Παράταση παίρνει το αλαλούμ με την παράδοση της έδρας του Θανάση Παπαχριστόπουλου, ενώ πηγαινοέρχονται τα σενάρια προκειμένου να βρεθεί φόρμουλα διάσωσης της ΚΟ των ΑΝΕΛ. Με τον Πάνο Καμμένο να συνεχίζει τις απειλές κατά του Μεγάρου Μαξίμου και τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου να στήνει σκηνικό «αντάρτικου» ενόψει ανασχηματισμού, σπάζοντας το εμπάργκο στον «Σκάι» και προτρέποντας «αν θέλουν ας με διαγράψουν», η εικόνα που διαμορφώνεται για την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή αγγίζει τα όρια της φαρσοκωμωδίας.
Την ίδια στιγμή, το Μέγαρο Μαξίμου ακροβατεί θεσμικά πιέζοντας για επίλυση του αδιεξόδου που έχει προκύψει για την ΚΟ των ΑΝΕΛ με στόχο τη διάσωσή της. Θέση επί του θέματος αναμένεται να πάρει η Επιτροπή Κανονισμού της Βουλής, η οποία θα συνεδριάσει τη Δευτέρα, αν και στην ατζέντα θεμάτων της συνεδρίασης προς τα κόμματα δεν περιλαμβάνεται κάποια πρόταση αλλαγής του Κανονισμού που να αφορά το επίμαχο ζήτημα του στάτους ύπαρξης μιας Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης δεν μπορεί να εισηγηθεί σχετικά.
Αλλαγή Κανονισμού
Αν τελικά τεθεί θέμα αλλαγής του Κανονισμού, ως επικρατέστερες εκδοχές ακούγονται οι εξής: να προταθεί η αλλαγή του άρθρου 15 που προβλέπει ότι ο ελάχιστoς απαιτoύμενoς αριθμός βoυλευτών για τη συγκρότηση μιας Koινoβoυλευτικής Oμάδας oρίζεται είναι 10 και να περιοριστεί σε 5, ενώ να μην υπάρχει η προϋπόθεση που ορίζει η παράγραφος 2 του ίδιου άρθρου ότι οι βουλευτές αυτοί πρέπει να έχουν εκλεγεί με το ίδιο ψηφοδέλτιο.
Σε αυτήν την περίπτωση διασώζεται ο Καμμένος, ενώ μπορούν και ανεξάρτητοι βουλευτές να συγκροτήσουν ΚΟ, κάτι που θα αφορούσε θεωρητικά και το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, αν και ο ίδιος σε ανάρτησή του σχολίασε ότι: «Κοινοβουλευτικές ομάδες με 2 και 3 βουλευτές δεν μπορεί να υπάρξουν. Οπως δεν μπορεί να συγκροτούνται ΚΟ με δανεικούς βουλευτές. Ξεκάθαρα λόγια. Το Ποτάμι έχει αρχές. Δεν τις θυσιάζει ούτε στα μικρά ούτε στα μείζονα. Δεν μας ενδιαφέρουν τα ευκαιριακά κομματικά οφέλη». Μια ακόμα εκδοχή είναι να διατηρηθούν τα προνόμια του προέδρου της ΚΟ (συμμετοχή σε προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις, γραφεία, υπάλληλοι κ.λπ.) και ας διαλύεται αυτή. Οποια λύση και να προκριθεί, είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση θα βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα για θεσμικές φωτογραφικές παρεμβάσεις στο έργο της Βουλής προκειμένου να διασώσει τον πρώην εταίρο της. Παράλληλα, φαίνεται ότι επιδιώκουν να κερδίσουν χρόνο.
Νέα ομάδα;
Μπορεί επίσης να δημιουργηθεί και μια άλλη κοινοβουλευτική ομάδα από πέντε ανεξάρτητους που δεν θα εντάσσονται στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά θα στηρίζουν την κυβέρνηση. Για παράδειγμα ομάδα θα μπορούσαν να κάνουν οι Ε. Κουντουρά, Β. Κόκκαλης, Θ. Παπαχριστόπουλος (ή Τ. Κουίκ), η Κ. Παπακώστα και ο Σπ. Δανέλλης.
Μια ομάδα που θα είναι εντός, εκτός και επί τα αυτά στην κυβέρνηση. Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά μπορεί να αφορούν το σήμερα και πόσο ο Αλέξης Τσίπρας θα αντέξει στην εξουσία και δεν θα πάει σε εκλογές νωρίτερα.
Το ευρύτερο σχέδιο είναι να διατηρηθούν δυνάμεις στο κέντρο και στα δεξιά που θα πλαγιοκοπούν τη Νέα Δημοκρατία.
Προς το σκοπό του «κουρέματος» του ποσοστού της ΝΔ στις επόμενες εκλογές, φαίνεται να υπάρχει κινητικότητα στην Κεντροαριστερά, πέραν του Κινήματος Αλλαγής.
Νέο κόμμα;
Για παράδειγμα ακούγονται φήμες για προσέγγιση κεντροαριστερών στελεχών και σχηματισμών όπως η ΔΗΜΑΡ και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος με τους αποχωρήσαντες από το ΚΙΝΑΛ. Ακόμη κάποιοι που έχουν αποχωρήσει από το Κίνημα Αλλαγής γιατί δεν συμφωνούν με την προσέγγιση με τη ΝΔ, όπως λένε. Για παράδειγμα πρόσφατα αποχώρησαν 108 στελέχη από όλη την Ελλάδα με τη Χαριλάου Τρικούπη να απαντά ότι ουσιαστικά δεν είχαν καμιά σχέση με το κόμμα.
Αυτά τα στελέχη αλλά και από τη ΔΗΜΑΡ και από το ΚΗΔΙΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου αναζητούν πολιτική στέγη ίσως με τη δημιουργία ενός νέου κεντροαριστερού σχηματισμού που θα επιδίωκε την είσοδο στη Βουλή.
Στο σενάριο αυτό «χωράει» και το Ποτάμι που επίσης φυλλορροεί και αναζητά νέο πολιτικό στίγμα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν θα έλεγε όχι σε ένα νέο κομματικό σχηματισμό με αυτά που ήδη η ΝΔ (αλλά και το ΚΙΝΑΛ) αποκαλούν «ρετάλια» της Κεντροαριστεράς. Ενας σχηματισμός που θα έμπαινε σφήνα μεταξύ ΝΔ και ΚΙΝΑΛ και θα ήταν πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, ενδεχομένως και ως στήριγμα εφόσον ετίθετο θέμα κυβερνητικών συνεργασιών.
Από την άλλη πλευρά, δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, η προσπάθεια διάσωσης του Πάνου Καμμένου έχει και πάλι ως στόχο να κόψει ψήφους από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στόχος είναι οι ΑΝΕΛ να αντέξουν μέχρι τις εκλογές, κι εφόσον ευωδοθούν οι προσπάθειες του Καμμένου για να στήσει ένα νέο «δεξιό» κόμμα. Αυτό το κόμμα, με τα «ορφανά» στα δεξιά της ΝΔ που δεν θέλουν να έχουν σχέση με τη Χρυσή Αυγή αλλά ούτε και με τον Μητσοτάκη, θα επιδιώξει να παίξει πάνω στο λεγόμενο «πατριωτικό» μέτωπο.
Διασπασμένοι όπως είναι σήμερα δεν θα μπορούσαν να μπουν στη Βουλή, όλοι μαζί ωστόσο θα εμφάνιζαν μια ισχυρή δύναμη. Για παράδειγμα οι ΑΝΕΛ, ο Μπαλτάκος και ο Δ. Σταμάτης, τα κόμματα των Βελόπουλου και Φαήλου Κρανιδιώτη κ.λπ. θα μπορούσαν να βρουν κοινό τόπο για κοινή κάθοδο στις εκλογές ώστε να πετύχουν ένα ποσοστό πάνω από 3% και να γίνουν ενδεχομένως ρυθμιστές των εξελίξεων.
