Αν κανείς κοιτάξει το τι λένε και γράφουν τις τελευταίες μέρες οι βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο τα μέσα ενημέρωσης που πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα, θα πίστευε ότι τέσσερα χρόνια ζούσαν μια βασανιστική κατάσταση.
Είναι σαν να προσπαθούν να μας πείσουν ότι τόσο καιρό «ποινή εκτίουν και αγγαρεία κάνουν» που θα έλεγε και ο Βύρων Πολυδώρας.
Όμως τίποτα δεν απέχει περισσότερο από την αλήθεια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας δεν ανέχτηκε απλώς τον Πάνο Καμμένο, τα πήγε μαζί του μια χαρά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μια χαρά συνεργάστηκε 4 χρόνια με τον Καμμένο και τον ακροδεξιό και ομοφοβικό του λόγο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κανένα πρόβλημα με τα εθνικιστικά του παραληρήματα και με το κιτς των… στεφανιών στους σαλαμινομάχους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βολευόταν ο Πάνος Καμμένος να κάνει ωμές παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη και προσπαθεί να στήσει σκευωρίες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε πλάτη στον Καμμένο, όταν ο τελευταίος προσπάθησε να πουλήσει όπλα στη Σαουδική Αραβία και έκανε δουλειές με απίθανους «μεσάζοντες».
Ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε τον Καμμένο όταν ο αυτός το πρωί έβγαζε σέλφι με εμπόρους οπλικών συστημάτων και το βράδυ πήγαινε να παίξει σε ακριβό καζίνο του Λονδίνου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ νομιμοποίησε τον Καμμένο να δίνει απευθείας αναθέσεις για το Προσφυγικό, αυτές που τώρα ερευνά η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ άφησε ανενόχλητο τον Καμμένο να μοιράσει τις εργολαβίες για την αναβάθμιση των F-16.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επέτρεψε στον Πάνο Καμμένο να ασκεί εξωτερική πολιτική με προκλητικές δηλώσεις και τζάμπα μαγκιές ενάντια στην Τουρκία.
Και από τη μεριά του ο Πάνος Καμμένος που σήμερα ξεσπαθώνει για τη Συμφωνία των… Σπετσών και που προσπαθεί να μας πείσει για το πόσο πατριώτης ήταν, μια χαρά και τα μνημόνια κατάπιε, και τη διαρκή επιτροπεία της ΕΕ αποδέχτηκε και πρόθυμος ήταν να κάνουμε όλα τα χατίρια στους Αμερικάνους.
Και η αντίδρασή του δεν ήρθε επειδή μια κυβέρνηση περιορισμένης ευθύνης έκανε την Ελλάδα μια χώρα περιορισμένης κυριαρχίας με τη δική του υπογραφή, αλλά επειδή μια χώρα που μέχρι τώρα τη λέγαμε Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας θα ονομάζεται Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας.
Και αυτό πάει να το πουλήσει στους λιγοστούς ψηφοφόρους που του απέμειναν ως «ηρωική έξοδο».
Στην πραγματικότητα βλέπουμε μπροστά μας ένα φτηνό θέατρο.
Κυνικός γάμος συμφερόντων ήταν από την αρχή, ανάμεσα σε πολιτικούς που αρχές έχουν μόνο για να τις καταπατούν.
Πήγαν μαζί όσο καιρό μπορούσαν να κάνουν δουλειές μαζί.
Και όταν ήρθε η ώρα να διαλυθεί ο συνεταιρισμός, αυτός που είχε βάλει τα μεγαλύτερα κεφάλαια πήρε το μεγαλύτερο μερίδιο.
Εξαγοράζοντας στη διαδρομή και μερικούς βουλευτές του άλλου για να δείξει ότι έχει 151 βουλευτές.
Ποια Ιφιγένεια;
Περί στημένης λεμονόκουπας επρόκειτο…