Αυτή η «οπερέτα» έχει πολλές πράξεις ή πολλαπλές εξισώσεις με έναν κοινό παρονομαστή: πως η κυβέρνηση Τσίπρα είναι με την πλάτη στον τοίχο και όπως παραδέχθηκε ο Δημήτρης Τζανακόπουλος σύντομα θα είναι κυβέρνηση ανοχής ή όπως θα λέγαμε μειωμένης νομιμοποίησης. Στο φόντο είναι η συμφωνία των Πρεσπών, αλλά βαθύτερα αυτό πάει στη μεταβολή που θα επέλθει στη συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ αλλά και στα σενάρια που πυροδοτούνται σε σχέση με το πότε θα στηθούν οι εθνικές κάλπες. Εδώ σημειώστε πως ο χρόνος ήδη μετράει αντίστροφα αφού στις 9 Ιανουαρίου, στη Βουλή της ΠΓΔΜ, ξεκινούν οι διαδικασίες για τις συνταγματικές αλλαγές στη γείτονα χώρα και άρα θα ενεργοποιηθούν όλοι οι σχεδιασμοί.
Κατ’ αρχάς θα είναι πρώτη φορά στα ελληνικά μεταπολιτευτικά χρονικά που μια κυβέρνηση μειοψηφίας θα επιχειρήσει να εξαντλήσει τον πολιτικό και εκλογικό της χρόνο – παρότι υπάρχουν τέτοιου είδους κυβερνήσεις σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οπως έχουν διαμηνύσει πολλάκις οι ΑΝΕΛ, για την ακρίβεια ο Πάνος Καμμένος και θα εξηγήσουμε τη διαφορά, θα αποχωρήσουν από την κυβέρνηση μόλις η συμφωνία των Πρεσπών έλθει στη Βουλή.
Το παράδοξο
Εδώ βέβαια υπάρχει το παράδοξο ορισμένοι εξ αυτών να φέρονται μη διατεθειμένοι να παραδώσουν τα χαρτοφυλάκιά τους, άρα η αποχώρηση των ΑΝΕΛ επίσης θα έχει στοιχεία τραγέλαφου αν και όποτε γίνει. Ετσι κι αλλιώς μιλάμε για ένα κόμμα υπό αποσύνθεση, που άγεται και φέρεται για την επιβίωσή του. Κοινό μυστικό είναι πως πέραν των προθύμων ανελιτών που θα ψηφίσουν τη συμφωνία, υπάρχουν και αυτοί που θα έβλεπαν με καλό μάτι τη σύμπλευσή τους με τον ΣΥΡΙΖΑ, ανοιχτά. Βεβαίως, το μείζον θέμα εδώ θα είναι το κατά πόσο θα έχει η κυβέρνηση τη νομιμοποίηση να εξαντλήσει τον βίο της όταν θα έχει φύγει ο εταίρος της.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που παρατηρούν πως μια τέτοια εξέλιξη θα σηματοδοτήσει ευρύτερες δυσλειτουργίες και στο κράτος και στη διοίκηση αλλά και στην ίδια τη δρομολόγηση νομοσχεδίων. Η δεύτερη πράξη της «οπερέτας» έχει να κάνει με το αν θα έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής ή θα καταπέσει από τη μομφή της αντιπολίτευσης. Με το δεύτερο ως δεδομένο οι κάλπες είναι προ των πυλών και έτσι εξηγούν πολλοί την πρόσφατη παροχολογία αλλά και το σκληρό ροκ σκανδαλολογίας όπου επιδίδεται εσχάτως η κυβέρνηση.
Σε αυτό το πλαίσιο, στο Μέγαρο Μαξίμου σχεδιάζουν ήδη τα ενδεχόμενα μιας νέας πλειοψηφίας που θα προκύψει από ανεξάρτητους βουλευτές όλου του τόξου – κοινώς, αντάρτες που θα πάνε κόντρα στη γραμμή του κόμματός τους και θα δώσουν χείρα βοηθείας στον Αλέξη Τσίπρα. Βεβαίως, η παραπάνω συζήτηση αφορά πέραν της υπερψήφισης της συμφωνίας και της «πλάτης» που θα βάλουν για να λάβει η κυβέρνηση ψήφο εμπιστοσύνης – αν χρειαστεί.
Ο ανασχηματισμός
Το σενάριο του ανασχηματισμού επίσης εντάσσεται ως πράξη στα παραπάνω, με την προϋπόθεση όμως να έχει υπερψηφιστεί η συμφωνία και να έχει εξασφαλίσει η κυβέρνηση τον εναπομείναντα πολιτικό της χρόνο. Σε αυτή την περίπτωση, ήδη διαρρέει η σχετική ονοματολογία εφεδρειών που θα αντικαταστήσουν τους υπουργούς των ΑΝΕΛ (όσους τέλος πάντων αποχωρήσουν από την κυβέρνηση) και που σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή θα αλιευθούν από τη δεξαμενή της Κεντροαριστεράς.
Παράγοντες της αντιπολίτευσης βέβαια βλέπουν ως τουλάχιστον «παράδοξο» μια κυβέρνηση που έχει πάει χέρι χέρι με τον δεξιό Καμμένο για παραπάνω από τριάμισι χρόνια να επιχειρήσει να «ξεπλυθεί» με την κεντροαριστερή γειτονία ολίγων μηνών. Μια ακόμη υπενθύμιση της «οπερέτας» που βρίσκεται σε εξέλιξη.