Ο πάγκος της Ρεάλ Μαδρίτης είναι χωρίς καμία αμφιβολία ο πιο δύσκολα διαχειρίσιμος στον παγκόσμιο αθλητισμό. Να είσαι προπονητής της βασίλισσας αποτελεί ρίσκο και κυρίως είναι μια ευθύνη που όμοια δεν υπάρχει στο ποδόσφαιρο. Οποιοσδήποτε τεχνικός αναλαμβάνει να καθοδηγήσει τη Ρεάλ νιώθει τιμή, δέος και πολλά ακόμα υπέροχα συναισθήματα, όμως πολλές φορές η πίεση είναι τόσο μεγάλη που ακόμα και κορυφαίες προσωπικότητες λυγίζουν.
Τα τελευταία χρόνια μάλιστα και ειδικά από τη στιγμή που ανέλαβε και πάλι τα ηνία του συλλόγου ο Φλορεντίνο Πέρεθ, ο μαδριλένικος πάγκος είναι ο ορισμός της ηλεκτρικής καρέκλας. Πολλοί προπονητές με σπουδαίες επιτυχίες, με τεράστια αποτελέσματα και πολλούς τίτλους στη βασίλισσα δεν έχουν καταφέρει να ολοκληρώσουν το συμβόλαιο τους. Ο Σαντιάγκο Σολάρι πλέον είναι εκείνος που έχει να αντιμετωπίσει μια τεράστια πρόκληση. Να καταφέρει να μείνει στην άκρη του πάγκου των μερένχες μέχρι την τελευταία μέρα του συμβολαίου του.
To10.gr καταγράφει τα δεδομένα από τη στιγμή που εκλέχθηκε και πάλι πρόεδρος ο Πέρεθ και αποδεικνύει πως ο συγκεκριμένος πάγκος θα είναι μια ζωή στο άγχος και στην πίεση των αποτελεσμάτων, ειδικά όσο είναι διοικητικός ηγέτης ο Ισπανός επιχειρηματίας.
Από τον Πελεγκρίνι στον Μουρίνιο
Ο πρώτος προπονητής που πήρε στη βασίλισσα ο Πέρεθ ήταν ο Μανουέλ Πελεγκρίνι. Ο Πελεγκρίνι είχε συμβόλαιο 4 εκατ. στη Ρεάλ, ενώ δόθηκαν και χρήματα στη Βιγιαρεάλ προκειμένου να μετακομίσει στη Μαδρίτη. Το αποτέλεσμα ήταν να μείνει τη μία από τις δύο σεζόν στην ομάδα, ενώ από την έναρξη της σεζόν «παιζόταν» το κεφάλι του, μετά την ήττα με 4-0 από την Αλκορκόν για το Κόπα Ντελ Ρέι.
Ο επόμενος που ανέλαβε την ευθύνη ήταν ο Ζοσέ Μουρίνιο. Ο τότε ευρωπαίος πρωταθλητής με την Ίντερ πήγε στη Μαδρίτη με συμβόλαιο για τέσσερις σεζόν, αλλά και μετά από χρήματα της βασίλισσας στους νερατζούρι. Στο τέλος της δεύτερης σεζόν, μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος ανακοίνωσε την επέκταση του συμβολαίου του Πορτογάλου μέχρι το 2016. Ωστόσο, οι δρόμοι των δύο πλευρών χωρίστηκαν το 2013,πριν τελειώσει η πρωταρχική συμφωνία λόγω του αποκλεισμού από το Champions League.
Ο… Αντσελότι και ο θρύλος Ζιντάν
Ο Κάρλο Αντσελότι έφυγε από την Παρί Σεν Ζερμέν και έγινε ο επόμενος τεχνικός της Ρεάλ με σκοπό να κατακτήσει το πολυπόθητο Decima. Ο Ιταλός προπονητής τα κατάφερε κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης στον τελικό, αλλά ο αποκλεισμός από τη Γιουβέντους ένα χρόνο αργότερα στοίχισε την απόλυση του. Αναμφίβολα όμως ο Αντσελότι ήταν ο πιο πετυχημένος τεχνικός της «δεύτερης» εποχής του Πέρεθ στη Ρεάλ μέχρι τότε.
Επόμενος προπονητής της Ρεάλ ήταν τον Ιούνιο του 2015 ο Ράφα Μπενίτεθ, ο οποίος υπέγραψε συμβόλαιο μέχρι το 2018. Μόλις στις 4 Ιανουαρίου του 2016 όμως ήταν άνεργος. Ο λόγος ήταν η αγωνιστική καθίζηση της ομάδας. Και τότε ήταν που άλλαξε η σύγχρονη ιστορία των μερένχες. Ο θρύλος του ποδοσφαίρου Ζινεντίν Ζιντάν ανέλαβε τα ηνία και κατάφερε μέσα σε 1,5 χρόνο να γίνει θρύλος και ως προπονητής, καθώς είχε κατακτήσει ήδη 2 Champions League. Ο Γάλλος υπέγραψε νέο συμβόλαιο μέχρι το 2020 και παρόλο που κέρδισε και πέρσι το Champions League αποφάσισε να αποχωρήσει από τη βασίλισσα στις 31 Μαϊου του 2018. Βλέπετε… πράγματι η πίεση σε αυτόν τον σύλλογο είναι τεράστια, ακόμα και για έναν τόσο επιτυχημένο προπονητή.
Ο ντόρος από την αποχώρηση του Ζιντάν έφερε έναν άλλο ντόρο. Την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Χουλεν Λοπετέγκι, ο οποίος αποχώρησε από την εθνική Ισπανίας (τρεις μέρες πριν το Μουντιάλ) για χάρη της Ρεάλ. Ο Λοπετέγκι κατάφερε πρώτα να δει το Παγκόσμιο Κύπελλο από την τηλεόραση και κυρίως να απολυθεί από τον Πέρεθ μόλις πέντε μήνες μετά την υπογραφή του συμβολαίου του κι ενώ είχε συμβόλαιο μέχρι τον Ιούνιο του 2018.
Η πρώτη θητεία του Πέρεθ
Συνολικά μαζί με τον Σολάρι από τη Ρεάλ Μαδρίτης έχουν περάσει 13 προπονητές, υπό την ηγεσία του Πέρεθ και ο μοναδικός που κατάφερε να μείνει είναι ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, ο οποίος αποχώρησε το 2003 στην πρώτη θητεία του Πέρεθ. Ο Κάρλος Κεϊροζ υπέγραψε για δύο χρόνια και έμεινε για ένα. Ο Καμάτσο πέρασε μόλις για δύο μήνες από τη βασίλισσα, ο Γκαρσία Ρεμόν έμεινε για τρεις, ενώ ο Βαντερλεϊ Λουξεμπούργκο πήγε στη Ρεάλ τα Χριστούγεννα του 2004 για 1,5 χρόνο κι έμεινε μόλις μια σεζόν.
Ο Λουξεμπούργκο αποχώρησε από τη Μαδρίτη μετά από την ήττα με 0-3 στο Μπερναμπέου από την Μπαρτσελόνα του Ροναλντίνιο. Τέλος ανάλογη κατάληξη είχε και ο Χουάν Ραμόν Λόπεζ Κάρο που έγινε προπονητής της βασίλισσας προερχόμενος από τη Β΄ ομάδα, αποδεικνύοντας απλά πως ο Πέρεθ έχει καταφέρει να κρατήσει με τα χίλια ζόρια μόνο τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε μέχρι τέλους. Η πίεση στον πάγκο είναι μεγάλη, η Ρεάλ τεράστιος σύλλογος, όμως η αλήθεια είναι πως και ο Πέρεθ ίσως είναι λίγο ιδιότροπος όπως δείχνει το πρόσφατο παρελθόν.
