Η ΚΕ του ΚΚΕ πραγματοποίησε σήμερα Δευτέρα τα εγκαίνια της έκθεσης των μακετών του καλλιτεχνικού διαγωνισμού για τη φιλοτέχνηση μνημείων στη Μακρόνησο και στη Γυάρο, στην αίθουσα της παλαιάς Βιβλιοθήκης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος απένειμε βραβεία στους καλλιτέχνες που διακρίθηκαν.

«Ξεχωριστή» χαρακτήρισε την έκθεση στην ομιλία του ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, καθώς όπως τόνισε «πραγματοποιείται με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ και είναι αφιερωμένη σε μια από τις πιο ηρωϊκές σελίδες της ιστορίας του που γράφτηκε σε δύο μαρτυρικούς τόπους. Πάνω σε δύο ξερονήσια – κολαστήρια. Τη Μακρόνησο και τη Γυάρο».

Όπως επισήμανε, ευχαριστώντας θερμά όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την φιλοτέχνηση των μνημείων, «δεν στάθηκαν σε περιγραφές γεγονότων και καταστάσεων, αλλά προσπάθησαν μέσα από βαθιά περίσκεψη και μελέτη να μπουν στην ψυχή των δεσμωτών μαχητών, να δώσουν πρωτότυπο έργο και να αναδείξουν ο καθένας και η καθεμιά με το δικό τους τρόπο, με καλλιτεχνική ευαισθησία και τέχνη, με ζωντάνια:

-Τον άφταστο ηρωισμό των αγωνιστών της Μακρονήσου και της Γυάρου, απέναντι στην επιστημονικά οργανωμένη κρατική βία, που ξεπέρασε κάθε φαντασία σε μεθόδους και μέσα βασανισμού, για την εξόντωση των κρατούμενων αγωνιστών, στην πλειοψηφία τους κομμουνιστών, ηθικά και σωματικά.

-Την άρνησή τους να αποκηρύξουν το ΚΚΕ, τις ιδέες τους με βαρύ τίμημα εκατοντάδες νεκρούς και βαριές συνέπειες στην υγεία τους και τη σωματική τους ακεραιότητα.

-Τη συλλογική αντίσταση απέναντι στην ασύλληπτη βαρβαρότητα της αστικής τάξης και των συμμάχων της, Εγγλέζων και Αμερικανών, να καθυποτάξουν στο πρόσωπο των κρατουμένων έναν ολόκληρο λαό που διεκδικούσε να χαρεί τις θυσίες που κατέβαλε στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας και την τριπλή φασιστική κατοχή».

«Συμβολίζουν τα έργα τους το μεγαλείο του αγωνιστή που δε σκύβει το κεφάλι, που δεν υποτάσσεται, που δεν προδίδει αρχές, ιδέες, υψηλούς σκοπούς με κανένα αντάλλαγμα, που θυσιάζει ακόμα και τη ζωή του για την υπεράσπισή τους» πρόσθεσε.

Ο Δ. Γόντικας είπε ακόμα ότι «όλα τα έργα αναδεικνύουν με τον τρόπο τους το νικητή και το δικαιωμένο ιστορικά, από τη μεγάλη αυτή αναμέτρηση» καθώς «πράγματι, όσοι βγήκαν από αυτά τα κολαστήρια με το κεφάλι ψηλά – και είναι πολλοί – όσοι πέρασαν από αυτά τα θανατονήσια, είναι σήμερα τα τιμώμενα πρόσωπα της ιστορίας και οι οργανωτές αυτών των εξοντωτηρίων έχουν περάσει οριστικά στο μαυροπίνακα και στην ντροπή της ιστορίας».

Επισήμανε ότι στα δύο πρώτα βραβεία, τις πέντε ανθρώπινες μορφές του Μάρκου Γεωργιλάκη που πήρε το πρώτο βραβείο για τη Μακρόνησο, και στη Ρωγμή του Αντώνη Μυρωδιά που πήρε το πρώτο βραβείο για την Γυάρο «απεικονίζονται συμπυκνωμένα και αρκετά ολοκληρωμένα όλο το μεγαλείο των αγωνιστών της Μακρονήσου και της Γυάρου».

«Η τοποθέτηση των δύο αυτών μνημείων στους μαρτυρικούς αυτούς τόπους είναι μέρος ενός ασταμάτητου αγώνα για την προστασία και την αποκατάστασή τους ως ιστορικών χώρων, από τη συνειδητή κρατική εγκατάλειψη και την αλλοίωση τους ως ιστορικών χώρων με πολλές παρανομίες» ανέφερε ο Δ. Γόντικας.

«Υπάρχουν δυνάμεις που θα ήθελαν να σβήσει και να διαγραφεί εντελώς από τη μνήμη και να παραδοθεί στη λήθη η ιστορική σημασία αυτών των νησιών.

Υπάρχουν και δυνάμεις που θυμούνται τη Μακρόνησο και τη Γυάρο, όταν χρειάζονται πιστοποιητικά αγωνιστικότητας για να παραπλανούν το λαό και να αξιοποιούνται ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να ξεπλένονται η βάναυση αντιλαϊκή πολιτική, η κακοποίηση και κατασυκοφάντηση των αγωνιστικών παραδόσεων του λαού και του κομμουνιστικού κινήματος, η προδοσία κι εγκατάλειψη ιερών κι οσίων» πρόσθεσε.

Είπε ακόμα ότι το ΚΚΕ θα συνεχίσει τον αγώνα «για να γίνουν τα δύο αυτά θυσιαστήρια ζωντανά μουσεία, τόποι οργανωμένων μαζικών επισκέψεων, ιδιαίτερα από τα σχολεία, γενικότερα τη νέα γενιά, για να μαθαίνουν την ιστορική αλήθεια ολόκληρη, ολόπλευρα, να τιμούν οι συγγενείς και οι πρόγονοι τους πατεράδες τους, για να μετατραπούν μαζί με πολλούς άλλους χώρους θυσίας και μαρτυρίων σε φωτεινούς φάρους του εργατικού και λαϊκού κινήματος».

«Σε αυτό το έργο υπολογίζουμε πολύ στους ανθρώπους της επιστήμης, των γραμμάτων και των τεχνών» υπογράμμισε ο Δ. Γόντικας, αναφέροντας ότι “στην ιστορία του ΚΚΕ σε όλους τους μεγάλους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες υπάρχουν στιγμές, όπου η συμπόρευση με τους ανθρώπους της επιστήμης και του πολιτισμού, στους κοινούς στόχους, γράφτηκαν οι πιο λαμπρές σελίδες επιτευγμάτων και αναδείχθηκαν μεγάλα καλλιτεχνικά ταλέντα που έμειναν στην ιστορία».

Υπενθύμισε τον Μάη του ’36 που ενέπνευσε το Γ. Ρίτσο και τον Μ. Θεοδωράκη στο αθάνατο έργο, «Επιτάφιος» και την Μακρόνησο και τα μαρτύρια των κρατούμενων αγωνιστών που ενέπνευσαν το Γ. Ρίτσο και το Θάνο Μικρούτσικο στο μεγαλειώδες έργο «Καντάτα για τη Μακρόνησο».

«Η ίδια η ιστορία της Μακρονήσου και της Γυάρου αποτυπώθηκαν επίσης σε σπουδαία λογοτεχνικά, ποιητικά, ιστορικά, μουσικά έργα, σε συγκλονιστικά χαρακτικά» πρόσθεσε, ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι δεκάδες απόφοιτοι της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών δημιούργησαν ανεπανάληπτα έργα, όταν δέθηκαν με τους αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος, όπως Βαρλάμος, Τάσσος, Κατράκη, Σεμερτζίδης, Δαγκλής, Στεφανίδης και πολλοί άλλοι και ανάμεσά τους και ο Φαρσακίδης, αυτοδίδακτος, αλλά κι αυτός κορυφαίος».

«Έτσι είναι για να μπορούμε να λέμε με το κεφάλι ψηλά και τη συνείδησή μας ήσυχη: “Γεια σου σύντροφε. Κοιμήσου ήσυχος… Ήσυχος, όπως εκείνος που ‘χε κάνει το καθήκον του. Ήσυχος – μη φοβάσαι, σύντροφε. Και μεις θα κάνουμε το καθήκον μας”» κατέληξε στην ομιλία του ο Δ. Γόντικας.