Μία πρωτοποριακή απόφαση, που κινήθηκε πέρα από τη στενή ερμηνεία του γράμματος του νόμου, και κατάφερε να αξιοποιήσει τα «εργαλεία» της Δικαιοσύνης και την εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης, εκδόθηκε από το Εφετείο της Αθήνας ανοίγοντας τον δρόμο για τη μεταθανάτια γονιμοποίηση.
«Πατέρας μετά θάνατον», «μεταθανάτια γονιμοποίηση»; Μπορεί οι όροι να ακούγονται οξύμωροι, αλλά τόσο η ανάπτυξη της βιοτεχνολογίας, όσο και η ελληνική νομοθεσία, που έστω και με καθυστέρηση ακολούθησε τα διεθνή πρότυπα, αποτελούν στηρίγματα για την ανεύρεση ουσιώδους λύσης, σε ένα πεδίο της κοινωνικής ζωής που μέχρι πριν από λίγα χρόνια παρέμενε αρρύθμιστο. Πριν από λίγο καιρό Εφετείο της Αθήνας, με πρόεδρο την Ιωάννα Μαργέλου – Μπουλταδάκη και μέλη τις Γεωργία Θεοδωράκη και Αριστέα Ρουσέα, ανατρέποντας την πρωτόδικη απόφαση επέτρεψε σε μία γυναίκα να γίνει μητέρα, με γενετικό υλικό του συζύγου της, ο οποίος στο μεταξύ είχε αποβιώσει, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε η τυπική προϋπόθεση που ορίζει ο νόμος, περί συμβολαιογραφικού εγγράφου.
Τι είναι η «μεταθανάτια γονιμοποίηση»;
Ποια είναι η ανατρεπτική απόφαση του Εφετείου της Αθήνας;
Τι γίνεται όταν τα «εργαλεία» της Δικαιοσύνης και η εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης συναντώνται;
Μπορεί μια γυναίκα να γίνει μητέρα, παρά την αιφνιδιαστική ασθένεια του συζύγου της;
Ποιο είναι το σκεπτικό του δικαστηρίου επί του θέματος;
Διαβάστε περισσότερα στα «ΝΕΑ Σαββατοκυρίακο» που κυκλοφορούν