ανέκκλητη πίστωση, το υπουργείο τη ζητούσε επανειλημμένως, το πιστοποιητικό τελικού χρήστη (που εκδίδει το κράτος αγοραστής) παραδόθηκε από τον Παπαδόπουλο με ελλιπή στοιχεία και τον εμφανίζει ως εκπρόσωπο του αγοραστή αλλά και ως υπεύθυνο εξαγωγής των βλημάτων (αντί π.χ. του εθνικού μεταφορέα). Επιπλέον, σύμφωνα με έγγραφο που κατατέθηκε στη Βουλή, η Σαουδική Αραβία τελικά επιθυμούσε να αγοράσει 100.000. Η απάντηση της κυβέρνησης σε όσα καταιγιστικά έβλεπαν το φως της δημοσιότητας ήταν ότι η πώληση ήταν διαφανής, παραβλέποντας να εξηγήσει γιατί τελικά, αφού όλα ήταν μια χαρά, δεν ολοκληρώθηκε.

Το χρέος του Λαυρεντιάδη στη ΔΕΠΑ

Το χρέος της Ελληνικά Λιπάσματα και Χημικά ELFE ΕΠΕ, συμφερόντων Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, στη ΔΕΠΑ, προσεγγίζει πλέον τα 120 εκατομμύρια ευρώ, τα 50 από τα οποία συσσωρεύτηκαν επί της διοικήσεως εκλεκτού του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην συνεργάτη Λαυρεντιάδη.

Η υπόθεση ξεδιπλώνεται σε μηνυτήρια αναφορά που κατατέθηκε από τη ΔΕΠΑ στην εισαγγελία εγκλημάτων διαφθοράς στις 12/12/2017. Σ’ αυτή περιγράφεται «ένα σχέδιο εξαπάτησης και καταδολίευσης της ELFE» που βασίστηκε στη δημιουργία εταιρειών, που εμφανίζονταν ως άσχετες μεταξύ τους και με την ELFE, αλλά μοιράζονταν κοινές έδρες, στελέχη, ενώ τα μέλη των ΔΣ τους εμφανίζονταν να συγκατοικούν. Οι εταιρείες αυτές αγόραζαν, με την ΕLFΕ, φυσικό αέριο με μεταχρονολογημένες επιταγές και σταδιακά τους μετέφερε τις δραστηριότητές της.

Τα όσα περιγράφονται οδήγησαν στη δίωξη για απιστία, σε βαθμό κακουργήματος, κατά του Θεόδωρου Κιτσάκου, που διορίστηκε, από τον ΣΥΡΙΖΑ, διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ το 2015, έχοντας προϋπηρεσία, στην ίδια θέση, στην ΕLFE. Σύμφωνα, πάντοτε, με τις πληροφορίες που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας και τη μηνυτήρια αναφορά, ο κ. Κιτσάκος έκανε… ό,τι μπορούσε για να μη «διαταραχθούν» οι σχέσεις ΔΕΠΑ και ΕLFE, παρά τις αντίθετες συστάσεις των νομικών της εταιρείας, φτάνοντας μάλιστα να διαπραγματεύεται πρόταση για ανταλλαγή του χρέους με ακίνητα δεσμευμένα από την Αρχή κατά του ξεπλύματος χρήματος (υπό τον Παναγιώτη Νικολούδη). Λίγες μέρες μετά την άσκηση δίωξης, ο Κιτσάκος, σε συνέντευξη Τύπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, ενέπλεξε τέσσερις υπουργούς, το ΤΑΙΠΕΔ και τη ΔΕΠΑ επιμένοντας ότι συνεργάστηκαν σε κάθε του κίνηση.

Ο Σόρος, το Μακεδονικό και η Γιαδικιάρογλου

Μερικά 24ωρα μετά την παραίτησή του από την κυβέρνηση, ο τέως υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς κατήγγειλε πως κατά τη διάρκεια του επεισοδιακού Υπουργικού Συμβουλίου της 16ης Οκτωβρίου ο Πάνος Καμμένος τον κατηγόρησε ότι «αγόρασε ανθρώπους» στην ΠΓΔΜ για να στηρίξουν την ελληνική ατζέντα και πως, για τον σκοπό αυτό έλαβε 50 εκατομμύρια ευρώ από τον επιχειρηματία και επικεφαλής του Open Society Foundation Τζορτζ Σόρος, αγαπημένο πρόσωπο όλων των συνωμοσιολόγων διεθνώς.

Ζήτησε μάλιστα από τον Πρωθυπουργό να δημοσιεύσει αυτός τη μακροσκελή επιστολή παραίτησης που του είχε καταθέσει και την οποία δεν διαβάσαμε ποτέ. Ο Πάνος Καμμένος διέψευσε την κατηγορία ότι κατηγόρησε τον Νίκο Κοτζιά, ο Νίκος Κοτζιάς επέμεινε πως τον κατηγόρησε, αλλά χαίρεται αν διαψεύδει την κατηγορία, ο Χρήστος Σπίρτζης, ως αυτήκοος μάρτυς, είπε πως δεν άκουσε τέτοιο πράγμα στο Υπουργικό αλλά, εν τω μεταξύ, είχε γίνει διεθνώς θέμα η αγορά επιρροής, εκατέρωθεν, για τη συμφωνία των Πρεσπών και οι αλληλοκατηγορίες των υπουργών.

Παρεμπιπτόντως, ο υπουργός Αμυνας είπε, τότε, πως αναφέρθηκε σε συνεργασία του υπουργείου Εξωτερικών με μια εταιρεία έκδοσης βίζας. Ουδείς αναρωτήθηκε τι ακριβώς εννοούσε. Πάντως, κι αυτό ενδέχεται φυσικά να είναι συμπτωματικό, ο Νίκος Κοτζιάς αποκάλυψε αργότερα ότι είχε εξαρθρώσει κύκλωμα που εξέδιδε παράνομες βίζες, προκαλώντας την αντίδραση της Ενωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων.

Ο εργολάβος που ήθελε να γίνει καναλάρχης

Ο εργολάβος του Δημοσίου που παραλίγο να γίνει καναλάρχης με δανεικά βοσκοτόπια. Τον Απρίλιο του 2015 ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης ανακοινώνει την αποκοπή τού, ήδη χρηματοδοτημένου, έργου της Εθνικής Οδού Πατρών – Πύργου από την Ιονία Οδό και την κατάτμησή του σε 8 μέρη, ώστε να δημιουργηθούν ευκαιρίες εργασίας σε εργολάβους από την περιοχή. Τέσσερις από τις εργολαβίες έφτασαν, αρχικά, στον όμιλο Τοξότη της οικογένειας Καλογρίτσα, με την οποία διατηρεί προσωπικές σχέσεις ο Χρήστος Σπίρτζης. Εκτοτε το έργο βρίσκεται ακόμη στον αέρα, λόγω των αδυναμιών του ομίλου.

Το πρώτο τμήμα, Πύργος -Δουναίικα, κατακυρώθηκε τον περασμένο Οκτώβριο στον Τοξότη με υπουργική απόφαση και εγγυητική από την Τράπεζα Αττικής (υπό έλεγχο ΤΣΜΕΔΕ), η οποία, παρεπιμπτόντως, είχε στείλει εξώδικο στην εταιρεία για ρύθμιση των χρεών της, που έχουν υπερβεί τα 110 εκατομμύρια ευρώ. Για τις άλλες τρεις εργολαβίες, ο Τοξότης πέτυχε να δικαιολογήσει την υψηλή έκπτωση άνω του 50% μόνο για το τέταρτο τμήμα, Κυλλήνη – Βάρδα, για το οποίο πήρε εγγυητική από το Ταμείο Μηχανικών Εργοληπτών Δημοσίων Εργων.

Παρότι ο όμιλος της οικογένειας Καλογρίτσα είναι, όπως προκύπτει, σε κακή οικονομική κατάσταση, στο μεταξύ διεκδίκησε, σχεδόν επιτυχώς, τηλεοπτική άδεια, με εγγυητική από την Τράπεζα Αττικής. Αποσύρθηκε όμως από τη διεκδίκηση όταν ο έλεγχος πόθεν έσχες σκόνταψε στα θαλασσοδάνεια και τα δανεικά βοσκοτόπια που είχε εμφανίσει ως εγγύηση.