Αναζήτηση
Η Έντιθ Λουίζα Κάβελ (Edith Louisa Cavell, 4 Δεκεμβρίου 1865 – 12 Οκτωβρίου 1915) ήταν Βρετανή νοσοκόμα και πατριώτισσα.
Mια ημέρα σαν τη σημερινή, στις 4 Δεκεμβρίου του 1865, η Έντιθ Κάβελ γεννήθηκε στο Swardenton, ένα χωριό κοντά στο Νόργουιτς. Η αγάπη και η φροντίδα που έδειξε στον ηλικιωμένο πατέρα της, κατά τη διάρκεια μιας σοβαρής ασθένειας, την ενέπνευσε να γίνει νοσοκόμα στην ηλικία των 30 χρόνων.
Άρχισε την κατάρτισή της στο πλευρό της προϊσταμένης Εύα Λιούκς, στο Βασιλικό Νοσοκομείο του Λονδίνου στο Γουάιττσάπελ. Στη συνέχεια, εργάστηκε σε διάφορα νοσοκομεία (στο Κινγκ Κρος, στο Μάντσεστερ, κ.ά.) πριν λάβει μια πρόσκληση για μετεκπαίδευση στις Βρυξέλλες για νοσηλευτές. Θεωρείται μάλιστα ως πρωτοπόρος της σύγχρονης Νοσηλευτικής στο Βέλγιο, ενώ ήταν εκείνη που ίδρυσε το ιατρικό περιοδικό l’infirmière το 1910.
Επισκέπτηκε την οικογένειά της όταν ξέσπασε ο πόλεμος, αλλά επέστρεψε γρήγορα στις Βρυξέλλες, όπου περίθαλψε όλα τα θύματα του πολέμου, ανεξάρτητα από την ιθαγένειά τους. «Δεν μπορώ να σταματήσω, ενώ υπάρχουν ζωές που πρέπει να σωθούν», έλεγε συχνά και είναι μια φράση που έχει ταυτιστεί με το όνομά της.
Διάσωση
Τιμάται για τη διάσωση ζωών στρατιωτών από όλες τις πλευρές χωρίς διακρίσεις και για τη συμβολή της στην απελευθέρωση περίπου 200 συμμάχων στρατιωτών από το γερμανοκρατούμενο Βέλγιο κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ενέργεια για την οποία συνελήφθη.
Παραπέμφθηκε σε στρατοδικείο, όπου βρέθηκε ένοχη εσχάτης προδοσίας και καταδικάστηκε σε θάνατο. Παρά τη διεθνή πίεση που ασκήθηκε προκειμένου να της δοθεί χάρη, δολοφονήθηκε από ένα γερμανικό εκτελεστικό απόσπασμα. Η εκτέλεσή της προκάλεσε διεθνή καταδίκη και έλαβε εκτεταμένη κάλυψη από τον τύπο.
Είναι κυρίως γνωστή για τη ρήση της «ο πατριωτισμός δεν είναι αρκετός». Οι ισχυρές αγγλικανικές πεποιθήσεις της, την ώθησαν να προσφέρει βοήθεια σε οποιονδήποτε τη χρειαζόταν, είτε επρόκειτο για αντιπάλους είτε για συμμάχους. Της αποδίδεται επίσης η φράση, «Δε μπορώ να σταματήσω όσο υπάρχουν ζωές που μπορούν αν σωθούν».
Η μνήμη της τιμάται από την Αγγλικανική Εκκλησία στις 12 Οκτωβρίου, αν και δεν πρόκειται για εορτασμό της σαν αγία, με την παραδοσιακή έννοια του όρου.
Η Κάβελ, όντας 49 ετών κατά την εκτέλεσή της, ήταν ήδη πρωτοπόρος της σύγχρονης νοσηλευτικής στο Βέλγιο.
