Μαριάννα Τόλη : Η αγαπημένη των παιδιών

Η Μαριάννα Τόλη πέθανε έπειτα από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο, βυθίζοντας στο πένθος τον καλλιτεχνικό κόσμο και τους χιλιάδες θαυμαστές της. ‘Ηταν μια σπουδαία ηθοποιός και τραγουδίστρια, αλλά πάνω από όλα ήταν η αγαπημένη των παιδιών.

Φέτος είχε επιλέξει να διηγηθεί στα παιδιά την ρομαντική ιστορία για την «Πεντάμορφη και το Τέρας», μια ιστορία που αναδεικνύει την αγάπη της ψυχής και όχι της εξωτερικής εμφάνισης, όπως είχε πει η ίδια στην τελευταία συνέντευξή της στα «Νέα» και την Διονυσία Μαρίνου.

Στην ερώτηση «σε μια σύγχρονη εποχή με αλλοτριωμένα πρότυπα ομορφιάς, σχέσεων και αλήθειας, πώς η ρομαντική ιστορία της πανέμορφης και του τέρατος, μπορεί να φαντάζει στα μάτια των παιδιών;», η Μαριάννα Τόλη είχε απαντήσει: «Μήπως η έκπληξη μιας αγάπης που αφορά ακριβώς την ψυχή και όχι το σώμα η μια εξωτερική εμφάνιση, το αίσθημα της θυσίας και της ψυχικής γενναιοδωρίας που προσφέρει αυτό το παραμύθι, την μεταστροφή του κακού σε καλό, καταφέρει να ξυπνήσει τις κοιμισμένες καρδιές των μικρών και το μεγάλων που βομβαρδίζονται καθημερινά με αυτά τα αλλοτριωμένα πρότυπα της ομορφιάς, όπως ακριβώς το είπατε; Μια ψυχή και μια καρδιά να ξυπνήσει, μετά από αυτή την παράσταση, μου φτάνει. Θα θεωρήσω πως έκανα το χρέος μου».

Το δημοφιλέστατο μιούζικαλ «Η Πεντάμορφη και το Τέρας» διαδέχθηκε την επιτυχημένη παράσταση του «Μολυβένιου Στρατιώτη» και ερμηνεύεται από την ομάδα της Παιδικής Σκηνής σε διασκευή, δραματοποίηση και σκηνοθεσία Μαριάννας Τόλη. Η ίδια, στη συνέντευξη που έδωσε στα «Νέα» για το νέο εγχείρημα της ομάδας της, μιλούσε για τα μηνύματα που κουβαλάει το δημοφιλές αυτό έργο και το παιδικό θέατρο. Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:

Γιατί επιλέξατε την «Πανέμορφη και το τέρας» για την φετινή σας παράσταση;

Αισθάνθηκα πως η φαντασία μου θα μπορούσε να με οδηγήσει σε καινούργια μονοπάτια παρόλο που ήμουν σίγουρη πως θα ήταν η πιο δύσκολη παράσταση που έχω κάνει ποτέ. Η επιλογή έγινε παρουσία της αγαπημένης μου ομάδας της Παιδικής Σκηνής. Καθώς αναφέραμε πιθανά έργα ο τίτλος αυτός στροβιλίστηκε και έπεσε στο τραπέζι μας και αμέσως αισθάνθηκα πως ίσως θα ήταν το σωστό για φέτος. Είναι μια πολύ δύσκολη επιλογή και δυστυχώς κάθε χρόνο τα μιούζικαλ που ανεβάζουμε γίνονται όλο και πιο πολύπλοκα και πιο πολυδάπανα. Ας πούμε πως η καρδιά μου θέλει να δώσει στα παιδιά και στους γονείς κάτι που ίσως δεν θα μπορούσαν να το δουν στο εξωτερικό και που θα τους εκπλήξει ευχάριστα. Τους το προσφέρουμε με όλη μας την αγάπη.

Πρόκειται για ένα παραμύθι πολύ ειπωμένο στις σκηνές. Ποια κατεύθυνση φιλοδοξείτε να του δώσετε ώστε να ξεχωρίζει;

Εκτός από την ξένη παράσταση που ήρθε αυθεντική στο Μπάντμινγκτον και ακόμα μία από γνωστή παιδική σκηνή των Αθηνών δεν το έχω δει να παίζεται συχνά. Εξ άλλου πάντα θα υπάρχει μια καινούρια θέαση, μια καινούρια ματιά που θα προσθέσει κάτι ακόμα. Αυτό το κάτι βγαίνει από την ζωή και τις εμπειρίες του εκάστοτε δημιουργού. Επίσης δεν αντιγράφω καμία παράσταση από τις παλαιότερες. Είναι μια εντελώς καινούρια άποψη που κρατάει αυτούσιο το παραμύθι αλλά σε ταξιδεύει μακριά μέσα από το απίστευτο ταλέντο, των ηθοποιών, τραγουδιστών και χορευτών που το υπηρετούν. Η ομορφιά της συγκινητικής και χαρούμενης μουσικής, με τις υπέροχες χορογραφίες τα ονειρικά σκηνικά και κουστούμια μου φέρνουν δάκρια στα μάτια κάθε φορά. Ίσως μεγαλώνω και είμαι όλο και πιο ευσυγκίνητη αλλά νομίζω αυτά τα δάκρια θα τα μοιραστούμε όλοι μαζί, μικροί και μεγάλοι!

Πρόκειται να επιστρατεύσετε για να στήσετε ένα υπερθέαμα 3D Προβολές, πλούσια σκηνικά και κοστούμια. Πώς δένουν όλα αυτά με την υποκριτική χωρίς να την επισκιάζει;

Σωστή ερώτηση. Με έχει απασχολήσει πολλές φορές στο εξωτερικό σε ανάλογες παραστάσεις που υπερτερούν τα τεχνικά μέσα και οι ξένοι ηθοποιοί είναι πολλές φορές διεκπεραιωτικά πλάσματα που υπηρετούν αυτά τα τεχνικά μέσα, μέσα που πολλές φορές μας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Είμαστε όμως Έλληνες καλλιτέχνες, θα το βροντοφωνάζω πάντα. Το πάθος, η καρδιά και η ενέργεια που προσφέρουν οι Έλληνες ηθοποιοί πάνω στην σκηνή είναι μια υπέρβαση και ξεπερνάει κατά πολύ την τελειότητα των τεχνικών μέσων. Φεύγοντας από την Πεντάμορφη φέτος νομίζω πως θα υπερισχύσει η υποκριτική όσο και τεχνικά άρτια να είναι η παράσταση, που ελπίζω να είναι γιατί είναι δύσκολη.

Τι ιδιαιτερότητες παρουσιάζει το ανέβασμα μιας παράστασης για παιδιά;

Θα μιλήσω για αγνότητα, ειλικρίνεια, λεπτότητα, σεβασμό, αίσθηση ρυθμού και θέαμα που να εξάπτει τη φαντασία, ξεκάθαρο κείμενο και γενναιοδωρία σε κάθε επίπεδο. Παράξενο να μιλάμε για ανθρώπινες αρετές όταν απλά μιλάμε για το ανέβασμα μιας παιδικής παράστασης που δεν την ξεχωρίζω προσωπικά από μια παράσταση για μεγάλους. Η δημιουργία είναι μία και διακτινίζεται παντού. Εκφράζεται προς τους θεατές, διαποτίζει τους ερμηνευτές και έχει την δυνατότητα να επιφέρει ψυχικές αλλαγές σε όποιον και σε ότι αγγίζει. Φτάνει να είμαστε ανοιχτοί να τις δεχτούμε. Αυτό είναι το χάρισμα της τέχνης και η τέχνη για τα παιδιά δεν διαφέρει σε τίποτα.

Ένα μιούζικαλ που απευθύνεται σε μικρούς θεατές τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ώστε να τους περάσει παράλληλα σωστά τα μηνύματα της παράστασης χωρίς να γίνει εύπεπτο θέαμα;

Δεν ξέρω τι να σας απαντήσω σε αυτή την ερώτηση γιατί δεν ξέρω τι είναι ένα εύπεπτο θέαμα. Καμιά φορά το βλέπω σε παραστάσεις αλλά δεν είναι βίωμά μου κι έτσι δεν μπορώ να το αναπαραγάγω. Το μόνο που ξέρω είναι πως η μουσική και ο χορός είναι πλέον σοβαρό και βαθύ κομμάτι της ύπαρξής μας και το παρατηρούμε στην ανάγκη τόσων παιδιών που θέλουν να ασχοληθούν με το τραγούδι το χορό και το θέατρο. Είναι σαν να ξέρουν διαισθητικά πως η ενασχόληση με την τέχνη θα τους σώσει τη ζωή. Δεν αμφιβάλλω πως καμιά φορά υπάρχει και ένα ψεύτικο ενδιαφέρον που αγγίζει τα όρια μιας κάποιας υπέρμετρης φιλοδοξίας για αναγνώριση αλλά το ταλέντο είναι ταλέντο και δεν πρέπει να μένει ανεκμετάλλευτο. Ακόμα και να μη γίνει επάγγελμα θα προσφέρει ανάταση στη ζωή των μικρών θεατών. Το παράδειγμα και την ώθηση θα την πάρουν από μια καλή παράσταση που αγκαλιάζει αυτά τα στοιχεία.

Σε μια σύγχρονη εποχή με αλλοτριωμένα πρότυπα ομορφιάς, σχέσεων και αλήθειας, πώς η ρομαντική ιστορία της πανέμορφης και του τέρατος, μπορεί να φαντάζει στα μάτια των παιδιών;

Μήπως η έκπληξη μιας αγάπης που αφορά ακριβώς την ψυχή και όχι το σώμα η μια εξωτερική εμφάνιση, το αίσθημα της θυσίας και της ψυχικής γενναιοδωρίας που προσφέρει αυτό το παραμύθι, την μεταστροφή του κακού σε καλό, καταφέρει να ξυπνήσει τις κοιμισμένες καρδιές των μικρών και το μεγάλων που βομβαρδίζονται καθημερινά με αυτά τα αλλοτριωμένα πρότυπα της ομορφιάς, όπως ακριβώς το είπατε; Μια ψυχή και μια καρδιά να ξυπνήσει, μετά από αυτή την παράσταση, μου φτάνει. Θα θεωρήσω πως έκανα το χρέος μου.