Σε εκκρεμότητα παραμένουν οι αποφάσεις για αποζημιώσεις στις οικογένειες των αγνοουμένων από την Τουρκία, που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το 2014 εναντίον της Αγκυρας. Το ποσό 90 εκατ.ευρώ πρέπει να πληρώσει η Αγκυρα για μία από τις πολλές πληγές που άφησε ο Αττίλας στην Κύπρο και ακόμα αιμορραγούν. Τα βασανιστήρια και οι βιασμοί που πραγματοποίησαν οι τούρκοι στρατιώτες τόσο εναντίον ελληνοκυπρίων όσο και τουρκοκυπρίων που αντιστέκονταν ακόμα στοιχειώνουν το νησί και οι διηγήσεις προκαλούν τρόμο. Διοικητής στρατοπέδου έφτασε να λέει ότι ήπιε ακόμα και το αίμα ελληνοκύπριου παιδιού όταν του έκοψε το κεφάλι… Ιστορίες βιασμών και βασανιστηρίων που ακόμα και οι τούρκοι στρατιώτες που ήταν μπροστά κλαίνε όταν τις διηγούνται.
Ο τουρκοκύπριος δημοσιογράφος, Σενέρ Λεβέντ, εκδότης της εφημερίδας «Αφρίκα» ο οποίος έχει δεχθεί επανειλημμένα απειλές και επιθέσεις για τις θέσεις του, σε άρθρο του στην ιστοσελίδα hellasjournal.com, με αφορμή την εν λόγω απόφαση καταγγέλλει ότι οι έρευνες για τους αγνοούμενους συνεχίζονται εξαιρετικά αργά και παρά το γεγονός ότι οι δολοφόνοι είναι ζωντανοί δεν αναγκάζονται να καταθέσουν στην Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων. Την ίδια στιγμή περιγράφει και τα σοκαριστικά εγκλήματα που τελέστηκαν από τον τουρκικό στρατό, τα οποία προκαλούν ανατριχίλα, παρά τις προσπάθειες να κατηγορηθούν για αυτά οι τουρκοκύπριοι.
«Το θέμα των αγνοουμένων είναι μια από τις πληγές της Κύπρου που ακόμα δεν έχουν κλείσει και αιμορραγούν. Η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων (ΔΕΑ) που συστάθηκε το 1981 βρήκε μόνο τους 980 από τους 2002 αγνοούμενους μέχρι σήμερα και παρέδωσε τα λείψανα στις οικογένειές τους. Οι έρευνες συνεχίζονται αργά, πάρα πολλοί από τους δολοφόνους είναι ζωντανοί, αλλά κανείς δεν τους αναγκάζει να έρθουν στην επιτροπή και να δώσουν πληροφορίες. Δεν κλήθηκε να λογοδοτήσει ακόμα και ο άνδρας που καυχήθηκε κοιτώντας μας στα μάτια μέσω τηλεοράσεως λέγοντας «τέχνη μου ήταν να σκοτώνω Ελληνοκύπριους αιχμάλωτους». Είναι και το εξής: Δεν δίδονται πληροφορίες αναφορικά με το πώς σκοτώθηκαν οι αγνοούμενοι που βρίσκονται. Για κάποιο λόγο έγινε μια συμφωνία πάνω σε αυτό το θέμα ανάμεσα στις πλευρές όταν συστηνόταν η ΔΕΑ», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Σ. Λεβέντ στο άρθρο του.
Όπως επισημαίνει ο τουρκοκύπριος δημοσιογράφος: «Στο νησί περιγράφονται από στόμα σε στόμα ιστορίες βαρβαρότητας που προκαλούν τρόμο. Και ξαφνικά βγαίνει ένας αξιωματούχος στην Τουρκία και μας λέει ότι: «Αν Τουρκοκύπριοι βίασαν Ελληνοκύπριες γυναίκες και κορίτσια, αυτό είναι δική σας εσωτερική υπόθεση, μην μας ανακατεύετε». Ρίχνει όλο το φταίξιμο στους Τουρκοκύπριους. Δηλαδή, ο τουρκικός στρατός που ήρθε από την Τουρκία είναι αθώος. Ό,τι βαρβαρότητες έγιναν τις έκαναν Τουρκοκύπριοι!».
«Δεν λέω ότι δεν κάναμε τίποτα εμείς οι Τουρκοκύπριοι, αλλά δεν μπορείς να συγκαλύπτεις ότι οι δικοί σας στρατιώτες έκαναν πολύ περισσότερα κύριε. Αφού εσύ δεν ξέρεις, να σου πω εγώ. Είχατε μιαν γνωστή φυλακή στο Ντιγιαρμπακιρ. Μια κόλαση σαν την κόλαση του Ebu Garib στο Ιράκ. Εκεί που ταΐζατε σκατά σε όλους. Τους βουτούσατε μέσα στα σκατά και τους βγάζατε», σημειώνει χαρακτηριστικά και συνεχίζει τονίζοντας: «Κοίτα τι λένε οι μάρτυρες όταν περιγράφουν τα βασανιστήρια: «Οι κατάδικοί στριμώχνονταν μέσα στα κελιά, χύνονταν πάνω τους νερά των υπονόμων, σε κάποιους κατάδικούς ταΐζονταν ποντίκια και ανθρώπινα περιττώματα, υποβάλλονταν σε βασανιστήρια για να βιάσουν ο ένας τον άλλον στα κελιά»».
Όπως αποκαλύπτει ο Σ. Λεβέντ «σε εκείνη την φυλακή υπήρχε ένας διοικητής λοχαγός ονόματι Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν. Το 1974 βρισκόταν και εκείνος στην Κύπρο. Στην επιχείρηση που κάποιοι αποκαλούν «ειρηνευτική επιχείρηση» και εγώ «επιχείρηση βιασμού». Κοίτα πώς καυχιόταν στους κρατούμενους στο Ντιγιάρμπακιρ: «Στον πόλεμο του 1974 διεξαγάγαμε επίθεση εναντίον ενός ελληνοκυπριακού χωριού. Ήπια το αίμα ενός παιδιού Ελληνοκύπριου του οποίου έκοψα το κεφάλι. Ακόμα και αν πιω το δικό σας κουρδικό αίμα, δεν θα χορτάσω»».
«Υπάρχουν και οι μαρτυρίες άλλων στρατιωτών που εστάλησαν στην Κύπρο κατά την επιχείρηση του 1974. Για παράδειγμα, ο Γιαλτσίν Κιουτσιούκ, ένας κατοπινός γνωστός καθηγητής, ερευνητής και συγγραφέας. Κοιτάξτε πώς μεταφέρει αυτά που του διηγήθηκε κάποιος στρατιωτικός διοικητής ονόματι Νετζατί. Αυτός ο διοικητής δεν ξέχασε ποτέ έναν βιασμό που έγινε μπροστά στα μάτια του. Κάθε φορά που τον διηγείται αυτό κλαίει, λέει. Μια Ελληνοκύπρια στο χωριό Τύμπου βιάστηκε μπροστά στην μητέρα της και το παιδί της, λέει. Από δύο άτομα. Διηγείται ακόμα ένα γεγονός ο Κιουτσιούκ. Δεν θυμάται το όνομα του χωριού. Ήταν, λέει, ένα χωριό γεμάτο με κυπαρίσσια και ευκαλύπτους» σημειώνει ο Σενέρ Λεβέντ και συνεχίζει: «Λέει το εξής: «Ξαφνικά άκουσα πυροβολισμούς κοντά μου και είδα δύο στρατιώτες. Φώναζαν με περηφάνια. ‘Την σκότωσα διοικητά, την σκότωσα’. Βάδισα προς το μέρος που έδειχναν με τα χέρια τους. Μια νεαρή γυναίκα κοίταζε στο έδαφος βογκώντας. Τα χέρια της ήταν δεμένα πίσω και τα πόδια της ήταν ανοικτά. Ανάμεσα από τα πόδια της έτρεχε αίμα και λευκό υγρό. Άδειασαν τα πιστόλια τους πάνω στην κοιλιά της γυναίκας. Τα υγρά που έτρεχαν από την κοιλιά της είχαν κολλήσει πάνω στα ανοικτά και πληγωμένα γεννητικά της όργανα»».
Ο Σ. Λεβέντ κατακεραυνώνει την Τουρκία λέγοντας: «Αυτό το έκαναν δικοί σας στρατιώτες ρε κύριε που δεν μπόρεσαν καν να είναι όπως τα ζώα, ζώα. Τούρκοι στρατιώτες. Και εσύ ζητάς να απολογηθούμε επειδή σε αποκαλέσαμε βάρβαρο; Πήγαινε ρώτα τους στρατιώτες σου που έκοψαν το κεφάλι ενός παιδιού Ελληνοκύπριου και ήπιαν το αίμα του. Ζήτα συγνώμη από τους σιχαμερούς σου στρατιώτες που άδειασαν τις σφαίρες στους στην κοιλιά εκείνης της νεαρής γυναίκας αφότου την βίασαν».
Καταλήγοντας στο άρθρο του ο Σ. Λεβέντ σημειώνει: «Κάποιοι από αυτούς έκοβαν τα αφτιά των Ελληνοκυπρίων που σκότωναν και τα έπαιρναν μαζί τους για να αποδείξουν στους γονείς τους τον ηρωισμό τους στην Κύπρο. Κατά τις εθνικές μας εορτές μας επισκέπτονται παλαιοί πολεμιστές από την Τουρκία. Γίνονται δεχτοί στο προεδρικό μέγαρο. Όταν τους κοιτάω πάντα σκέφτομαι. Τι έκαναν σε αυτό τον πόλεμο. Υπάρχει άραγε ανάμεσά τους κάποιος που έκοψε αφτιά, ήπιε αίμα, άδειασε το πιστόλι του στην κοιλιά της γυναίκας την οποία βίασε;».
